Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӑтланма (тĕпĕ: хӑтлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну юрӗ-ҫке, — тет Том, — кун пек чух ӑсра ҫеҫ шухӑшлани те, катмакпа усӑ курни те кирлӗ; урӑх чух эпӗ хам та хирӗҫленӗ пулӑттӑм, хама хам йӗркене пӑсма ирӗк памӑттӑм; юрать-тӗк — юрать, юрамасть-тӗк — юрамасть; енчен ҫын мӗнле тума юранине пӗлет пулсан, унӑн мӗнле май килчӗ ҫапла хӑтланма юрамасть.

— Ну что ж, — говорит Том, — в таком деле можно и вообразить что-нибудь и мотыгу пустить в ход; а если бы не это, я и сам был бы против, не позволил бы себе нарушать правила: что полагается, то полагается, а что нет — то нет; и если кто знает, как надо, тому нельзя действовать без разбору, как попало.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кун хыҫҫӑн капла аппаланма пӑрахмалла пуль терӗ, анчах кӑшт канчӗ те каллех хӑтланма тытӑнчӗ, пурпӗр хӑпарчӗ-хӑпарчех вара.

Он уж думал, что придется это дело бросить, а потом отдохнул, решил попробовать еще раз наудачу — и все-таки влез.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Мӗскер хӑтланма шутланӑ эсӗ?

Чего это ты выдумал?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Пултараймастпӑр эпир ун пек хӑтланма, — терӗм эпӗ ӑна иккӗленерех.

— Мы не можем, — сказал я не очень уверенно.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Чӑн та, кун пирки эпир Люсьӑпа — вӑл пирӗн отрядӑн председателӗ, — тен, кун пек хӑтланма кирлӗ мар пуль, тесе канашласа та пӑхрӑмӑр.

Правда, мы говорили с Люсей — она председатель нашего отряда, — что, может, не надо так.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Судья хӑй умӗнче тӗксӗмӗн тӑракан хресченсене — вӗсем ҫапӑҫни ҫав тери тискер ӗҫ иккенне, апла хӑтланма юраманнине большевикла чӑтӑмлӑхпа ӑнлантарса пама тӑрӑшрӗ.

Упорно, с большевистским терпением старался судья растолковать хмуро стоявшим перед ним крестьянам всю дикость и недопустимость учиненного ими побоища.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Партизанла хӑтланма пӑрахас пулать ӗнтӗ, ун пек ӗҫсемшӗн халӗ тӗрмене те кӗрсе ларма пулать.

— Пора бросить партизанские выходки, теперь за это в тюрьме насидеться можно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Капла хӑтланма парас мар урӑх.

Этому надо положить конец.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Асту, пустуй япаласемпе хӑтланма мар пуль!

— То-то, глупостями не заниматься!

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Атте ӑна ачашламан, урӑхла каласан, унӑн няньки пулман, анчах ӑна питӗ юратнӑ, нихҫан та нимӗн хӑтланма та чарман: ӑшӗнче атте ҫак хӗрача умӗнче айӑплӑ тесе шутланӑ.

Он не баловал ее, то есть не нянчился с нею; но он любил ее страстно и никогда ничего ей не запрещал: он в душе считал себя перед ней виноватым.

VIII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Яра куна пӑрлӑ шыв ӗҫет — унӑн чирлӗ кӑкӑрӗпе ҫапла хӑтланма юрать-и-ха?

Целый день пьет воду со льдом; разве ей это здорово, при ее слабой груди?

X // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Вӗсене шыраса хӑтланма эскадроншӑн хӑрушӑ пулчӗ, мӗншӗн тесен пулеметчиксен взводӗнчи ҫӑмӑл (ручной) пулеметсемпе станица центрӗ патнелле ҫывхарса ҫитнӗ хӗрлӗармеецсем тӗп площадь ҫумӗнчи пур урамсене те татти-сыпписӗр персе тӑчӗҫ.

Искать их было небезопасно, так как красноармейцы пулеметного взвода с ручными пулеметами подошли к центру станицы и держали под обстрелом все прилегающие к главной площади улицы.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка тек ыйтса хӑтланма аван мар пек шутларӗ; тепӗр тесен хӗрарӑм ӗҫӗ мар-ҫке-ха вӑл — упӑшкана вӗрентесси.

Дуняшка сочла неудобным продолжать расспросы: в конце концов не бабье это дело — учить мужа.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫапах та, ҫитӗ кун пек хӑтланма!

— Однако, знаете ли, довольно!

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Тимуш, тен, тӗрӗс те калать пулӗ тесе шухӑшларӑм эпӗ, мӗншӗн тесен Димин юрататчӗ ҫавӑн пек вӑрттӑн-вӑрттӑн хӑтланма.

Я подумал было, что Тимофей, может быть, и прав, потому что Димин любил всякие таинственные затеи.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пӑрах-ха эс ун пек хӑтланма, халех тух!

Кончай эти штучки и выходи!

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Мӗне кирлӗ ун пек хӑтланма! — мӑкӑртатрӗ Лодя та, вӑкӑр ҫинелле тинкерсе пӑхрӗ.

Буду я прятаться! — прошептал Лодя, тоже внимательно следя за быком…

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Килӗнче, ав, Петро вилнӗ хыҫҫӑн та ҫирӗп алӑра тытакан Ильинична, чӗрӗ упӑшкине улталаса пурӑннӑ Дарйӑн ӗнтӗ вилнӗскерне те парӑнмалла пулнӑ пек, ӑна ун пек-кун пек хӑтланма ирӗк памасӑр тарӑхтарчӗ.

А дома и после смерти Петра строгая Ильинична не давала ей воли, как будто Дарья, изменявшая живому мужу, обязана была соблюдать верность мертвому.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ахалех, — илтӗнчӗ секретарӗн Ксение яланах лӑплантаракан сивӗрех сасси, — Дымшакова демагогла хӑтланма ирӗк памалла пулман.

— Напрасно, — в голосе секретаря был уже тот холодок, который всегда действовал на нее успокаивающе, — Не нужно было позволять Дымшакову разводить демагогию.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Эпӗ ӑна нихҫан та кунашкал демагогла хӑтланма пултарать теменччӗ!» — Вершинин, хӑй именнине кӑтартас мар тесе, Коробин ҫине хӑюллӑн пӑхрӗ те, вӑл ӑна ҫамрӑкла хӗрӳлӗхшӗн каҫарнӑ пек, кӑмӑллӑн йӑл кулнинчен тӗлӗнчӗ.

«Я никогда не думал, что он способен на такие демагогические трюки!» — Вершинин поборол свое смущение, смело взглянул на Коробина и поразился добродушной улыбке, как бы прощавшей ему его юношескую горячность.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней