Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӑть сăмах пирĕн базăра пур.
хӑть (тĕпĕ: хӑть) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑш балконран шыв тӑкнине ас туса юлтӑн-и хӑть?

Ты запомнила, с какого балкона на тебя вылили воду?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӑть мӗнле пулсан та, малтан пӑшал пени илтӗнчӗ.

Во всяком случае, сначала раздался выстрел.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӗллехи кунсенче Хӑть ӑҫта эп пӑхам, Ывӑлӑмҫӑм ман.

Зимней порой Куда ни взгляну, Сыночек мой.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маншӑн ҫак ҫын, хӑть эпӗ ӑна урамри шурӑ юра пула куҫӑмсем шарса кайнипе лайӑхӑнах пӑхса илеймерӗм пулин те, вӑл маншӑн пурӗ-пӗрех Валька пекех туйӑнчӗ.

Мне показалось даже, что этот человек и есть Валька, хотя в первую минуту я не мог отчётливо рассмотреть его после ослепительного снежного света.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Дунаев хӑть мана Нильспа Корольков пек тарӑхтармасть.

Дунаев хотя не раздражает меня, как Нильс и Корольков.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр самантра хӑть эпӗ пӗр ҫыруне, пысӑкпа «Святая Мария» тесе пичет пуснӑ ҫыруне чутах алла илмерӗм.

хотя было мгновенье, когда я чуть-чуть не поднял одно из них — то, на котором была большая сургучная печать с надписью «Святая Мария».

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл халӗ те пурӑнма пултаратчӗ вӗт-ха, калӑпӑр, хӑть Даша инке пекех.

Что она могла бы счастливо жить теперь, вот хоть так же, как живет тетя Даша.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Адресне вулама май пуррисене те пулин памаллаччӗ хӑть», — терӗ вӑл.

«хотя бы те письма, на коих можно было разобрать адреса», —

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Салам пулсан хӑть тата…

— Ну, разве привет…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ху мӗнле пурӑннине кала хӑть!

Скажи хоть, как ты живешь?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Атьӑр упӑтесене куратпӑр хӑть, — сӗнчӗ Кирен.

Посмотрим хоть обезьяны, — предложила Кирен.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗтессе ҫитиччен хӑть.

Хоть до угла.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑн та, кусем пирӗнне вӑрланин тата эсӗ ӑна панин ҫур хакне те тӑмаҫҫӗ пулин те, пырӗ ӗнтӗ; усал йыттӑн пӗр паярка ҫӑмӗпе те пулин усси пултӑр хӑть, — терӗ старик.

Хотя они не стоят и половины того, что они, мошенники, у нас украли, и того, что ты ему сам изволил пожаловать; да все же пригодится, а с лихой собаки хоть шерсти клок, — сказал старик.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Алексей Иваныч хӑть тата-ха: вӑл ҫынна вӗлернӗшӗн гвардирен кӑларса янӑ ҫын, вӑл ҫӳлти турра та ӗненмест; эсӗ тата мӗн хӑтланатӑн-ха?

Добро Алексей Иваныч: он за душегубство и из гвардии выписан, он и в господа бога не верует; а ты-то что?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анчах вӗсем хӑйсене хӑть те мӗнле кӑтартсан та, вӗсем кунта килсе кӗни кирек мӗнле сӑмахран та лайӑх каласа панӑ.

Как бы они себя ни вели, самый факт их появления говорил яснее всяких слов.

«Пирӗннисем» // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

— Итлӗр-ха, Сметонс умӗнче мана пӗрре ҫупса ярӑр-ха, — тесе ыйтнӑ унран юнашар камерӑри пӗр юлташ, — вӑл хӑть пӗрре те пулин эсир мӗнле ӗҫленине куртӑр.

– Послушайте, дайте мне затрещину при Сметонце, – просили его товарищи из соседней камеры, – пусть он хоть раз увидит вас за работой.

«Колин» // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Кнопка ҫине пусӑр, урӑхла каласан, ҫӑраҫҫи ӑшне уҫҫине чиксе чӑнкӑртаттарӑр — заключеннӑйсем ҫав вӑхӑтра хӑть мӗн тӑваҫҫӗ пулсан та вырӑнтан сиксе тӑрса хӗлӗх пек карӑнса тӑраҫҫӗ; алӑк уҫӑлать те — камера старости пӗр сывлӑш ҫавӑрмасӑрах персе ярать.

Нажмите кнопку, то есть загремите ключом в замке или откройте «глазок», и узники вскочат, чем бы они ни были заняты, станут друг за другом и вытянутся в струнку; распахивается дверь, и староста камеры выпаливает единым духом.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

— Турӑран та хӑрамастӑн эсӗ, Сидорыч, мӗншӗн маларах каламарӑн, эпӗ хӑть хӑрах куҫпа курса юлнӑ пулӑттӑм ҫав Дубровские, халь ӗнтӗ кӗт ӑна, тепре кӗрессе.

– Бога ты не боишься, Сидорыч, зачем ты не сказал мне того прежде, я бы хоть взглянула на Дубровского, а теперь жди, чтоб он опять завернул.

XI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫынсем хӑть мӗн шухӑшлаччӑр, хамах пӑхса ӳстеретӗп, — ҫирӗппӗн каларӗ хӗр.

Пусть люди думают хоть что, сама воспитываю, — твердо сказала девушка.

Ҫураҫнӑ хӗр // Мария Петрова. «Ял ӗҫченӗ», 2019.07.19

Кирлӗ мар мана сан мунчу, хӑть ӑна паянах аҫа ҫапса ҫунтарса ятӑр!

Не нужна мне твоя баня, гори она синим огнем!

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней