Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ячӗшӗн (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Елена умӗнче Инсаров ятне пӗрремӗш хут асӑнчӗҫ; вӑл хӑй хӗрелсе кайнине туйрӗ; ҫав вӑхӑтрах вара ҫавӑн пек лайӑх пӗлӗш кӗтмен ҫӗртен тухса кайнӑшӑн хӗрхеннине палӑртмалла иккенне ӑнланса илчӗ; анчах вӑл ячӗшӗн кӑна тума хӑйне пусахлама та пултараймарӗ, Анна Васильевна ахлаткаласа куляннӑ вӑхӑтра унчченхи пекех пӗр хускалмасӑр, ним шарламасӑр ларчӗ.

Имя Инсарова в первый раз в течение дня произносилось перед Еленой; она почувствовала, что покраснела; она поняла в то же время, что ей следовало выразить сожаление о внезапном отъезде такого хорошего знакомого, но она не могла принудить себя к притворству и продолжала сидеть неподвижно и безмолвно, между тем как Анна Васильевна охала и горевала.

XIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ман чӗрере пурте — ҫурри ячӗшӗн кӑна туни, тетӗр, мӗншӗн тесен эпӗ художник; нимле ӗҫе те пултараймасть, тесе шутлатӑр, — кун пирки эсир, тен, тӗрӗс те тӑватӑр пуль, — анчах чӑн-чӑн тӗрӗслӗх те, тарӑн туйӑм та манра ҫук: эпӗ чӗререн татӑлса макӑрма пултараймастӑп, пакӑлти те, элекҫӗ те, ку пӗтӗмпех эпӗ художник пулнӑран килет, тесе шутлатӑр.

Вы воображаете, что во мне всё наполовину притворно, потому что я художник; что я не способен не только ни на какое дело, — в этом вы, вероятно, правы, — но даже ни к какому истинному, глубокому чувству: что я и плакать-то искренно не могу, что я болтун и сплетник, — и всё потому, что я художник.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Мӗнпур ӗҫсенчен хӑтарнӑ комсорг тытма ирӗк паманнине пула, мана ячӗшӗн замполит адъютанчӗн ӗҫӗсене туса пыма та хушрӗҫ.

Иметь штатного комсорга нам не полагалось, и потому формально меня зачислили на должность адъютанта замполита.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ячӗшӗн пурнӑҫ пурнӑҫ мар вӑл.

А зачем жить для вида, зачем?

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпир ячӗшӗн ҫеҫ пуль-ха, урӑххишӗн тунсӑхлаттӑн пуль, э?

Ты небось по кому другому сохнешь, а не по нам, а?

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

— Ҫие юласран сыхланмалли пирки манмарӑр пуль? — ячӗшӗн кӑсӑкланать инкӗш.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ячӗшӗн кӑна Гагин ман хыҫҫӑн пӗр-икӗ хут ассӑн сывласа илчӗ те хӑй патне этючӗсене пырса курма чӗнчӗ.

Вздохнувши вслед за мной раза два из вежливости, Гагин предложил мне пойти к нему посмотреть его этюды.

III // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Анчах та пушӑ стенасем, чӳрече каррисӗр чӳречесем кунта тирпейлӗ хӗрарӑм ҫуккине кӑтартса тӑраҫҫӗ; мӗскӗн хӗрарӑмсен ывӑнса ҫитнӗ пичӗсем вӑл чӑнах та тӗп хулара ҫын нумайран тата ячӗшӗн ҫеҫ пӗлӳ илнӗрен аскӑн пурнӑҫпа пурӑнма пуҫланӑ ҫынсен ирсӗр хваттерне лекнине ӗнентереҫҫӗ; ҫак хӗрарӑмсенчен пӗри, ун умнех пырса, ӑна ют ҫын платьи ҫинчи вараланнӑ вырӑна пӑхнӑ пекех лӑпкӑн пӑхса ларчӗ.

Но голые стены и окна без занавес не показывали никакого присутствия заботливой хозяйки; изношенные лица этих жалких созданий, из которых одна села почти перед его носом и так же спокойно его рассматривала, как пятно на чужом платье, — всё это уверило его, что он зашел в тот отвратительный приют, где основал свое жилище жалкий разврат, порожденный мишурною образованностью и страшным многолюдством столицы.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Хӑй пултарнӑ таран вӑл нимӗҫсене пулӑшсах тӑнӑ: лашасене чир ертнӗ, машинӑсене ҫӗмӗрнӗ, анчах ячӗшӗн тесе лайӑх, кӑтартуллӑ ӗҫленӗ: сыхланнине тур сыхлать вӗт.

Чем мог, помогал немцам: опаивал лошадей, ломал машины, но с показной стороны работал образцово: береженого бог бережет.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кӗтмен хӑна ҫине ячӗшӗн куҫ ывӑтса илчӗ те тарӑн шухӑша путрӗ.

Она словно ненароком взглянула на непрошеного гостя и погрузилась в свои мысли.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Хӑшӗсен икшер лаша: пӗри — йӗнер айӗнче; тепри, сых ячӗшӗн текенни, пушӑлла, юланутҫӑ айккинче чупса пырать.

У некоторых имелось по две лошади: одна шла под седлом, а вторая, именуемая заводной, — налегках, сбоку всадника.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл халӗ те-ха Фомина ӗненмерӗ, ӑна юри чееленет, юла юпса калаҫать тесе шутларӗ, асӑрханас ячӗшӗн хӑй те сӑмах хушмарӗ.

Он все еще не верил Фомину, думал, что тот лукавит, и из осторожности молчал.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пахчана кайнӑ чухне ҫула май Аксинья патне кӗчӗ, малтанах ячӗшӗн тенӗ пек кирлӗ-кирлӗ мар ӗҫсем ҫинчен сӑмахлакаласа ларчӗ, унтан ҫыру кӑларчӗ.

По пути на огород она зашла к Аксинье, сначала для приличия поговорила о посторонних делах, а потом достала письмо.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫапах та, хутор казакӗсенчен хӑшӗ те пулин килсе ҫитсен, вӑл ячӗшӗн кӑна малтан: «Ман Степана курмарӑн-и?» — тесе ыйтанҫи пулчӗ, унтан тин, сӑмах еккипе, питӗ асӑрханса, Григорий ҫинчен мӗн те пулин вӑлтса пӗлме тӑрӑшрӗ.

Но, когда в хутор приходил кто-либо из казаков, она сначала спрашивала: «Степана моего не видал?» — а уж потом, осторожно и исподволь, пыталась выведать что-либо о Григории.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич, хӑйне ҫапла чыс тунӑшӑн виҫесӗр хӗпӗртесе кайнӑскер, ячӗшӗн килӗшменҫи туса тӑчӗ, унтан, пуҫне темле сасартӑк хутлатса илсе, хӑвӑрт сӑхсӑхрӗ те тӗрӗллӗ алшӑлли витнӗ ҫӑкӑр-тӑвар тирӗкне тытрӗ, халӑх ушкӑнне чавсисемпе тӗрткелесе, мала тухса тӑчӗ.

Пантелей Прокофьевич — донельзя польщенный честью — отказывался, соблюдая приличия, потом, как-то сразу вобрав голову в плечи, проворно перекрестился и взял покрытое расшитым рушником блюдо с хлебом-солью; расталкивая локтями толпу, вышел вперед.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах мана ячӗшӗн ҫеҫ, Коробина юрас тесе, наказани паратӑр пулсан, эпӗ ун чухне чӗнмесӗр лармӑп…

Но если станете наказывать меня для формы, чтобы только угодить самолюбию Коробина, я тогда молчать не буду…

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин доклад тунӑ чухне ун ҫырмалли нимӗн те ҫук ӗнтӗ, анчах вӑл ячӗшӗн сӗтел ҫине пӗшкӗнет те кас-кас тарӑн шухӑша путать, качи пӳрнине чармакласа, тачка кантур кӗнеки ҫине темскер ҫыра-ҫыра хурать.

Писать ему, пока Лузгин делал доклад, было нечего, но он для виду склонялся над столом, глубокомысленно задумывался и, оттопырив мизинец, что-то писал в толстую конторскую книгу.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ячӗшӗн пурне те тӑвать, анчах чунне парса ӗҫлемест!

Формально он делает все, что от него требуется.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пирӗн кунта чуна памасӑр, ячӗшӗн ҫеҫ туни нумай пулмалла, тетӗп эпӗ…

Я думаю, что у нас тут просто много казенщины какой-то, что ли…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Енчен сирӗн ҫума ячӗшӗн ҫеҫ тумалли пӗр-пӗр ӗҫ ҫыпӑҫрӗ пулсан, ӑна хӑюллӑн сирсе ывӑтӑр, хӑвӑра сывлама ҫӑмӑлрах пулать!

И если какая-то формальность налипла, пристала к вам, смело отказывайтесь от нее, вам же легче дышать будет!

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней