Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫыртма (тĕпĕ: ҫырт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
(Каштанка пӗтӗм этемлӗхе питех те пӗртан мар икӗ пая уйӑрнӑ: хуҫасем ҫине тата заказ паракансем ҫине; вӗсемпе кусем хушшинче чылай пысӑк уйрӑмлӑхсем пулнӑ: хуҫисем ӑна ҫапма тивӗҫлӗ пулнӑ, анчах заказ паракансене вӑл хӑй ура хырӑмӗсенчен ҫыртма пултарнӑ) заказчиксем таҫталла васканӑ, ҫавӑнпа ун ҫине кӑшт та ҫавӑрӑнса пӑхман.

(Все человечество Каштанка делила на две очень неравные части: на хозяев и на заказчиков; между теми и другими была существенная разница: первые имели право бить ее, а вторых она сама имела право хватать за икры) Заказчики куда-то спешили и не обращали на нее никакого внимания.

I. Хӑйне хӑй япӑх тыткаланӑ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

(Каштанка мӗн пур халӑха икӗ пая уйӑрнӑ: хуҫисем ӑна хӗнеме пултарнӑ, заказчиксене вара вӑл хӑй те ури хырӑмӗсенчен ҫыртма пултарнӑ.)

(Все человечество Каштанка делила на две очень неравные части: на хозяев и на заказчиков; между теми и другими была существенная разница: первые имели право бить ее, а вторых она сама имела право хватать за икры.)

I. Хӑйне ӑссӑр тыткалани // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Ҫыртмасӑр чӑтаймастӑн иккен, ҫыртасса тата ахаль мар, ыраттармалларах ҫыртма е какайӗпех тӑпӑлтарса илме тӑрӑшатӑн.

Не можешь ты, чтобы не укусить, да не просто, а норовишь побольней схватить, а то и с мясом вырвать.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун айӗнчи ҫӳллӗ тур лаша ҫул тӑршшӗпех выляса пычӗ, хуҫине чӗркуҫҫийӗнчен ҫыртма йӑскӑнланчӗ.

Высокий гнедой донец под ним все время взыгрывал, ловчился укусить всадника за колено.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑла ҫыртма пӗлесчӗ хуть!

Молчала бы!

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кайран чавса ҫывӑх пулӗ те, ҫыртма пулмӗ!

Всхомянетесь вы после, да поздно будет!

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑпӑлтар хуйхӑ-суйхӑллӑ, нуша-инкеклӗ пурнӑҫпа вӑхӑтсӑр шӗвелсе юлнӑ ҫӳҫне, ҫыртса ларт ахаль те юнӑхса кӗсенлениччен ҫыртма тивнӗ тутуна, хуҫ ӗҫпеле сусӑрланса юлнӑ пирчек аллусене, йӗр пушӑ пӳрт алӑкӗ умӗнчи хытӑ ҫӗр ҫинче йӑваланса!

Рви жидкие от безрадостной, тяжкой жизни волосы, кусай свои в кровь искусанные губы, ломай изуродованные работой руки и бейся на земле у порога пустого куреня!

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫыртма тетӗн эсӗ?! — йӗрӗнчӗклӗн алӑ сулчӗ Сергей Платонович.

Какая там закуска?! — брезгливо отмахнулся Сергей Платонович.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чӑтаймасассӑн — пуҫна ҫухататӑн, ай аманса суранланатӑн, кайран тавҫӑрса илӗн, анчах чавсана ҫыртма инҫе пулӗ.

Не утерпишь — голову потеряешь али рану получишь, посля спохватишься, да поздно.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лиза ӑна питӗнчен ҫыртма, чавма тытӑнчӗ, пӗр-икӗ хутчен тӑвӑнчӑк сасӑпа кӑшкӑрчӗ, унтан, вӑйран кайма пуҫланине туйса илсе, ҫилӗллӗн, куҫҫуллӗсӗр йӗрсе ячӗ…

Лиза кусала ему лицо, царапалась, раза два придушенно вскрикнула и, чувствуя, что обессиливает, заплакала зло, без слез…

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурма ӑслӑ ҫын пек, вӑл урса каять, хӑйӗн аллисене кӑшлама, ҫыртма тытӑнать, хытӑ тарӑхнипе, ҫӳҫне тӑпӑлтара-тӑпӑлтара кӑларать.

Бешенство овладевает им; как полоумный, грызет и кусает себе руки и в досаде рвет клоками волоса.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тепӗр тесен, мӗнле илмесӗр тӑрӑн-ха: вӑл хӑйӗн шӑрт пек куҫхаршийӗсене антарса пӗрре витӗртерех пӑхса илсен, кирек камӑн та сехри хӑпмалла, ҫӑва патне кӗрех кайтӑр, тарса ҫеҫ ӗлкӗресчӗ ӑҫта та пулин; илсен те ыррине ан кӗт — тепӗр каҫхинех, ҫӗрле, шурлӑхран тухнӑ пӗр-пӗр мӑйракалли хӑнана килсе ҫитет те пуҫлать мӑйран пӑвма, мӑйра тенкӗ-мӗн пулсан, пӳрнере ҫӗрӗ пулсан, пӳрнене ҫыртма тытӑнать, ҫивӗте хӑю янӑ пулсан — ҫивӗтрен туртать.

Опять, как же и не взять: всякого проберет страх, когда нахмурит он, бывало, свои щетинистые брови и пустит исподлобья такой взгляд, что, кажется, унес бы ноги бог знает куда; а возьмешь — так на другую же ночь и тащится в гости какой-нибудь приятель из болота, с рогами на голове, и давай душить за шею, когда на шее монисто, кусать за палец, когда на нем перстень, или тянуть за косу, когда вплетена в нее лента.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сань тайтай ӑна хӑтӑрса илнӗ: — Эс, ҫыртма ан хӑйнӑ пултӑр!

Третья госпожа на нее прикрикнула: — S, не смей кусать!

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

— Чӑнах та, хӗрӗм, — канаш пачӗ Шульгин, — эсӗ хӑв чӗлхӳне кунта хӑвар, унсӑрӑн ҫӳлте ҫыртма ан тивтӗр.

— Верно, дочка, — посоветовал Шульгин, — ты б свой язычок-то тут оставила, а то как бы его наверху прикусить не пришлось.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл тытӑҫӑва тухать иккен, эпӗ ӑна тытатӑп та хырӑмне пуля шаплаттаратӑп, вара каллех ачасене нимӗн ҫыртма ҫук…

А вышел он на поединок, я ему влеплю пулю в живот, и опять детям кусать нечего…

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫав шуйттанӗ мана хӑйне пырӗнчен ярса илнӗ чух ҫыртма ӗлкӗрчӗ.

Этот дьявол укусил меня, когда я схватил его за горло.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗссе хураҫҫӗ-ха сире коммунистсем, така мӑйраки пекех кукӑртса хурӗҫ. Хӑвӑрах тавҫӑрса илӗр акӑ, анчах чавса ҫывӑх та ҫыртма ҫук ӑна», тенӗччӗ.

Прижмут вас коммунисты, в бараний рог скрутят. Всхомянетесь вы, да поздно будет».

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эсӗ Павел Николаевича та ҫыртма пултаратӑн пулать?

Значит, из этого следует, что и Павла Николаича ты укусить можешь?

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

Анчах эп ҫакна ӑнланаймастӑп: мӗнле ҫыртма пултарнӑ-ха вӑл сана? — тесе илчӗ Очумелов, Хрюкин еннелле пӑхса.

Одного только я не понимаю: как она могла тебя укусить? — обращается Очумелов к Хрюкину.

Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.

Амӑшӗн тантӑш-туссем — туссемпе тантӑшсем вӗсем санӑн ӑҫта ытларах кӗҫӗтет, ҫавӑнтан ҫыртма юратаҫҫӗ: — Мӗнле, Нунча, хӗрӳ хӑвӑнтан иртет-им? — тесе ыйтаҫҫӗ.

А подруги, — друзья и подруги любят укусить там, где чешется, — подруги спрашивают: — Что, Нунча, гасит тебя дочь?

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней