Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫуман (тĕпĕ: ҫу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав ачасем пичӗсене ҫуман ангелсем пекех туйӑнаҫҫӗ.

Этих ребят можно было принять за группу неумытых ангелов.

XIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫумӑр ҫуман тата шӑмӑсем сурман пулсан — эпӗ сирӗнпе ермешсе кайнах пулӑттӑм…

Если бы не дождь и кости мои не ныли, и я бы немедленно примазался…

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Сӗтел ҫинче сӳннӗ сӑмавар, ҫуман чашӑк-тирӗк лараҫҫӗ, турилкке вырӑнне хут ҫине хунӑ кӑлпассипе сыр татӑкӗсем, ҫӑкӑр татӑкӗсемпе тӗпренчӗкӗсем, кӗнекесем тата унтах сӑмавар кӑмрӑкӗ йӑваланса выртаҫҫӗ.

На столе стоял погасший самовар, немытая посуда, колбаса и сыр на бумаге вместо тарелки, валялись куски и крошки хлеба, книги, самоварные угли.

XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл пӗр сехет хушши пленнӑйсемпе пӗр пӳлӗмре пулчӗ те, халӗ ӑна хӑйӗн ҫийӗпе пыйтӑсем упаленнӗн, ун ҫумне пылчӑк ҫыпҫӑннӑн, хӑйӗн тумне тахҫантанпах ҫуман, кӗсен-ҫӑпанлӑ ӳт-пӗвсен шӑрши ҫапнӑн туйӑнчӗ.

После часу, проведенного в одном помещении с пленными, ему казалось, что по нему ползают вши, что к нему пристала грязь, что форма на нем пропитана отвратительным запахом давно немытых, покрытых нарывами тел.

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Кашни кун пылчӑк куҫ умне ытларах тухрӗ, пӗтӗм слободка ҫӗтӗк-ҫатӑк тум тӑхӑннӑ пек, питне ҫуман пек курӑнчӗ.

С каждым днем грязь настойчивее лезла в глаза, вся слободка казалась одетой в лохмотья, неумытой.

XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Кунта ҫирӗм ҫул хушши никам килсе ҫуман, эпир акӑ пӗр эрнере цеха вӗрҫӗнӗ туса хуратпӑр, — терӗ Корчагин кӗскен.

Тут двадцать лет никто не мыл, мы за неделю сделаем цех новым, — кратко ответил ему Корчагин.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ун умӗнче ҫине таткаланса пӗтнӗ тумтир, урине тӗлӗнмелле япаласем тӑхӑннӑ, мӑйне таса мар алшӑлли ҫыхнӑ, нумайранпа пит-куҫне ҫуман Павел тӑрать.

В рваной, истрепанной одежде и фантастической обуви, с грязным полотенцем на шее, с давно не мытым лицом стоял перед ней Павел.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ку дивана сӑранпа витнӗ тесе те калама юрамасть ӗнтӗ, мӗншӗн тесен ӗлӗкрех сӑран ҫине ҫапнӑ пӑхӑр пӑтасем сӑранӗ усӑнса аннӑ пирки ҫаралса юлнӑ; Мӗкӗте вара сӑран айне чӑлхасем, кӗпе-йӗм е тата урӑх ҫуман япала чике-чике тултарнӑ.

О диване нельзя было сказать, что он обтянут кожею, потому-что ряд медных гвоздиков, когда-то прикреплявших ее, давно уже остался сам по себе, а кожа осталась тоже сверху сама по себе, так что Никита засовывал под нее черные чулки, рубашки и всё немытое белье.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

— Чашӑк-тирӗке вӑхӑтра ҫуман чухне анне питӗ тарӑхать, вӑрҫса илме те пултарать.

— Когда мама на нас сердится за грязную посуду, то и поругать может.

Вуннӑмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

Мӗншӗн кофе стаканне таса ҫуман?

Почему стакан с кофе нечисто вымыт?

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пуҫне усса, вӑл чӗтрекен хытӑ пӳрнисемпе сӗтелӗн ҫуман хӑмисене нумайччен шӑлкаласа ларчӗ.

Избочив голову, долго гладил дрожащими железными пальцами невымытую крышку стола.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн тахҫантанпа ҫуман кӗпинчен арҫын тарӗ шӑрши тата ҫул ҫинчи эрӗм ути пек йӳҫек шӑршӑ кӗрет.

Пахнуло запахом мужского пота и полынной дорожной горечью от нестираной рубахи.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Казаксем виҫерен иртмесӗр сухал айӗн вӑрттӑн кулкаланӑ, хӗрарӑмсем пӗр-пӗринпе шавлӑн кӑшкӑрашса пакӑлтатнӑ, питне ҫуман ачасем Прокофий хыҫҫӑн витлесе чупса пынӑ.

Казаки сдержанно посмеивались в бороды, голосисто перекликались бабы, орда немытых казачат улюлюкала Прокофию вслед.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл ҫак каҫ сахал та япӑх ҫывӑрнӑ пулас, курпун сӑмсаллӑ питне ҫуман тата халь те ыйӑхран вӑранса ҫитейменнипе куҫӗсем те уҫӑлаймаҫҫӗ.

Видимо, эту ночь он спал мало и плохо, ибо его худое, горбоносое лицо было неумыто и до такой крайности заспанно, что глаза раскрывались лишь наполовину.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн халачӗ, вунӑ ҫул хушши ҫуман та сапламан пек, питӗ вараланчӑкчӗ, ҫӗтӗкчӗ.

Халат он носил такой грязный и рваный, будто его не стирали и не чинили лет десять.

Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.

— Ҫук, савӑт-сапа ҫуман, — терӗ те вӑл, янахне хулпуҫҫи ҫумне сӑтӑрса илчӗ.

— Нет, посуду не мыл, — ответил он и упрямо потер подбородком плечо.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Килте тахҫанах пӗлеҫҫӗ: Владимир тем тума та хатер — урай ҫума та, шӑлма та, вутӑ, кӑмрӑк ҫӗклеме те, лавккана кайса килме те, кӑмака хутма та, кирек те мӗн юсама та, анчах савӑт-сапа нихҫан та ҫуман, кӑна Володя арҫын ӗҫӗ мар тенӗ.

Дома уже давно знали, что Владимир готов выполнить любую работу — мыть полы, таскать дрова и уголь, бегать в лавку, топить, чинить, убирать, — но посуду мыть ни за что не станет; Володя считал, что это не мужское дело.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Таса мар, чирлешке ӳт-тирпе ҫуман ҫӳҫӗн шӑршине тата ҫывӑрнӑ чух ялан витӗнсе выртнине пула пӑнтӑхса йӳҫӗхнӗ шинель шӑршине уйӑрса илчӗ вӑл.

Он услышал запах грязного, нездорового тела и немытых волос и прокислый запах шинели, которой покрывались во время сна.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл, пӗр куҫне сиввӗн ялкӑштарса, — теприне вӑл тахҫантанпах ҫуман хӗрлӗ тутӑрне ҫыхса лартнӑ, — Нагульнов енне ҫаврӑнчӗ.

Он повернулся к Нагульнову, зло сверкая одним глазом — другой был завязан красным, давно не стиранным платком.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вара ал лаппи ҫинче тӗркелесе тытнӑ, нумайранпа ҫуман, вараланнипе сӑрӑ тӗслӗ пулса кайнӑ чӗнтӗрлӗ сӑмса тутри тӑсса пачӗ.

Потом протянул на ладони скомканный, давно не стиранный и серый от грязи кружевной платочек.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней