Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чухне сăмах пирĕн базăра пур.
чухне (тĕпĕ: чухне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ют асап этем чӗрине витернӗ чухне, чун ҫути, — енчен ҫавӑ йӑл илме пултарайсан, — ҫап-ҫутӑ хӗлхемӗн явса илет.

Чужое страдание, ударив по человеческой душе, всегда высекает искру света, если только он теплился в душе.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку вӑл пин те сакӑр ҫӗр утмӑл виҫҫӗмӗш ҫулхине, ун чухне те ҫу уйӑхӗччӗ, анчах шӑматкунччӗ, ҫирӗм иккӗмӗш кунӗнче, ҫур ҫӗр иртсен виҫ сехетре, тӗтреллӗ кунхине пулса иртрӗ…

Дело было в тысяча восемьсот шестьдесят третьем году, тоже в мае месяце, но в субботу двадцать второго числа, в три часа ночи, в пасмурную погоду…

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавсене вӑхӑтлӑха та манман Михалаки сӑмсине халь те пулин каҫӑр тытать, мӑнаҫланма та пӑхать, калаҫнӑ чухне васкамасть вӑл, хӑйне никама та «Михал бай» тесе чӗнтермест, апла чӗнсен хӑйне Михаил стражникпе пӑтраштарасран йӗрӗнет.

Не забывая об этом ни на минуту, Михалаки задирал нос, держался высокомерно, говорил важно и никому не разрешал называть себя «дядя Ми-хал» — из боязни, как бы его но спутали с Михалом стражником.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑк чухне вӑл тӗрӗксемпе пӗр ҫӑвартан пулнӑ, чухӑнсене ҫаратса пусмӑр кӑтартнӑ, тинех ӗнтӗ вӑл никама та усал таваймасть те, хӑйне ӑна халь те пулин пур пӗрех кураймаҫҫӗ.

В молодости он якшался с турками, угнетал и грабил бедняков, поэтому его ненавидели и теперь, хотя он уже не делал да и не мог делать зла.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ырӑ ҫыннӑн йӗрки ҫавӑн пек кирлӗ чухне хӑйне тепри асӑнтаричченех пурнӑҫне хӗрхенменнипе паттӑр ятне илтет.

Чувство справедливости и человечности требовало от него, чтобы он пожертвовал собой, не дожидаясь, пока ему об этом напомнят.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ кунтах! — илтӗнчӗ Гедеон аттен ҫинҫешке сасси, кухньӑ алӑкӗнчен тухнӑ чухне; вӑл апат хӑҫан пиҫессе пӗлме кайнӑ пулнӑ.

— Вот я! — крикнул визгливым голосом отец Гедеон, появляясь на пороге кухни; он ходил узнать, скоро ли будет готов обед.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Алан та чӗри пур» теҫҫӗ пирӗннисем ҫавӑн пек чухне.

«И у решета есть сердце», — как говорят у нас.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах вӑл Петербурга килнӗ чухне эпир пӗр-пӗрин ҫинчен, хамӑр тӗнчере пурӑнни ҫинчен пӗлнӗ-и вара?

Но разве мы с ним знали друг о друге, что мы существуем на свете, когда он ехал в Петербург?

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эсир тытӑнчӑклӑ ҫын, ҫакӑн ҫинчен калаҫнӑ чухне вара вӗриленместӗр те.

Вы человек очень сдержанного характера, и вы горячитесь, когда говорите об этом.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тен, арҫынни: «Эпӗ сирӗнпе телейлӗ пуласси ҫинчен калаҫма та кирлӗ мар; анчах мана суйласа илнӗ чухне асӑрхануллӑрах пулӑр. Эсир суйласа илтӗр ӗнтӗ, — анчах эпӗ сире ыйтатӑп; шухӑшлӑр, татах шухӑшласа пӑхӑр. Ку питӗ пысӑк ӗҫ вӑл. Эпӗ сире ҫав тери юрататӑп пулин те, мана та питӗ тӗплӗн, тимлӗн тӗпчесе пӗлмесӗр ан шанӑр», — тет пулӗ?

Может быть, мужчина говорит: «О том, что я с вами буду счастлив, нечего мне рассуждать; но будьте осторожны, даже выбирая меня. Вы выбрали, — но я прошу вас: думайте, думайте еще. Это дело слишком важное. Даже и мне, хоть я вас очень люблю, не доверяйтесь без очень строгого и внимательного разбора».

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах ку, хӑвӑрах каларӑр, хӑш чухне ҫеҫ пулать.

Но вы сами сказали, что это исключительный случай.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах хӑш чухне хӑвна кирлӗ пек упӑшка тупма ытла пысӑк опыт та кирлӗ мар.

Но бывают исключительные случаи, когда для основательности выбора и не нужно такой опытности.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Е хӑйсен хӑҫан тата мӗн чухлӗ кирлӗ, ҫавӑн чухне ҫавӑн чухлӗ курнӑҫма пултаракан, хӑйсен кӑмӑлӗсем пур-тӑк — пӗр чарӑнмасӑр венчете те кӗме пултаракан, ҫавӑнпа та асма-тусма та пултарайман лайӑх ҫынсем-ши вӗсем? — манӑн ҫакна пӗлес те пӗлес килет.

Желал бы я знать, и желал бы я знать, не просто ли они хорошие люди, которым никто не мешает видеться, когда и сколько им угодно, которым никто не мешает повенчаться, как только им вздумается, и которым поэтому не из-за чего бесноваться.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— «Ларсан та юрать пулӗ», — тет лешӗ кун пек чухне; ытларах вара Бьюмонт ответлет, — «Тепре куриччен эппин, Катерина Васильевна».

— Пожалуй, — отвечала она в таких случаях; а чаще он отвечал: — Так до свиданья, Катерина Васильевна.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Бьюмонт ҫакна хирӗҫ хӑш чухне ҫапла калать: — «Ларӑр-ха тата пӗр чӗрӗк сехет, Катерина Васильевна».

Бьюмонт иногда отвечал на это: — Посидите еще с четверть часа, Катерина Васильевна.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

 — «Ун чухне эпӗ сюртука тепӗр куннех — виҫӗмкун ӗнтӗ — тӑхӑнӑп тенӗччӗ; виҫӗмкун вара ӗнер тӑхӑнӑп тесе шутларӑм, ӗнер — паян тӑхӑнӑп тенӗччӗ.

— Да ведь я тогда думал, что надену сюртук на другой день, то есть третьего дня; а третьего дня думал, что надену, вчера, вчера — что ныне.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Бьюмонт Полозовсем патне кашни кунах кӗрсе тухнӑ, хӑш чухне вӑрах ларнӑ, хӑш чухне сахал, анчах кӗрессе вара кашни кунах кӗрсе тухнӑ; вӑт ҫавӑнпа шутланӑ та ӗнтӗ Полозов вӑл Катерина Васильевнӑна ҫураҫасшӑн, тесе: ҫакӑн пек шанчӑк паракан урӑх сӑлтавсем пулман.

Бьюмонт заезжал к Полозовым решительно каждый день, иногда надолго, иногда ненадолго, но все-таки каждый день; на этом-то и была основана уверенность Полозова, что он хочет сватать Катерину Васильевну; других оснований для такой надежды не было.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Ӗлӗк, эпир сирӗнпе ҫывӑх пӗлӗшсем пулман чухне — терӗ Бьюмонт, — ӗҫе эпӗ хамах пӗтерме шутланӑччӗ.

— Прежде, когда я не был в личном знакомстве с вами, — сказал Бьюмонт, — я хотел кончить дело сам.

XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах вӑл ун чухне те интересантка пулман, хӑйне чысланине юратакан ҫын та мар.

Но ведь она и тогда была не интересантка и не честолюбивая.

XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Халӗ эпӗ ыйтнине (урӑх ыйтас ҫук ӗнтӗ) каласа пама юранине курсан, тен, эсир ун чухне хӑвӑрах вӗсем ҫинчен мана каласа кӑтартӑр?

Или лучше вы сами заговорите о них, когда вам покажется, что вы можете исполнить эту мою просьбу, которую я сделаю теперь и не буду возобновлять.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней