Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫутӑсем (тĕпĕ: ҫутӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Гасановпа унӑн тусӗсем ӗҫре тунӑ ҫитӗнӳ ячӗпе уяв ирттерекен институтӑн лаптак тӑрринче паҫӑрах ҫутӑсем ҫуталчӗҫ.
Зажглись огни над плоской крышей института, где праздновалась творческая победа Гасанова и его друзей.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫав вышка тӑрринчен Каспи тинӗсӗнчи ҫутӑсем шаларан та шаларах, Кавказ ту хырҫин тинӗс тӗпӗнчи сӑрт сӑмсахӗсем хӗррипе тинӗсӗн тепӗр енчи ҫыранӗ патне ҫитичченех тӑсӑлса кайнӑ пек, тинӗсре туса лартнӑ ҫак вышкӑсен ҫути тӑрӑх Красноводскран теплоход ишсе килнӗ пек туйӑнать…
И кажется оттуда, что огни уходят в просторы Каспийского моря, далеко-далеко, на другой берег, вдоль подводных отрогов Кавказского хребта; и в этом фарватере, освещенном огнями морских буровых, плывет теплоход из Красноводска…

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тинӗсре хурҫӑран тунӑ ҫӗршер вышкӑсем ҫинче ҫутӑсем йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, ҫав ҫутӑсем ҫыран ҫинчи ҫутӑсемпе мӗлтлетсе куҫ хӗсмелле вылянӑ пекех туйӑнаҫҫӗ.
Горят над морем огни стальных островов, как бы перекликаясь с огнями наземных вышек.

Ҫав ҫутӑсем вӗсем тинӗсре шаларан та шаларах туса лартнӑ вышка ҫутисем пулаҫҫӗ.
Это вышки, уходящие в море.

Куратӑр-и — е унта, е кунта ҫутӑсем ҫуталса каяҫҫӗ?
Видите — то там, то здесь мерцают огоньки?

Пирӗн кимӗ ҫав ҫутӑсем патнелле пырать.
Лодка наша направляется к ним.

Ҫаксем вӗсем тинӗс ҫинче пӗр вырӑнта тӑракан ҫутӑсем пулаҫҫӗ.
Эти неподвижные огоньки — в открытом море.

Умра ҫутӑсем курӑнса кайрӗҫ.
Впереди показались огоньки.

Акӑ, тинӗс хӗрринчи бульварти шарсен ҫутисем куҫран ҫухалчӗҫ, хулари ҫутӑсем те пӗрлешсе кайрӗҫ.
Уже исчезли светящиеся шары Приморского бульвара, слились в одно сплошное сияние городские огни.

Кимӗ хыҫӗнчи шыв мӗнле шӑмпӑлтатнине итлеме, ҫутӑсем ҫине пӑхса киленме кӑмӑлӑр пулсан… шухӑша путма та, ӗмӗтленме те пулать.
Можно слушать шорох волны за кормой, смотреть на огни и, если хотите… мечтать.

Ҫак ҫутӑсем вӗсем пурте нефть промыслисем пулаҫҫӗ, вӗсене хула ҫывӑхнех тӑва-тӑва лартнӑ, ҫавӑнпа та хула ҫав тери пысӑк пек туйӑнать!
Это нефтяные промыслы вплотную, подступили к городу, и он кажется таким огромным!

Ретӗн-ретӗн ҫуталса тӑракан ҫутӑсем сӑртсем ҫинелле хӑпарса кайнӑн туйӑнаҫҫӗ, ҫыран хӗррине те тӑршшӗпех ҫутатса тӑраҫҫӗ, юлашкинчен ҫав ҫутӑсем горизонт хыҫне кайса ҫухалаҫҫӗ.
Огни цепочкой поднимаются в горы, тянутся по берегу, скрываются за горизонтом.

Виҫҫӗ! — ҫутӑсем ҫыран тӑрӑх тата ҫирӗм километр тӑршшӗ пӑрлӑ ҫул хӗррипе — утрава ҫитичченех ялтӑртатма пуҫларӗҫ.
Три! — огни разбегались по берегу и вдоль двадцатикилометровой ледяной дороги — до самого острова.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫав самантрах гудок хӑйӗн уҫӑ юррине юрласа ячӗ, куҫа йӑмӑхтаракан ҫутӑсем курӑна-курӑна кайрӗҫ.
В тот же миг запевал свою бодрую песню гудок и вспыхивали слепящие огни.

Ахаль чухне ҫутӑсем сахалрах пулаканччӗ.
Обычно меньше огней.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫав урамсемех вӑл хӑй ҫуркунне, Севастопольре пурӑннӑ чух курнӑ урамсемех, ҫав-ҫавах, ӗлӗкхинчен те тӑтӑшрах, ҫутӑсем чуласа иртеҫҫӗ, шилетнӗ, йынӑшнӑ сасӑсем илтӗнеҫҫӗ, аманнисем тӗл пулаҫҫӗ, батарейӗсем те, брустверӗсем те, траншейӗсем те ҫав-ҫавах, унчченхисемех; анчах та темшӗн халь кусем пурте салхуллӑрах пек, ҫав хушӑрах тата пурнӑҫ тени вӑйлӑнрах тапса тӑрать пек, — ҫуртсене ытларах шӑтӑкласа пӗтернӗ, чӳречесенче ӗнтӗ, Кушин ҫуртне (госпитале) шута илмесен, ҫутӑсем пачах курӑнмаҫҫӗ, хӗрарӑмсене курма ҫук, — халӗ ӗнтӗ унчченхилле пӗр хуйхӑ суйхӑсӑр тенӗ пек, пӗрре хӑнӑхнӑ пек пурӑнни мар, пур ҫӗрте те темӗскере йывӑррӑн кӗтни, ывӑнни, пурнӑҫ тӑвӑнса тӑни палӑрать.
Все те же были улицы, те же, даже более частые, огни, звуки, стоны, встречи с ранеными и те же батареи, бруствера и траншеи, какие были весною, когда он был в Севастополе; но все это почему-то было теперь грустнее и вместе энергичнее, — пробоин в домах больше, огней в окнах уже совсем нету, исключая Кущина дома (госпиталя), женщины ни одной не встречается, — на всем лежит теперь не прежний характер привычки и беспечности, а какая-то печать тяжелого ожидания, усталости и напряженности.

15 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Унтан вара ун куҫӗ умӗнче темӗнле хӗрлӗ ҫутӑсем вӗлтӗртетме пуҫларӗҫ, вара салтаксем хӑй ҫине чул купалама тытӑннӑн туйӑнчӗ ӑна; вӗлтӗртетекен ҫутӑсем ӗнтӗ сайралнӑҫем сайралсах пычӗҫ, хӑй ҫине купаласах тӑракан чулсем йывӑрланнӑҫем йывӑрланчӗҫ.
Потом какие-то красные огни запрыгали у него в глазах, — и ему показалось, что солдаты кладут на него камни; огни все прыгали реже и реже, камни, которые на него накладывали, давили его больше и больше.

12 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Тӳпере бомбӑсен вутлӑ йӗрӗсем пӗр-пӗринпе хӗресленеҫҫӗ, тӗксӗм-кӑвак пӗлӗте самантлӑха ҫиҫӗмлӗ йӑлтлатса илекен ҫутӑсем ҫутатса илеҫҫӗ, пӑшал кӗпҫинчен пӗрхӗнсе тухакан ҫутӑсем ӗнтӗ вӗсем, тар тӗтӗмӗ, шурӑ тӗтӗм чӑмӑрккисем курӑнаҫҫӗ, пӑшал пенӗ сасӑсем вӑйлӑланнӑҫем вӑйлӑлансах пыраҫҫӗ.
скрещивающиеся в воздухе, на молнии выстрелов, на мгновение освещавшие темно-синее небо, и белый дым пороха и прислушиваясь к звукам все усиливающейся и усиливающейся стрельбы.

5 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ларсан-ларсан, пӗр енчен сулланса пыракан ҫутӑсем курӑнса кайрӗҫ.
Наконец, в стороне показались качающиеся огоньки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫынсем йӗри-тавра вырнаҫрӗҫ; йӑл-йӑл вылякан ҫутӑсем ҫине пӑхса ларнӑ май вӗсене пурне те ачалӑх аса килчӗ пулас.
Все уселись вокруг, смотрели на мерцающие огоньки, и всем вспомнилось детство.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика