Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чухне сăмах пирĕн базăра пур.
чухне (тĕпĕ: чухне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атте пурӑннӑ чухне эпир тӑваттӑн шкула чупаттӑмӑр, вӑл вилсен, вӗренме пурин те пӑрахмалла пулчӗ.

При отце нас четверо бегало в школу, а после его смерти пришлось всем школу бросить.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Туртасса туртмастӑп та, хӑш чухне иртӗнкелетӗп.

— Так-то, всурьез, я не курю, а кое-когда балуюсь.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫар службинче чухне полкри утсен ӑмӑртӑвӗнче, хӗҫпе касса, юланутпа ӑста чупса, ялан чи паха парнесем илнӗ.

На действительной службе в полку всегда первые призы забирал по скачке, по рубке и по джигитовке.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Лушкӑпа пурӑннӑ чухне — эрех ӗҫмен, анчах кашни кун мухмӑрла пулнӑ.

А с нею жил — водки не пил, а каждый день как с похмелья.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ун вырӑнӗнче чухне эп хам та кунтан-кун типсе пынӑ.

— Я, когда на его положении был, тоже худел изо дня в день.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ватӑ ҫын хӑш чухне хӗрарӑмран та ытларах тунсӑхлать.

— Старый человек иной раз скучливей бабы становится.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Чим-ха, хӑй ҫути пур чухне кӗрсе курас ӑна, тетӗп.

Дай, думаю, зайду на огонек, проведаю его.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Шӳтлеме эп хам та пӗлетӗп, кирлӗ чухне

Шутить я и сам умею, когда надо…

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ун чухне те вӗсем кӑлӑхах хирӗҫсе кайрӗҫ, анчах ку самантлӑх харкашу ҫеҫ пулчӗ, темиҫе минутранах вӗсем килӗшрӗҫ.

Тогда они тоже ни с того ни с сего поссорились, но то была мимолетная ссора, закончившаяся через несколько минут полным примирением.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эй, турӑҫӑм, ҫав сӑмахсене ҫеҫ илтме тивнӗ-ши Лушкӑна, ун пек сӑмахшӑн вӑл ҫилленсех те каймасть, хӑй кӳрентернӗ хӗрарӑмсемпе тытӑҫнӑ чухне Лушкӑна унтан та ытларах каланӑ, лешсем ҫапӑҫма пӑхнӑ, тем те пӗр каласа хӑртнӑ, хытӑ ылханнипе ӑсран кайса, вӗсем хӑйсен упӑшкисене хӑйсем кӑна юратма тивӗҫ тесе шутланӑ!

Боже мой, да разве такие, сравнительно безобидные, слова приходилось Лушке выслушивать, а еще больше говорить самой в стычках с обиженными ею женщинами, когда они лезли в драку и нападали на нее с отменными ругательствами, в слепой наивности своей полагая, что только им одним положено любить своих мужей!

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Карчӑкӑн тантӑшӗсем унӑн типсе ларнӑ, пӗркеленнӗ ӳтне ҫуса тасатрӗҫ, тумлантарчӗҫ, макӑрчӗҫ, анчах пытарнӑ чухне Яков Лукич пек лӑпланайми татӑлса йӗрекен пулмарӗ.

Подруги покойницы обмыли ее сухонькое, сморщенное тело, обрядили, поплакали, но на похоронах не было человека, который плакал бы так горько и безутешно, как Яков Лукич.

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ун чухне ывӑлӗ хавас, качака путекки пек ҫивӗч пулнӑ.

Тогда он был веселый и шустрый, как козленок.

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Аллӑ ҫул ытла каярах вӑл — ун чухне ҫамрӑк та хитре казачка — алӑри ӗҫне пӑрахсах, кӑмака умӗнчен хӑпсах хӑйӗн малтанхи ывӑлӗ, пӑхса ытарайми пӗртен-пӗр Яшукӗ, упаленчӗк, тин ҫеҫ утма пуҫланӑскер, юнашар пӳлӗмре хӑюсӑр, чарӑна-чарӑна, ҫат-ҫат утса ҫӳренине савӑнса, кулса итлесе тӑнӑ.

Пятьдесят с лишним лет назад она — тогда молодая и красивая казачка, — отрываясь от домашней работы, стряпни, с восторженной улыбкой прислушивалась к тому, как неуверенно, с перерывами шлепают по полу в соседней горнице босые ножонки ее первенца, ее единственного и ненаглядного Яшеньки, ползунка, только что научившегося ходить.

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тепӗр чухне хӑшпӗрисем ялавӗсене илсе кӗме манаҫҫӗ те вӗсем вара ҫӗр каҫичченех вӗлкӗшсе тӑраҫҫӗ.

а если кто забыл, флаг так и висит до утра.

Ҫӳҫ ҫинчен // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 46–53 стр.

Ун пек чухне Республикӑн пӗр-пӗр гражданинӗ тайкаланса тухать те лӳчӗркенсе пӗтнӗ, тӗссӗрленнӗ пир татӑкне васкамасӑр майлаштарса ҫакать.

Чаще всего из ворот выходит вразвалку какой-нибудь гражданин республики и цепляет на палку кусок выцветшей, измятой заморской материи.

Ҫӳҫ ҫинчен // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 46–53 стр.

Ун пек чухне эп ӑна нихҫан та чӑрмантармастӑп, каласа пӗтерме паратӑп, вара вӑл шӑпланать те ҫавӑнпа ӗҫӗ те пӗтет.

Я обычно не перебивал его, а он, выговорившись, умолкал.

Ҫӳҫ ҫинчен // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 46–53 стр.

Уйрӑм пурӑннӑ чухне миҫе ҫул хушши ҫумӑрсем вӑхӑтра пулмарӗҫ, кӑҫал тӑкрӗ, чӗресрен янӑ пек!

Сколько годов при единоличной жизни не было дождей вовремя, а ныне лило, как на пропасть!

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ман пӗчӗк йӑмӑкӑм вилнӗ чухне хуҫалӑха тытаканни шӑпах пиччеччӗ, йӑмӑк какайне апатпа хутӑштарса пире вӑрттӑн ҫитермен тесе кам шантарма пултарӗ?

Когда умерла сестренка, старший брат как раз вел хозяйство, и кто знает, не накормил ли он нас тайком ее мясом.

XII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ҫавӑн чухне пичче мана ҫапла каланӑччӗ: «Ашшӗ-амӑшӗ чирлесен, ывӑлӗн хӑй какайне касса илмелле те вӗсене пӗҫерсе памалла. Ҫавӑн пек ывӑла кӑна лайӑх ҫын теме пулать».

Брат сказал тогда, что, если отец или мать заболеют, сын должен вырезать у себя кусок мяса, сварить и предложить родителям съесть: только в этом случае его можно назвать хорошим сыном.

XI // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Аса илетӗп: тӑват-пилӗкре чухне эп пӳрт умне тухаттӑм та сулхӑн ҫанталӑкпа киленсе лараттӑм.

Припоминаю, когда мне было лет пять или меньше, я как-то сидел перед домом, наслаждаясь прохладой.

XI // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней