Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

черккене (тĕпĕ: черкке) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку черккене, — терӗ вӑл, — хамӑн тӳрӗ тарҫӑмшӑн, тусӑмшӑн, хама ҫӑлса хӑваракан Никанор Васильевич Ткаченкошӑн ӗҫетӗп.

— Пью эту чарку, — сказал он, — за спасителя моего, Никанора Васильевича Ткаченко, верного моего слугу и друга.

XXV сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Ҫапла ҫав, Кавказра ытлашши черккене тытмасӑр тӑма йывӑр пулать, эрехе тытмасан хуҫисене ҫилентерме пулать, тесе ӑна тӗрӗс каласа пачӗҫ.

Да, правильно ему говорили, что на Кавказе очень трудно отказаться от лишнего бокала вина, чтобы не обидеть хозяев.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӗрӗнкӗ, сӑнран кӑвакарса шурса кайнӑ Петро сӗтел хушшинче ларчӗ; куҫне ӗшенчӗклӗн мӑчлаттарса, вӑл юлашки черккене — «йӗнер» черккине ӳпӗнтерчӗ, анчах пурпӗр лаши ҫине ҫирӗп ларчӗ-ха.

За столом сидел Петро, хмельной, иссиня-бледный, последнюю рюмку, «стременную», выпил, устало зажмурив глаза, но на коня твердо сел.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Манах сӑмах тӗртнине ӑнланмарӗ; вӑл, черккене ҫӑварӗ патне илсе пырса, чӗлхине эрех ҫине чиксе кӑларчӗ те, тутисене ҫулласа илсе, йывӑҫ пек хытӑ сӑмахсемпе малалла каларӗ:

Монах не понял намёка; он поднёс рюмку ко рту, окунул язык в вино и, облизав губы, продолжал жестяными словами:

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Карпов ҫӗлӗкне хыврӗ, яка хура ҫӳҫне шӑлса илчӗ те Беридзе панӑ кӗмӗл черккене асӑрханса тытрӗ.

Карпов снял шапку, пригладил черные гладкие волосы и с осторожностью принял от Беридзе серебряный стаканчик.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Куншӑн, тен, ӗҫме те юрать пулӗ, — йӑл кулчӗ Кузьма Кузьмич, вара йӑм хӗрлӗ эрехе черккене тултарса ӗҫрӗ, уссине типтерлӗ шӑлса илчӗ.

— Пожалуй, за это можно и выпить, — усмехнулся Кузьма Кузьмич, налил в рюмку тёмнокрасного густого вина, отпил и аккуратно вытер усы.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ман шутпа, пӗрремӗш черккене халӗ хамӑр чӗрере, ӑшра тытакан чи лайӑх япалана асӑнса ӗҫмелле.

Мне кажется, первый тост должен выразить лучшее, что живет сейчас в наших сердцах и мыслях.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӗсемшӗн те ӗҫме сӗнетӗп эпӗ ҫак саламлӑ черккене.

И за него, господа, я предлагаю выпить этот тост.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫутӑ эрех янӑ черккене ҫеҫ самантра ҫавӑрса хума юрать.

Только рюмку с водкой можно «опрокинуть».

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫав вӑхӑтра сире чӑрмантарчӗҫ пулсан, малтан черккене сӗтел ҫине лартмалла, унтан ответлемелле.

Если вас в это время перебьют, сначала нужно поставить рюмку на стол, затем ответить.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫавӑнпа сывлӑх суннӑ чухне черккене хӑватлӑ эрех мар, шампански е мӗнле те пулин ӗҫме ҫӑмӑл хӗрлӗ эрех тултармалла.

Поэтому для здравицы не подходят крепкие алкогольные напитки, лучше всего для этой цели шампанское или какое-нибудь легкое вино.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Килти ӗҫкӗ-ҫикӗре ӗҫмеллисене черккене кил хуҫи тултарать.

На семейных вечерах напитками ведает хозяин, он же и наполняет бокалы.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Черккене тултарттарас темен чухне черккене тӗпне каштах эрех хӑтарни терес пулать.

В этом случае самое правильное не допивать напиток.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑвӑр килӗшменнине черккене алпа хупласа ҫирӗплетмелле мар.

Отказ не нужно подтверждать, прикрывая рукой бокал.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӗҫсе пӗтермен черккене тултарнине хӑна ҫав тери ӗҫме хистенӗ пек ӑнланса кӳренме пултарать.

Наливать вино в недопитую рюмку оскорбительно, так как гость может усмотреть в этом принуждение.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Черккене пуҫ пӳрнепе, шӗвӗр тата вӑтам пӳрнесемпе тытмалла; ятсӑр пӳрнепе кача пӳрне черкке тӗпне лексе тӑраҫҫӗ.

Бокал держат за ножку большим, указательным и средним пальцами; причем безымянный и мизинец упираются в основание бокала.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Эсир хӑвӑра пӑхатӑр пулсан, черккене сулахай алпа, эрех кӗленчине сылтӑм алпа тытса эрех ярӑр.

Если вы обслуживаете себя сами, возьмите бокал в левую руку, а правой налейте вина.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Черккене 3/4 е 4/5 пайӗ таран тултарма юрать, урӑхла каласан, тулли ямалла мар.

Вином или водкой наполняют от ¾ до 4/5 рюмки.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Маркитантка пиҫиххийӗ ҫинчен пӑхӑр черккине салтрӗ, хулпуҫҫи урлӑ ҫакса янӑ фляги кранне пӑрса кӑларчӗ те, черккене темиҫе тумлам эрех ярса, ачасене тӑсса пачӗ.

Маркитантка сняла медную чарку, висевшую у нее на поясе рядом с колокольчиком, отвернула крышку жбана, который она носила через плечо, нацедила несколько капель и поднесла чарку к губам ребенка.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пӗртте историкӗнни пек мар, сухаҫӑнни евӗрлӗ мӑкӑллӗ аллипе вӑл черккене илчӗ те ӑна пуҫ ҫийӗн ҫӳле ҫӗклерӗ.

Узловатой рукой пахаря, а не историка он принял бокал и поднял его над головой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней