Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хам сăмах пирĕн базăра пур.
хам (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ хам вырӑнта хама хам мӗнле тытмаллине пӗлмесӗр, иккӗленсе чарӑнтӑм.

Я остановился в нерешительности, не зная, как подобает держаться в моем положении.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хам нимӗн те туманнипе хам курни хама та чӑн мар пек туйӑнса кайрӗ.

Мне показалось, что то, что я видел, было ненастоящим из-за того, что я сам ничего не делал.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хамӑн ухмахла ачашлӑ пӑшӑлтатушӑн хама хам тем тӑвасса ҫитрӗм эпӗ ҫак самантра.

Я ненавидел себя в тот момент за свой дурацкий, сладкий шопот.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хама хам мӗнле тытмаллине те пӗлмерӗм унта эпӗ; чӳречесем, пӗчӗк сӗтелсемпе пысӑк сӗтелсем ҫине мӗн хума юрать, мӗн хума юрамасть, патуша ҫумӗнчи пылчӑка хӑш вырӑнта тасатмалла, хӑнасем умӗнче хама мӗнле тытмалла — пӗлеймерӗм.

Я не знал, как себя вести, что можно, а что нельзя класть на подоконники, столики и столы, в каком месте счищать грязь с подошв и как держаться при гостях.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ, аяккалла кайса пыракан хӗре хыҫалтан пӑхнӑ май, хамӑн ҫамрӑк чухнехи вӑхӑта, хам ҫав териех вӗҫесшӗн пулнине, хамран атте «санӑн ҫурт тӑрринчен кӑна вӗҫмелле» тесе тӑрӑхласа кулнисене аса илтӗм.

А я, глядя вслед уходящей, вспомнил свою молодость, своё непреодолимое желание летать, насмешки отца, который говорил, что мне «летать только с крыши».

Фрося штурман // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Мана лайӑх сыватса ҫитерчӗҫ пулсан та, эпӗ чылай вӑхӑт хушши хама хам аван мар пек туйса пурӑнтӑм: мана яланах ӳксе ҫӗмӗрӗлнӗ машина, хама хушнӑ вырӑна вӗҫсе ҫитейменни ҫинчен аса илни тарӑн шухӑша яратчӗ.

Долго, несмотря на то что меня хорошо подлечили, я чувствовал себя неважно: мучила мысль о разбитой машине, о не доведенном до конца полете.

Катастрофа // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Хам сӗнӗве эпӗ хам пурнӑҫа кӗртетӗп, — ҫак ӗненмен ҫынна хампа пролива пыма чӗнетӗп, — терӗ Тополев Батманов еннелле ҫаврӑнса.

— Я сам буду проводить в жизнь свое предложение и приглашаю этого скептика прокатиться на пролив, — обратился Тополев к Батманову.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

«Тӗрӗс, эпӗ Симферополе каллех кайма пултаратӑп, — терӗм хама хам, — анчах хама урӑхла маскировка тума тивет.

«Да, я могу снова пробраться в Симферополь, — думал я, — но для этого мне нужно по-новому законспирироваться.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ӳкӗнме мар, хам тӑшмансемпе час-часах ытлашши ҫемҫе хӑтланнӑшӑн хама хам айӑплатӑп.

Виню себя за то, что зачастую бывал слишком мягок к своим врагам.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

«Чӑнах та, вилнӗ те-и тен ӗнтӗ вӑл, ҫынсене кӑлӑхах вилӗм умне кӑларса тӑратас мар, хам айӑплӑ, хамӑнах кайса пӑхмаллаччӗ. Хамах кайса пӑхам-ха, вилӗ-и вӑл, чӗрӗ-и. Эпӗ ӑна кайса пӑхма тивӗҫ», — хӑй тӗллӗнех калаҫкаласа илчӗ Михайлов.

«И точно, может, он уже умер и не стоит подвергать людей напрасной опасности, а виноват один я, что не позаботился. Схожу сам, узнаю, жив ли он. Это мой долг», — сказал сам себе Михайлов.

13 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫав тери юрататӑп, кӗтмен ҫӗртен, тур сыхлатӑр та-ха, пулакан вӑл ҫылӑх тени, вӗлерсен-тусан, ӗненсем ӗнтӗ, инке, ҫавӑн хыҫҫӑн эпӗ, хам та пӗлместӗп ӗнтӗ, хама хам мӗн туса хурассине.

Так люблю, что если, избави Бог, да убьют его грешным делом, так, верите ли, тетинька, я после евтого сам не знаю, что могу над собой произвести.

6 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Пӗр хушӑ эпӗ хамӑн мӗн тумаллине хам та пӗлмесӗр тӑтӑм, хама мӗн курма тӳр килнине пурне те курсан, эпӗ ҫав тери тӗлӗнсе хытса кайрӑм.

— Потрясенный всем, что мне пришлось увидеть, я сначала сам не знал, что мне делать.

ХСIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Чӗппи калать: «Эсӗ ватӑлнӑ ҫӗре эпӗ пысӑкланӑп та, манӑн хамӑн йӑва пулӗ, хамӑн чӗпӗсем тухӗҫ, эпӗ хам ачамсене тӑрантарса, йӑтса ҫӳрӗп», — тет.

«Когда ты будешь стар, а я буду большой, у меня будет свое гнездо и свои воронята, и я буду кормить и носить своих детей».

Ҫӑханпа чӗпписем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хамӑн ӗнтӗ ҫавна юлашки вӑхӑтра хам ҫинче тӗрӗслесе пӑхма май пулмарӗ, хамӑн карчӑка Миссисипи хӗррине пытарса хунӑранпах тӗрӗслесе кураймарӑм.

Я же в последнее время не имел возможности проверить это на себе с тех пор, как похоронил свою старушку на берегах Миссисипи.

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хамӑн йӑнӑша тӳрлетиччен эпӗ хама хам канлӗх тупас ҫук.

Я не найду себе покоя, пока не исправлю своей ошибки.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йытти калать: «Вӑл акӑ епле: эпӗ хам хуҫа патӗнче вунпилӗк ҫул пурӑнтӑм, унӑн ҫуртне сыхларӑм, вӗреттӗм, ҫыртма сиксе ӳкеттӗм, акӑ ӗнтӗ халӗ ватӑлса ҫитрӗм, ҫӑварӑмра шӑл юлмарӗ, мана вара ҫуртран хуса ячӗҫ, ҫитменнине тата вӗчене туртапа ҫапса ҫӗмӗрчӗҫ. Халӗ ӗнтӗ хуҫаран аяккарах каяс тесе сӗтӗрӗнетӗп, хам ӑҫта кайнине хам та пӗлместӗп», — тет.

— А вот как: жила я у хозяина пятнадцать лет, его дом стерегла, лаяла и бросалась кусаться; а вот состарилась, зуб не стало,— меня со двора прогнали, да еще зад оглоблею отбили. Вот и волочусь, сама не знаю куда, подальше от старого хозяина.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сассӑм хамӑн кӑшт анчах тухать, хам сассӑмран хам тӗлӗнсе, хӑраса кайрӑм.

Но голос мой был такой слабый, что я удивился и испугался своему голосу.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хам пулнӑ пулсан, эпӗ ӑна касман та пулӑттӑм, анчах тарҫӑсенчен пӗри хамран пуҫнех касма тытӑннӑ (пур ҫӗмӗрт йывӑҫҫисене те касма эпӗ ӑна малтанах хам хушнӑччӗ).

Я бы и не срубил ее, да один из работников (я ему прежде сказал вырубить всю черемуху) без меня начал рубить ее.

Ҫӗмӗрт // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӑнлан эсӗ — ку хама хам пысӑка хурса мар, хама ултавлӑ ят парас тени те мар; манӑн кирлӗ те усӑллӑ ҫын пулма мӗн вӑй ҫитнине пурне те тумалла.

Ты пойми — это не честолюбие, не тщеславие; просто я должен сделать все, что смогу, чтобы быть нужнее, полезнее.

Ульяновскран килекен хыпарсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпӗ хам пӑртак юлса пынине куртӑм та, патаксемпе мӗнпур вӑйран тӗртсе, хӗллехи каҫ тӗксӗмленме пуҫланӑ пирки чут ҫеҫ хамӑн йӗлтӗрсемпе хам умра пыракан ҫынӑн йӗлтӗрӗсем ҫине кӗрсе каяттӑм.

Я увидел, что немного отстаю, нажал, оттолкнулся палками и в мутнеющем сумраке наступающего зимнего вечера чуть не наскочил своими лыжами на лыжи впереди идущего.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней