Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шутламан (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Таврӑнать, — тет Василь, нимӗн ҫинчен шутламан пек сӑн-питпе ларса, ҫӑкӑр татӑкне чӑмласа ярать те аллисене чӗркуҫҫи ҫине антарать.

— Вернется, — говорит Василь, прожевывай кусок хлеба с безучастным лицом, и опускает на колени руки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Паллах никам та Мерельбан ультиматумне пурнӑҫа кӗртме шутламан ӗнтӗ.

Никто, конечно, не думал о выполнении ультиматума Мерельбана.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хурал тӑракансенне пӗр самантрах пӑшалӗсене туртса илнӗ, лешсем вара хирӗҫ тӑма та шутламан.

Часовые были вмиг разоружены, они и не пытались сопротивляться.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Вӗсенчен пӗри те тарас тесех шутламан пулас.

Вряд ли кто из них всерьёз думал уйти.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Ну, пирӗн Андрей — совет каччи, хӑйне нимле геройсен шутӗнче те шутламан, ҫапӑҫрӑм пултарнӑ таран, тенӗ.

Ну, а Андрей наш — простой советский парень, ни в каких особых героях себя, понятно, не числит: воевал, дескать, как мог.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Вӑл хӑйӗн ҫырассине манса та кайнӑ ӗнтӗ, юлашки тытӑҫу ҫинчен кӑна ӗмӗтленнӗ, урӑх нимӗн ҫинчен те шутламан.

Он уже забыл о своём завещании, он весь был захвачен мечтой о последней схватке и, должно быть, ни о чём уже другом думать не мог.

Салтак вилтӑпри // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 198–210 с.

Лейтенант колоннӑна снарядсем тивесси ҫинчен шутламан.

Самому лейтенанту было не до разрывов.

Вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 172–187 с.

Паллах, Малик ашшӗ, хут вӗренмен колхоз кӗтӳҫи ватӑ Гавдулла Элемесов та, Малик Габдуллин хӑй те, кӗтӳҫӗрен доцента ҫитнӗ совет каччи, ҫуралнӑ ҫӗршывӗнче паллӑ фольклорист пулса темиҫе ӗҫ пичетлесе кӑларма ӗлкӗрнӗскер, хӑй пурнӑҫӗнче казахсен былинин паттӑрӗ пулса тӑрасса нихҫан та шутламан ӗнтӗ.

Конечно, ни отец Малика, старый неграмотный колхозный скотовод Габдулла Элемесов, ни сам он, советский юноша, из пастуха выросший в доцента, в известного на своей родине фольклориста, опубликовавшего уже несколько работ, никогда и не думали, что сам он, Малик Габдуллин, при жизни станет героем казахской былины.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Шутламан, хам аса илмен ҫӗртен эпӗ чӗтреме тытӑнтӑм.

Тело начинает непроизвольно дрожать мелкой, мерзкой, не зависящей от моей воли дрожью.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ӗлӗк тайгара хӑй персе ӳкернӗ пакшасене шутламан пулсан, халь вара юлташӗсем пекех, хӑй персе вӗлернӗ нимӗҫсен шутне те шутламан.

Он не вёл счёта истреблённым немцам, что делали в те дни другие бойцы, как не вёл когда-то в тайге счёта добытым им белкам.

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Чул купи ытла та ҫывӑхра пулнипе Уткин ун ҫине пӑхма шутламан та.

, находившейся так близко, что Уткин не обратил на неё даже внимания

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Вӗсене ӗненме, ӑнланатӑр-и, никам та шутламан.

Верить им, понятно, никто не хотел.

«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.

Паллах, пур задачӑсене те эпӗ пӗр кунта шутламан, вӗсене эпӗ пӗр икӗ е виҫӗ эрне хушши шутласа лартӑм.

Конечно, я в один день не решил все задачи, а сидел над ними недели две или три.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Эпӗ килнӗшӗн вӗсем пурте ҫавӑн пек савӑнасси ҫинчен эпӗ шутламан та.

Я и не думал, что все так обрадуются моему приходу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Блаженко ҫак типшӗм ҫамрӑк кунашкал йывӑр пулӗ тесе шутламан.

Блаженко не думал, что этот сухощавый юноша такой тяжелый.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вара нимӗнле фюрер та, нимӗнле министр та ҫӗр ҫинче вӑрҫӑ пуҫласа яма урӑх шутламан пулӗччӗ!

Тогда больше не захотел бы воевать никакой министр!

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Яланах хӑйӗн формулисемпе, рота ӗҫӗсемпе, ҫапӑҫусемпе кӑна интересленекен ҫак этем мӗн те пулин урӑххипе пурӑнать пулӗ тесе, Черныш халиччен пӗрре те шутламан.

До сих пор Черныш не думал, что этот человек, который, казалось, был целиком занят лишь своими формулами, делами роты, боями, живет еще чем-то другим.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫак сӑрт ҫине аякран пӑхсан, Маковейчик нихҫан та вӑл ун пек пысӑк тесе шутламан.

Глядя на эту высоту со стороны, он никогда не представлял, что она так велика.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пурпӗр Черныш паян темӗнле нихҫан курман, нихҫан шутламан япалана пӗлсе ҫитнӗ пек туять, пурнӑҫӗнче ун темӗнле питӗ пысӑк ӗҫ пулса иртрӗ.

И все же Черныш чувствовал, что он достиг сегодня чего-то необычайного, что-то очень важное произошло в его жизни.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Чӑнах ӗнтӗ, Черныш майора, Совет Союзӗн Геройне, ҫакӑн пек тӑлӑпсемпе тата кавирсемпе витӗнсе выртакан, сарӑхнӑ та лутӑрканнӑ сӑн-питлӗ ҫын тесе шутламан.

Правда, Черныш представлял майора Героя Советского Союза не таким — накрытым кожухом и коврами, с желтым, измятым лицом.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней