Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хушмарӗ (тĕпĕ: хуш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах няня тухма хушмарӗ, кунтах лар, терӗ.

Тётя-няня сказала, чтоб я не ходил, а сидел тут.

Надежда Ивановна килчӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпир матрацсене кровать ҫине хутӑмӑр, Катя пире выртма хушрӗ, калаҫма хушмарӗ.

Мы положили тюфячки на кроватки, и Катя сказала, чтоб мы ложились и не смели говорить.

Дзыгӑ ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Слива пама хушмарӗ, терӗ.

И чтоб мне слив не давали.

Мана ача садне кайса яни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ, унта кӗрсе, сысна ҫурисене ачашласшӑн пултӑм, Матвей Иванович мана унта кӗме хушмарӗ, кӗрсен ҫав сысна веҫех ҫыртса пӗтерет, терӗ.

Я хотел, чтоб туда пойти и погладить поросяток, а Матвей Иванович сказал, что если я туда пойду, так меня эта свинья укусит.

Сыснасем // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ытла шарлама та хушмарӗ.

И чтоб молчал.

Эпӗ слива ҫисе чирлерӗм // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне мана урӑх кавун ҫиме хушмарӗ, мӗншӗн тесен эпӗ ӗнтӗ ытлашши те ҫинӗччӗ.

Бабушка стала говорить, чтоб я больше не ел кавуна, потому что я очень много его съел.

Эпӗ баштан курма кайни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне мана хӑрама хушмарӗ, эпир часах малалла кайӑпӑр, терӗ.

Бабушка сказала, чтоб я не боялся и что мы сейчас дальше поедем.

Пурҫӑн хурт йывӑҫҫи // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анчах ҫаннине шурӑ ҫыхнӑ салтак пире унта кайма хушмарӗ.

А красноармеец, у которого белое навязано на рукаве, говорит:

Салтак пичче мана вӑрмана илсе кайни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анне мана нимӗн те калаҫма хушмарӗ.

И мама сказала, чтоб я ничего не говорил.

Пушар сӳнтерни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Иккӗмӗш ҫынни, шыври чулсем ҫийӗпе шарлаттарса кӑпӑкланса юхакан сӗт пек шурӑ шыва кӗрсе кайрӗ, вӑл лешне хирӗҫ сӑмах хушмарӗ.

Он говорил равнодушно, и его спутник, только что ступивший в молочно-белую воду, пенившуюся по камням, ничего ему не ответил.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ҫавӑнпа вӑл урӑх пӗр сӑмах та хушмарӗ, хӑйӗн сухалӗсемпе тусана шӑлса пӑрахнӑ пек туса, силлентерсе илчӗ те хавхаланас ӗҫсенчен инҫетерех, таҫта пӗр пӗччен шӑтӑка кӗрсе кайрӗ.

Поэтому он больше ничего не прибавил — дёрнул усиками, точно смахивая с них пыль, и медленно уполз куда-то в одинокую щель — подальше от суеты.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл мана лавкара кӗнекесем вулама хушмарӗ.

Он запретил мне читать в лавке книги, сказав:

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Фашистсем атакӑлама тытӑнмасӑр Уча пеме хушмарӗ.

Уча передал по цепи команду прекратить огонь, пока не начнется атака фашистов.

28 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вук пеме хушмарӗ.

Вук передал по цепи приказ не открывать огня.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ун патӗнчи колхозницӑна куҫӗпе вӑрттӑн кулса юнарӗ, шарлама хушмарӗ.

И смеющимися глазами приказала колхознице молчать.

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Анчах эпӗ пӗррехинче ӑна акӑ мӗн ҫинчен ӑнлантарма кирлӗ тесе шутларӑм: ман анне вилес умӗн аттене пире хысна шкулӗнче вӗрентме хушмарӗ, хысна шучӗпе вӗренекенсем, тен, питӗ ӑслӑ, анчах вӗсем пурте маншӑн юрӑхлӑ пулманнине хам та ӗненсе ҫите пуҫларӑм, ce ne sont pas des gens comme il faut, терӗм эпӗ иккӗленереххӗн, ҫак вӑхӑтра хам тем пирки хӗрелсе кайнине туйрӑм.

Но я нашел нужным раз в разговоре объяснить ему, что моя матушка, умирая, просила отца не отдавать нас в казенное заведение и что я начинаю убеждаться в том, что все казенные воспитанники, может, и очень учены, но они для меня… совсем не то, ce ne sont pas des gens comme il faut, сказал я, заминаясь и чувствуя, что я почему-то покраснел.

XXXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫапах та Репин калама хушмарӗ.

А Репин велел молчать.

50 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Тата Репин эпӗ ҫӗрле дежурнӑй пулнӑ чух мӗн те пулин пулсан тревога тума хушмарӗ

Еще Репин велел, когда ночью дежурю, в случае чего тревогу не давать…

50 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Чочой амӑшӗ тир ҫине хӑракаласа пӑхса илчӗ, вара, вырӑнӗнчен хускалмасӑр, кӑшт шикленсе: — Мӗн тума кирлӗ сана ҫав поляр тилли? Упӑшка илмӗ хушмарӗ пулӗ-ҫке? — тесе ыйтрӗ.

Мать Чочоя испуганно глянула на шкурку песца и, не тронувшись с места, робко спросила: — Зачем тебе этот песец? Разве муж сказал, чтобы ты забрал его?

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Комиссар комисси килмесӗр пуҫтарма хушмарӗ.

Комиссар приказал не убирать до комиссии.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней