Корпус чувашского языка

Вӑл турилккесем йӑтса килет, турилккесем ҫинче ҫӗҫӗсем, сенӗксем, кашӑксем чӑнкӑртатаҫҫӗ.

Она идет с тарелками, на тарелках звенят ножи, вилки, ложки.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Гремячий Лог хуторӗнчен пик ҫурӑ километр аякра ларакан аслӑ тӑван хула, Мускав, ҫӗрле те лӑпланма пӗлмест: унта пӑравус сассисем вӑрӑммӑн тӑстарса, йыхрав янӑ пек кӑшкӑраҫҫӗ, автомобильсен сиренисем, ҫав тери пысӑк хут купӑс чӗлӗхӗсене вылятса тӑнӑ пек, тӗрлӗ саслӑн янӑраҫҫӗ, трамвайсем чӑнкӑртатаҫҫӗ.

Отделенная от Гремячего Лога полутора тысячами километров, живет и ночью, закованная в камень, Москва: тягуче-призывно ревут паровозные гудки, переборами огромной гармони звучат автомобильные сирены, лязгают, визжат, скрегочут трамваи.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сиренӑсем юмахри тем пысӑкӑш ҫынсен сассипе ҫухӑрнӑ пек ҫухӑраҫҫӗ, хаяррӑн шӑхӑрнисем янӑраса каяҫҫӗ, якӑр сӑнчӑрӗсем чӑнкӑртатаҫҫӗ, океан хумӗсем ҫилленнӗн явкаланаҫҫӗ.

Ревут сирены, подобно голосам сказочных гигантов, раздаются сердитые свистки, гремят цепи якорей, сурово плещут волны океана.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Йӑм-хура та пурҫӑн ҫӳҫӗсем сапаланчӑк, ӑшӑ та ҫӑп-ҫӑмӑл ҫил вӗсемпе вылять те, ҫӳҫ-пуҫа эрешлеме ҫакса тултарнӑ тенкӗсем чӑнкӑртатаҫҫӗ.

Их волосы, шелковые и черные, были распущены, ветер, теплый и легкий, играя ими, звякал монетами, вплетенными в них.

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Лашасем шавлӑн сывлаҫҫӗ, йӗвенсем чӑнкӑртатаҫҫӗ, урапа кустӑрмисем чӗриклетеҫҫӗ, вӗсенчен тикӗт шӑрши кӗрет.

Шумно дышали лошади, звенели уздечки, поскрипывали колеса, от них пряно несло запахом дегтя.

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳлӗ пӳртӗн карнизӗ ҫине рояль хӗлӗхӗсен пӗр пысӑк пайӑрки ҫакланнӑ, лӑпкӑ ҫил вӗрнӗ май, вӗсем йӑвашшӑн чӑнкӑртатаҫҫӗ.

С карниза высокого дома свисала большая прядь рояльных струн, и ветер легонько позванивал ими.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шпорӑсем чӑнкӑртатаҫҫӗ, платйи аркисене ҫӗклентеререх ҫаврӑнма та тытӑнчӗҫ.

Шпоры зазвенели, фалды поднялись и закружились.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Нимӗҫсем пирӗн ҫине ҫаврӑнса та пӑхмаҫҫӗ — ир, тӗтре, нимӗн те уйӑрса илме ҫук, моторсем кӗрлеҫҫӗ те гусеницӑсем чӑнкӑртатаҫҫӗ кӑна.

На нас немцы никакого внимания — свои и свои; утро, туман, ничего не разберешь, только слышно — моторы да траки лязгают.

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950