Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

усракан (тĕпĕ: усра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн, хӑй каланӑ пек, кӑткӑсен «тӗп кӗлетне», урӑхла каласан, ҫак ӗҫчен хурт-кӑпшанкӑсем апат-ҫимӗҫне усракан вырӑна тупма май килчӗ.

Ему удалось обнаружить то, что он назвал «главным складом» термитов, то есть место, где эти трудолюбивые насекомые хранят все свои продовольственные запасы.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Аха! — шухӑш хумӗ шалт тӗксе илчӗ Виталие тӑнлавӗнчен, — чӑн та, ара, ҫакӑ мар-и-ха Динӑн ку таранах никама та пӗлтермесӗр, вӑрттӑн усракан йӗкӗчӗ?

«Уж не этот ли шкет за Диной ухлестывает? — ударила в голову Виталию хмельная догадка.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Апатне ҫимеллех ӗнтӗ ӑна, ара, апатне ҫиеймен кам чун усракан пур!

Есть, конечно, надо, как же без еды.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Бенедикт пиччӗшне карап сӑмсинчи япаласем усракан пӗчӗк тӑваткала вырнаҫтарчӗҫ, Халл капитанпа Бенедикт пичче ирхине, кӑнтӑрла Уэлдон миссиспа пӗрле ун пӳлӗмӗнче апатланчӗҫ.

Там они завтракали и обедали вместе с капитаном и кузеном Бенедиктом, которому отвели клетушку на носу судна.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Комендатурӑн пур ҫӗре те ҫыпӑҫтарса тухнӑ приказӗнче ҫапла каланӑ: «Партизансене пытарса усракан тата вӗсене пулӑшакан кашни ҫыннах эпир ҫакӑн пек ҫакса вӗлеретпӗр…» — тенӗ.

В расклеенном всюду приказе комендатуры было сказано: «Каждого, кто укроет партизан или поможет им, мы будем так же вешать».

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унӑн куҫӗсем тӗнчен вӑрттӑнлӑхӗсене пытарса усракан кӳлӗсем пекех тап-таса.

Они были как озера вечной тайны мироздания.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Дата ялӗ вара чӑн-чӑн чӗрчунсем усракан вырӑн пекех туйӑнать.

В селении Дата был настоящий зверинец.

Орочсен ялӗнче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 121–124 с.

Унтан вара ҫӳллех мар йывӑҫ тӗмӗсем лараҫҫӗ, вӗсем хыҫӗнчен тем тӗрлӗ вӑрттӑнлӑхсем усракан ӗмӗрхи шӑп вӑрман пуҫланса каять.

Дальше шел кустарник, а за ним — таинственный, молчаливый лес.

Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.

Тимрукӑн сехри хӑпрӗ: тӗрме тет-и, ристансене хупса усракан ҫурт пулчӗ-и вара ку?

Сердце у Тимрука так и ушло в пятки: тюрьма, говорит, дом, где держат рестантов!..

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак вӑхӑтра Лейно кӗсъинчен бумажникне кӑларса ӑна сӗтел ҫине сарса хучӗ, унтан вӑл 1918 ҫултанпах сыхласа усракан, Финляндири халӑх уполномоченнӑйсен Совечӗн укҫине — «Пӗтӗм тӗнчери пролетарисем, пӗрлешӗр!» тенӗ лозунга ҫырнӑ финн маркине кӑларса кулак аллине тыттарчӗ.

Лейно тем временем вытащил бумажник из кармана и, разложив его на столе, вынул хранимую им с 1918 года финскую марку, — марку, выпущенную Советом народных уполномоченных Финляндии с лозунгом: «Пролетарии всех стран, соединяйтесь!» — и подал эту марку кулаку.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Читлӗх ӑшӗнче арӑслан мӗкӗрнӗ чух та, ун хыҫҫӑн вара юнашар читлӗхре хӑйӗн виҫӗ пӗчӗк ҫурине пӑхса усракан арӑслан ами улама пуҫласан та, Равипе Шаши хӑнт та сикмеҫҫӗ.

Даже когда ревёт в своей клетке лев, а в соседней клетке ему начинает подвывать львица, оберегающая трёх малышей львят, Рави и Шаши не обращают на это никакого внимания.

Кӳрши хӑй кӑмӑлне улӑштарать // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Слон ҫурисем ерипен пӗр енчен тепӗр еннелле сулланкаласа, зоопаркри аслӑ аллея тӑрӑх утаҫҫӗ, ӑмӑрткайӑксемпе тилӗсене, арӑслансемпе страуссене тата пантерӑсемпе пӑлансене хупса усракан читлӗхсем умӗн утса пыраҫҫӗ.

Еле заметно покачиваясь из стороны в сторону, слонята идут друг за другом по главной аллее зоопарка, мимо клеток с орлами и лисицами, львами и страусами, пантерами и оленями.

Равипе Шаши уҫӑлса ҫӳреҫҫӗ // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Рао тухтӑр хӑйӗн сиплемелли хатӗрӗсене усракан пӗчӗк ешчӗкрен пысӑк шприц кӑларчӗ, ун ӑшне глюкоза тултарчӗ те Шаши патне пычӗ.

Доктор Рао достал из своего ящичка с врачебными инструментами большой шприц, наполнил его глюкозой и пошёл к Шаши.

Шашие сиплени // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Рави амӑшӗ — ӗҫлеме усракан слон амийӗ.

Мать Рави — рабочая слониха.

Рави ӑҫта ҫуралнӑ // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

— Кай та кала: пилӗк ҫынлӑ ҫемйине тӑрантса усракан ватӑ та чирлӗ Борис Борисович мана йӑлӑхтарса ҫитерчӗ те…

— Иди скажи, что тебе надоел старый, больной Борис Борисович, у которого пять человек на плечах…

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хресченӗн икӗ тӗрек пур: пӗри — ӑна тӑрантаракан уй-хир, тепри — ӑна пытарса усракан вӑрман.

У крестьянина есть две точки опоры: нива, которая его кормит, и лес, который его скрывает.

II. Ҫынсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тепӗр чухне ачана хӑй кӑкӑрӗпе ӗмӗртсе усракан хӗрарӑм унӑн амӑшӗ пулма тӑван амӑшӗнчен те ытларах тивӗҫлӗ пулать пек, вӗрентсе ӳстерекен те хӑй пӑхса ҫитӗнтерекен ачан ашшӗ пулма ачан тӑван ашшӗнчен те пысӑкрах тивӗҫ пур.

Человеческий ум — это та же грудь кормилицы, и между воспитателем, питающим своим умом, и кормилицей, питающей своею грудью, существует несомненная аналогия, часто воспитатель является больше отцом, чем отец, равно как и кормилица бывает зачастую больше матерью, чем родная мать.

III. Ача пӑхса ӳстерекен // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Чӗрере ҫил-тӑвӑл тытса усракан ҫынсем те пур.

Порой встречаются такие бурные души.

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Койкӑсене пуҫтарса хучӗҫ, тупӑсене тӗллесе лартрӗҫ, пӑшалсене авӑрларӗҫ, пуртӑсене кирлӗ ҫӗре хучӗҫ, тарпа снарядсем усракан пӳлӗмсене уҫрӗҫ.

Койки были сложены, пушки наведены, ружья заряжены, топоры и дреки уложены по местам, крюйт-камера с порохом и зарядами открыта.

VIII. 9-380 // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫавӑнтах кил таврашне саланчӗҫ, чӑхсем усракан вырӑна, пушӑ выльӑх картине кӗрсе пӑхрӗҫ, пушӑ сарайӗнчи улӑма сапаласа пӗтерчӗҫ — ун айӗнче чӑхсем ларма пултарнӑ пек.

Они разбрелись по двору, заглянули в курятник, в пустой хлев, разбросали солому в пустом сарайчике, будто там могли сидеть куры.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней