Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗпӗртенӗ (тĕпĕ: хӗпӗрте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑншӑн хӗпӗртенӗ лаша тӳрех утӑ ҫине тӑрӑнчӗ.

И конь благодарно припал к сену.

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑйсен каймалли тӗлне лайӑх курса, вӗсем кӑшт пӗр ик-виҫ минут малтан анчах ҫӑмӑллӑн утса пынӑ; вӗсем умӗнче патшан юмахри сӑнӗ чаплӑн курӑнса тӑнӑ, вӗсем ӑна пӑхса хӗпӗртенӗ, юратса кайнӑ, унӑн хӑйсемех тунӑ илемне пӑхса ӳсӗрӗлнипе чӗрисенче пит пысӑк шанчӑксем усранӑ.

Ведь за несколько ничтожных минут перед этим они шли, ясно видя перед собою цель пути, пред ними величаво стоял сказочный образ, они любовались, влюблялись в него и питали души свои великими надеждами.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Вуникӗ мӑшӑр вӑкӑрпа турттарса килнӗ ҫав ҫуртана, хӗпӗртенӗ манахсем ӑна Почайри турӑ амӑш сӑнӗ умӗнче ҫутса ямах та тӑнӑ ӗнтӗ, анчах турӑ ҫак усал шута тума паман.

Привезли эту свечу на двенадцати парах волов, и обрадованные монахи уже хотели возжечь ее перед иконой Почаевской божией матери, но бог не допустил совершиться злодейскому замыслу.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Статистика, истори, политикӑлла экономи ҫинчен калакан кӗнекесене аран-аран кӑна вуласа тухма пултарсан та, хӗпӗртенӗ вӑл.

Если ему кое-как удавалось одолеть книгу, называемую статистикой, историей, политической экономией, он совершенно был доволен.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пилӗк пус тупнипе те ача калама ҫук хӗпӗртенӗ.

Найдя пятак, мальчик был вне себя от восторга.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ӑнланмастӑп, мӗншӗн хӗпӗртенӗ эсӗ?

— Не понимаю, чего же ты радуешься?

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ытла хӗпӗртенӗ май кирек мӗн пулсан та ҫакӑнта маншӑн питӗ лайӑххи, иртен кун-ҫулӑмра тен чи лайӑххи пулса тӑрассӑн шухӑша илтӗм эпӗ.

И в радостном возбуждении я стал думать, что здесь непременно должно произойти что-то очень хорошее для меня и даже, может быть, самое лучшее в жизни.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ӗнтӗ ман ӗҫӗмсене пӗлсех тӑратчӗ пулмалла, мӗншӗн тесен кӑшт сӑмах чӗнмесӗр тӑрсан, хӗпӗртенӗ ыр кӑмӑлпа: — Сывлӑхӑр мӗнле? — тесе ыйтрӗ.

Без сомнения, он был уже в курсе моих личных и служебных дел, потому что, помолчав, спросил с добродушно-одобрительным видом: — А здоровье?

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хальхинче вӑл мана куҫӑмран шӑтарас пек пӑхрӗ, куҫӗ те ытла тӗлӗнмелле пек курӑнчӗ — темле, хӗпӗртенӗ пек, чарӑлнӑ.

Теперь он в упор смотрел на меня, и у него были очень странные глаза — какие-то торжественные, широко открытые.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хула тӑрӑх татах нумай утма пулнӑран, йӗри-тавра никам та ҫукран пӑртакҫӑ хӗпӗртенӗ пек пултӑм.

Я даже рада, что мне надо долго идти по городу, что никого нет кругом.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ку ӗнтӗ романтикла ҫамрӑк Пушкинччӗ, негр сӑнарлӑ, темле шухӑша кайнӑ та ӑшӗнче хӗпӗртенӗ кӑмӑлпа пек.

Это был молодой, романтический Пушкин, похожий на негра, погружённый в себя и втайне весёлый.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл чӗнмест, унтан вара хӗпӗртенӗ сасӑпа:

Он молчит. Потом говорит с удовольствием:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак карточкӑна курнӑ пулсан капитан та хӗпӗртенӗ пулӗччӗ.

Капитан был бы доволен, увидев это фото.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑхӑтлӑха ҫеҫ, — терӗ карчӑк хӗпӗртенӗ сасӑпа, Катьӑна куҫҫуль витӗр чуптунӑ май.

— Ненадолго, — торжественно сказала старушка, заплакала и поцеловала Катю.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн сочинени ӑнӑҫсӑр пулнишӗн хӗпӗртенӗ курӑнать вӑл.

Должно быть, он был рад, что я провалился со своим сочинением.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫынсем хӗпӗртенӗ, акӑ ӗнтӗ тахҫанах шыранӑ чӑнлӑха тупрӑмӑр, тенӗ — Марс ҫинче те ӑс-тӑнлӑ чӗрчунсем пур иккен.

Люди были уверены, что вот наконец добрались до истины: там, на Марсе, есть разумные существа.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ромка хӑйне лаша шанса панӑшӑн ытла та хӗпӗртенӗ пулас, вӑл йӑвашшӑн тӑракан ула лаша тавра кускалах ҫӳрет, кирлӗ мар ҫӗртен ҫиллес ямшӑк сассипе тулхӑрса илет.

Ромка был очень горд, что ему доверена лошадь; он ходил вокруг смирного пегого мерина и все кричал грубым кучерским голосом.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ эпӗ тунмасан та пултаратӑп — куншӑн эпӗ хӗпӗртенӗ те, мӗншӗн тесен, Сонька ман умра вӗҫкӗнленме пултарайман, вӑл ман тетрадьри йӑнӑша тупнӑ-тупманах, эп ӑна тӗрӗс мар ударени ҫинче ярса тытаттӑм.

И могу теперь сознаться, что я была рада этому: по крайней мере, Сонька не могла важничать передо мной, поймав ошибку в моей тетради, — я через минуту ловила ее на невозможном ударении.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, хӗпӗртенӗ пек пулса, манӑн алла ярса тытрӗ.

Он схватил мою руку с чувством, похожим на восторг.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл ман умра Грушницкипе ҫепӗҫ калаҫу пуҫарма хӑяймасть, ҫавӑнпа вӑл Грушницкий хӑтланчӑшӗнчен темиҫе хут та тӑрӑхласа кулкаларӗ, Грушницкий ун патне пырса тӑрсанах эпӗ йӑвашшӑн пӑхнӑ пек тӑватӑп та вӗсене иккӗшне ҫеҫ хӑваратӑп; малтан хӗр уншӑн хӗпӗртерӗ те, хӗпӗртенӗ пек кӑтартасшӑн кӑна пулчӗ-и вӑл, унтан хайхи мана ҫилленчӗ, каярахпа Грушницкие ҫилленсе ҫитрӗ.

Она при мне не смеет пускаться с Грушницким в сентиментальные прения и уже несколько раз отвечала на его выходки насмешливой улыбкой; но я всякий раз, как Грушницкий подходит к ней, принимаю смиренный вид и оставляю их вдвоем; в первый раз была она этому рада или старалась показать; во второй — рассердилась на меня, в третий — на Грушницкого.

Майӑн 29-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней