Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хытхура (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Казаксем юр ҫине, хытхура тӗмӗсемпе пуҫсӑр хӗвелҫаврӑнӑшсен шӑртланчӑк тунисем хушшине, лӑпчӑнса выртрӗҫ.

Казаки легли в снег, в бурьянок, в щетинистые безголовые подсолнухи.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫывӑхра ҫул айккинчи хытхура тӗмӗсем, тикӗс мар сӑртсем, шӑртланчӑк тип ҫырмасем хирӗҫ килнӗ пек курӑнаҫҫӗ, аякра, ҫунапа тан шуса, юрлӑ хирсем кӑнтӑралла кукӑрӑлса куҫаҫҫӗ.

Вблизи бурьяны над дорогой, холмистая зыбь, щетинистые буераки наплывали навстречу, а дальше снежные поля, кружась, шли на юг вровень с санями.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫурҫӗр-хӗвелтухӑҫ енчен вӗрекен вичкӗн сивӗ ҫил вӑрмансем тӑрӑх уласа ҫӳрет, куҫ уҫса пӑхмалла мар юр вӗҫтерсе, хытхура тӗмӗсен шӑртланчӑк тунисене ҫӑтӑр-ҫатӑр хуҫса, ҫеҫенхир тӑрӑх туллашса ыткӑнать.

Холодный северо-восточный ветер горнистом трубил в лесах, мчался по степи, разворачиваясь в лаву, опрокидываясь и круша ощетиненные каре бурьянов.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унта юр витсе кайнӑ хытхура тӗмӗсем, тип варсен хӗррипе тӑсӑлакан каҫалахи хӑмӑр кӑвак мӗлкесем палӑраҫҫӗ.

С мысами занесенного снегом бурьяна и лиловыми предвечерними тенями, лежавшими по склонам балок.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хутор хыҫӗнче, хытхура пусса илнӗ кӑвак хӑйӑрлӑ сӑрт тӗмески тӑрӑх, пӗр ҫухрӑмра пулӗ, тӑшман разведки куҫать.

За хутором, по серо-песчаному чернобылистому бугру, в версте расстояния, двигалась неприятельская разведка.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Каймастӑп, — пӗр чееленмесӗр хуравларӗ Аксинья, тӑйлӑк-тайлӑк пӳрт тата мӑянпа хытхура ашкӑрса кайнӑ картиш ҫинелле тӑвӑнчӑклӑн пӑхса.

— Не уйду, — просто ответила Аксинья, со сжавшимся сердцем оглядывая полуразрушенный курень и баз, бурно заросший лебедой и черным бурьяном.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн майлӑ кукӑр-макӑррӑн авкаланса иртет тип ҫырма хӗррипе, сӗвек тайлӑм тӑрӑх, качакасен чӗрнисемпе йӗрленсе якалнӑ пӗчӗкҫӗ сукмак; ҫапла пырать-пырать те вӑл, пӗр-пӗр кукӑра ҫитсен, сасартӑк тим ҫырма тӗпнелле чӑмса кӗрет, касса татнӑ пек ҫухалать, — вара ҫук малалла кайма, сукмак татӑлнине тараватсӑррӑн пӗлтернӗ майлӑ шӑрт пек хытхура кӑна унта, хӳме майлӑ курӑнса, кашласа ӳсет.

Так над буераком по кособокому склону скользит, вьется гладкая, выстриженная козьими копытами тропка и вдруг где-нибудь на повороте, нырнув на днище, кончится, как обрезанная, — нет дальше пути, стеной лопушится бурьян, топырясь неприветливым тупиком.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ҫаранлӑхри лайӑх пулать, ҫеҫенхирте ҫатрака хытхура ҫеҫ.

— Луговое — корм, а со степи — гольный донник.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Гришака асатте хӑйӗн кӳршин куҫӗнчен пӑхма пикенет, анчах та тарӑн куҫ лупашкисем тавра, типӗ ҫырмана хытхура пусса илнӗ пек, кӑвакарнӑ куҫхаршипе сухал лӑстӑкӗсем мӑкланса ларнӑ; чаваланса ҫитеймест Гришака асатте куҫсем патне, йӗри-таврах шӑртлӑ сухалпа ҫӳҫ чӑтлӑхӗ.

— Дед Гришака пытается заглянуть соседу в глаза, но глубокие глазницы заросли, как буерак бурьяном, седыми клочьями бровей и бороды; не доберется дед Гришака до глаз, кругом одна щетинистая непролазь волос.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мелеховсен пахчинчи хӗвелҫаврӑнӑшсем айӗнчен таврӑннӑ хыҫҫӑн, Аксинья чунӗ, мӑянпала хытхура пусса илнӗ тӑлӑх анкартинчи пек, пушанса, тискерленсе юлчӗ.

Пусто и одичало, как на забытом, затравевшем лебедою и бурьяном гумне, стало на душе у Аксиньи после того, как пришла с мелеховского огорода, из подсолнухов.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӳрт чӳречисен хупписене ҫапса лартнӑ йӗри-тавра мӑкпа хытхура ӳссе ларнӑ.

Дом с закрытыми ставнями, заросший мхом и диким бурьяном.

VI. Вӑранни // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Йӗри-таврах хытхура ҫитӗнсе ларнӑ та мӗнпурне хупласа илнӗ.

Дикий бурьян чернел кругом и глушил все своею густотою.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл ҫул хӗрринчи ҫумӑр тумламӗсемпе шерепеленнӗ хытхура ҫине, пысӑк та симӗс хупах ҫулҫи ҫине пӑхать пулсан та, Соньӑна, унӑн йӗпеннӗ те мӑнкӑмӑллӑ питне, унӑн питҫӑмартисем тӑрӑх чупа-чупа анакан куҫҫуль тумламӗсене курать: вӑл таҫта тӳпере пӗр вырӑнта вӗҫсе тӑракан тӑри юрланине итлет, анчах Соня сассине илтет…

Он смотрел на придорожный бурьян, унизанный бисером мельчайших росинок, на широкий лист сочного лопуха, а видел опять Соню: ее мокрое и гордое лицо, ее слезы, стекавшие по щекам; он прислушивался к песне жаворонка, где-то над головой сверлившего небо, а слышал голос Сони…

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хытхура ӳссе ларнӑ йӑран ҫинчен пӗр-пӗр мулкач-мӗн сиксе тухсан, вӑл ҫутӑлса выртакан уй-хир тӑрӑх чупса кайнине куҫран ҫухаличченех пӑхса тӑрас пулсан, куҫ ывӑнмалла.

Если с озими поднимался заяц, глаз уставал смотреть, пока он, мелькая, скрывался на посветлевшем поле.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хыпаланнипе вӑл тӗмрен такӑнчӗ те, типӗ хытхура ӑшнелле ӳкрӗ…

В спешке она на что-то наткнулась и упала в сухой бурьян…

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫывӑхри тӑвайккинче, хытхура тӑррисем хыҫӗнчен, истребитель ҫуначӗ чалӑшшӑн курӑнса выртать, унӑн шапа пек сарӑ-кӑвак тӗслӗ сӑрӗ хӗвел ҫуттинче йӑлкӑшать…

На ближайшей горке, из-за верхушек бурьяна, виднелись покосившиеся крылья истребиля, его желто-синий как жаба корпус блестел на солнце.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Килекен ҫын ури айӗнче курӑк кӑшӑртатни тата хытхура ҫатӑртатни илтӗнчӗ, анчах та вут ҫути хыҫӗнче никама та курма май пулмарӗ-ха.

Стало слышно, как под ногами шедшего шуршала трава и потрескивал бурьян, но за светом костра никого не было видно.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хытхура ҫӑтӑртатма-чӑштӑртатма пӑрахасса кӗтсе тӑнӑ хыҫҫӑн мучи малалла калама пуҫларӗ:

Дождавшись, когда бурьян перестал трещать и шипеть, старик продолжал.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кирюха, сас кӑларас мар тесе асӑрханса, вут ҫине пӗр ывӑҫ хытхура чикрӗ.

Кирюха, стараясь не шуметь, сунул в костер пук бурьяна.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кирюхӑпа Вася айккинче ҫӳреҫҫӗ, ҫунтарма хытхура пухаҫҫӗ.

Кирюха и Вася бродили поодаль и собирали для костра бурьян и берест.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней