Поиск

Шырав ĕçĕ:

улӑма (тĕпĕ: улӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӳрт хыҫӗнче тӑват-пилӗк урлашкаллӑ чикмек пурччӗ, Велюша ҫавӑн тӑрӑх хӑпарса, йӳрт тӑрринчи улӑма сирсе антарма хушрӗ.
За домом стояла небольшая, перекладин в пять-шесть, лесенка, по ней он и попросил Велюша забраться на крышу и скинуть с нее солому.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑшисем улӑма чӑштӑртаттараҫҫӗ.
Шуршали соломой полевые мыши.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӑл улӑма пӳлӗмре купаласа пусарать, унтан, айӗнчи тата хыҫӗнчи алӑкӗсене уҫса, хӑмӑл ҫине пӑрахса хӑварать.
Она уминала солому и ровно распределяла ее по всей камере, а затем, открыв дно и заднюю стенку камеры, выбрасывала копну соломы на стерню.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Комбайн хыҫӗнче, улӑм пухӑнакан пӳлӗм патӗнче, площадка ҫинче, улӑма купаласа пӑрахса хӑвараканни тӑрать.
Возле камеры, на площадке в конце комбайна работала копнильщица.

Шерккей ҫав улӑма аллипе сирчӗ, тӗпӗнче ӑна темле тӑват кӗтеслӗ япала ҫакланчӗ.
Шерккей склонился, расчистил солому руками и тут нащупал какой-то угластый предмет — то ли ящик, то ли еще что.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ ҫӗнӗ тӗрке витӗр хӗм пӗрчисемпе кӗл ҫеҫ сӑрхӑнса туртӑнаҫҫӗ, нихҫан та вӑл тӗрке ҫулӑмпа хыпӑнса чӗрӗлсе каяс ҫук пек туйӑнать; акӑ темле ӳркевлӗн пӗр ҫӗрте, тепӗр ҫӗрте, виҫҫӗмӗш тӗлте ҫулӑм явӑнса тухрӗ, унтан сасартӑк ҫав ҫулӑм улӑма пӗтӗмпех хыпса илчӗ те, вара улӑм, таҫтан вут-кӑварӑн сиксе тухнӑ хӑрушӑ вӑйне парӑнса, таткалана та пуҫларӗ, хӑйне ҫисе яракан ҫулӑм ӑшӗнче ним юлми ҫухалчӗ.
Вот только искры да пепел сквозят через свежую охапку, и кажется, никогда она не загорится; вот как-то лениво вспыхнуло в одном, другом, третьем месте, и, охваченная вдруг вся сразу, солома с страшной, откуда-то взявшеюся силой огня уже рвется и исчезает бесследно в пожирающем ее пламени.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тема улӑма куҫарса тӑма пикенсех Еремее пулӑшать, тӗксӗмленнӗ кӑмака ани ҫӗнӗ улӑм тӗркине хыпса ҫӑтасса тӳсеймесӗр кӗтсе ларать вӑл.
Тёма усердно помогал Еремею задвигать солому и с интересом ждал, когда потемневшая печь справится с новой порцией.

Ҫывӑрса каяс умӗн хӑй айӗнчи улӑма йӗкехӳресем чӑштӑртаттарнине туйрӗ, ҫивитти витӗр ҫӑлтӑрсем сӳнес пек йӑлкӑшнине курчӗ.
Она улеглась на этой соломе, под этой крышей, чувствуя сквозь солому, как под нею шныряли крысы, и видя сквозь остатки кровли мерцание звезд.

I. Вилӗм ҫывхарать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пӑшалсене чӗркенӗ улӑма салтса пӑрахрӗҫ.
Солдаты размотали солому, накрученную вокруг ружей.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унтан каллех кӗрхи ҫумӑр пӳрт тӑрринчи улӑм ҫинче кӑштӑртатни, чӑштӑртатни уҫҫӑнах илтӗнекен пулчӗ, ҫак сасӑсем улӑма такамӑн шиклӗ те ҫинҫе пӳрнисем хыпашланӑ пек туйӑнчӗҫ.
И снова стали ясно слышны шорохи и шелесты осеннего дождя на соломе крыши, они шарили по ней, как чьи-то испуганные тонкие пальцы.

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫил чӳречене ачашласа иртрӗ, пӳрт тӑрринчи улӑма кӑштӑртаттарчӗ, хуллен кӑна мӑрьере ӳхӗрчӗ.
Ветер гладил стекла окон, шуршал соломой по крыше, тихонько гудел в трубе.

Вара вӑл васкасах, ҫыпӑҫнӑ улӑма тасаткаласа тухрӗ.
Он торопливо вылез, отряхая с себя солому.

IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

— Нимӗн те ҫук, — терӗ пӗр салтакӗ, улӑма авраштарса пӗтерсен.
— Ничего нет, — сказал солдат, копаясь в соломе.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫавӑнтах кил таврашне саланчӗҫ, чӑхсем усракан вырӑна, пушӑ выльӑх картине кӗрсе пӑхрӗҫ, пушӑ сарайӗнчи улӑма сапаласа пӗтерчӗҫ — ун айӗнче чӑхсем ларма пултарнӑ пек.
Они разбрелись по двору, заглянули в курятник, в пустой хлев, разбросали солому в пустом сарайчике, будто там могли сидеть куры.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫил салхуллӑн шӑхӑрса, ҫуртсем ҫинчи улӑма кӑштӑртаттарчӗ.
Ветер уныло стонал, шуршал соломой на крыше.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл ҫул тӑрӑх шурӑ тӗтӗм пек явӑнса иртнӗ, пӳртсем ҫийӗн тӑвӑллӑн ыткӑнса иртнӗ, стенасенчи ҫурӑксене пырса ҫапӑннӑ, пӳртсем ҫинчи улӑма вирелле тӑратнӑ, нимӗҫ пурттисенчен хӑтӑлса юлнӑ ҫул хӗрринчи юлашки ҫӑкасене хаяррӑн лӑсканӑ.
Она вилась белыми клубами по дороге, пролетала в вихре над крышами хат, белым призраком врывалась в щели стен, взлохмачивала соломенные крыши, безжалостно трепала последние липы у дороги, уцелевшие от немецких топоров.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Юхса тухмалли канавсене чаврӗҫ, ҫавӑнпа халӗ ая сарнӑ улӑма таптаса пылчӑкпа ҫӑрмаҫҫӗ, вӑл типӗ те хулӑн, сап-саррӑн выртать.
Прорыли сточные канавы, и соломенная подстилка теперь не втаптывается в грязь, а лежит сухая, пышная, золотистая.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Ҫук арӑм, ҫук! — тавӑрчӗ кил хуҫи аллисене ик еннелле сарса, унтан васкасах урайӗнчи улӑма салатма пуҫларӗ.
— Нима жинка, нима! — хозяин развел руками и поспешно расстелил на полу солому.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Улӑмпа витсе хунӑ алӑк патнех лаша пырса тӑчӗ те ҫиес килмен ҫӗртенех улӑма чӑмлама пуҫларӗ.
Почти что к самой заваленной двери подошла лошадь и нехотя пожевала клок соломы.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Шӑтӑкран тухса вӑл улӑма ҫавӑркаларӗ, унпа кӗмелли шӑтӑка витсе хучӗ те, хӑй каллех каялла хӗсӗнсе кӗчӗ.
Выбрался из щели, разворошил солому, забросал ею входное отверстие и протискался обратно.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика