Корпус чувашского языка

Тепрехинче Лаосра, ирхине тӑваттӑра, ҫителӗклӗ ҫывӑрмасӑр, таксиста 100 000 вырӑнне 1 000 000 патӑм.

Помоги переводом

«Хӑйсен япалисене ҫӗтерсе е манса хӑваракан ҫынсем…» // Сергеевна. https://t.me/sergeyevnachavashla/1729

Эпӗ вӑрҫа тухса кайнӑ чух тӑваттӑра кӑначчӗ.

Помоги переводом

Вунҫиччӗрисем // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 56–121 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл ҫирӗм тӑваттӑра.

Помоги переводом

Вунҫиччӗрисем // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 56–121 с.

Хӗлимун килсен, лайӑх кӑтартӗ вӑл пире «пилӗкҫуллӑха — тӑваттӑра»!

Помоги переводом

46 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Якку унран нумай та аслӑ мар, ҫирӗм тӑваттӑра кӑна-ха.

Помоги переводом

11 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Паллах, эпӗ ун сӑнне ӳкерсе панине итлеме сирӗншӗн кулӑшла та пулӗ, эпӗ утмӑл тӑваттӑра вӗт-ха.

Помоги переводом

21. Тайгари пикник // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Аллӑ тӑваттӑра пырать Еньков, хаҫатра вӑтӑр иккӗмӗш ҫул ӗҫлет — фронтран таврӑннӑранпа.

Помоги переводом

II // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Тӑваттӑра чухне эсӗ самаях рояльпе калаттӑн, пиллӗкре чухне Шуберт кӗввисемпе киленсе, тарӑн шухӑша каяттӑн тата Гамбургӑн «Асаилӳсемпе Скерцо» пьесине калаттӑн.

Помоги переводом

II. // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 3–36 с.

Виҫҫӗмӗш ача — Якур, вӑл тӑваттӑра, чи кӗҫӗнни — Лена, вӑл ҫулталӑк ҫурӑра.

Третий мальчик — Егор, ему четыре года, самая младшая — Лена, ей полтора года.

Ӑстасем пирӗн хушӑра пурӑнаҫҫӗ // Василий Лапин. http://kanashen.ru/2023/04/14/a%d1%81%d1 ... %d0%b0cce/

— Ӗҫлеме ирхине тӑваттӑра тытӑнатпӑр — ҫынсем пурте вырӑнта пулччӑр.

Помоги переводом

ХI // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 58–131 с.

Пӗри — Хветле — тӑваттӑра, кӗҫӗнни, Мархва ятли, иккӗре.

Помоги переводом

Касак Ваҫҫи // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Григорьев Василисен ашшӗ-амӑшӗ чухӑн ҫынсемех пулман курӑнать, Василирен тӑваттӑра юлнӑ ун аслӑ ывӑлӗ Иван, Етӗрне хулинчи вырӑс шкулӗнчен вӗренсе тухса, ҫитӗнсе, салтак служби шучӗпе Питӗрти пӗр ҫар штабне ҫыруҫа вырнаҫма пултарнӑ-ҫке.

Очевидно, родители Василия Григорьева были людьми небедными, потому как старший из четырех его сыновей Иван сумел окончить в Ядрине русскую школу и в счет солдатской службы устроился писарем в одном из военных штабов в Питере.

I // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Григорьев ун чухне ҫирӗм тӑваттӑра пулнӑ.

Было ему в ту пору двадцать четыре года.

I // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Эпӗ хӗрех тӑваттӑра».

— Мне только сорок четыре.

Палламан ҫын // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Эпӗ утмӑл тӑваттӑра, ачасем саланса пӗтнӗ, пӗчченех пурӑнатӑп.

— Мне шестьдесят четыре года, дети разлетелись, живу одна.

Тӑрӑн ялӗн чиперккисемпе яшӗсем «улаха» пухӑнаҫҫӗ // Василий Лапин. http://kanashen.ru/2022/09/09/%d1%82a%d1 ... %85%d0%b0/

Вӗсен ҫулӗсен хушши ҫакнашкал: Паран — аллӑра, арӑмӗ — вун саккӑрта, Герд вара — ҫирӗм тӑваттӑра.

Расстояние возрастов было таково: Парану — пятьдесят лет, его жене — восемнадцать и Герду — двадцать четыре.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пуйӑса ӗлкӗрейменренех «Стим» ҫине кая юлнӑ; ку пӑрахут — пӗр-пӗрин ҫине хӑйсен шӗвӗр вӗҫӗсемпе пӑхса тӑракан икӗ ҫур утрав ҫыранӗсем патне кун тӑршшӗне пӗрре ҫитсе ҫаврӑнакан пӗртен пӗр карап; «Стим» тӑваттӑра тухать, лагунӑсен хушшинче ҫаврӑнкаласа ҫӳрет те ирхине таврӑнать.

Опоздав на поезд, опоздали благодаря этому на пароход «Стим», единственное судно, обходящее раз в день берега обоих полуостровов, обращенных друг к другу остриями своими; «Стим» уходит в четыре, вьется среди лагун и возвращается утром.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Малалла — ҫирӗм тӑватӑ ҫын алӑ пусни; хӑйсене хӑйсем вӗлернисен кашнин ӳсӗмне палӑртнӑ; чи ватти — ҫӗр пӗр ҫулта, чи ҫамрӑкки вун тӑваттӑра пулнӑ.

Здесь следовали двадцать четыре подписи с обозначением возраста каждого самоубийцы; самому старшему было сто одиннадцать лет, самому юному — четырнадцать.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ирхине тӑваттӑра тӑрса килти выльӑх-чӗрлӗхне тӑрантарать те фермӑна тухса чупать.

Встав в четыре утра, она кормила домашнюю живность и бежала на ферму.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вӑл та, полковник хӗрачи пекех, тӑваттӑра пулнӑ.

Ей было тоже четыре года.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.