Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑвансен (тĕпĕ: тӑван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗншӗн каяс вара манӑн, — кӳреннӗ пекех каларӗ вӑл, — тӑвансен ҫӑкри ҫинче пурӑнма чирлӗ е юрӑхсӑр ҫын мар вӗт эпӗ!

— С чего это я поеду, — как будто даже обиделся он, — что я, больной или негодящий, чтобы жить за спиной у родичей!

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑй ҫав хушӑрах кӗнекесене, тӗркем хыҫҫӑн тӗркем кӑларса, ҫак тӑвансен аллине тыттарчӗ.

И, незаметно вынимая книги, пачку за пачкой, совала их в руки братьев.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тӑвансен сӑнӗсем ҫутӑлсах кайрӗҫ.

Лица братьев просветлели.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Выселкӑра манӑн тӑван-пӗтен нумай: ик-виҫ сыпӑкран тивекен пиччесемпе аппасем, вӗсен ачисемпе мӑнукӗсем, куккасемпе мӑн аккасем — юлашкисен хисепӗ чакнӑҫемӗн чакса пырать ӗнтӗ, анчах вӗсен вырӑнне тепӗр сыпӑкри ҫамрӑк тӑвансен хисепӗ геометриллӗ прогрессипе ӳссе пырать.

В Выселках у меня много родни: двоюродные и троюродные братья и сестры, такого же ранга племянники и племянницы, дяди и тетки — этих последних становится все меньше и меньше, зато по геометрической прогрессии растет число племянников и племянниц.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Унпа эпӗ хамӑн тӑвансен килӗнче тӗл пултӑм; ҫав тӑванӑн питӗ чипер хӗрӗ пур.

Я тогда встретился с ним в доме одного родственника; у этого родственника была дочка, очень хорошенькая.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Итле-ха, — тесе пуҫларӗ Каи-Куми: — Тогонга, Нуи-Атуан аслӑ жрецӗ, сирӗн тӑвансен аллине тыткӑна ҫакланнӑ.

— Слушай, — начал Каи-Куму, — Тогонга, великий жрец Нуи-Атуа, попал в плен к твоим братьям.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Камсем пире тӗрлӗ халӑх туса пайланӑ, кам пире хамӑр тӑвансен юнне юхтарма хушать?

 — А кто нас поделил на народы, кто заставляет проливать кровь братьев?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

«Инҫет вырӑнсене тухса ҫӳресе (Кивӗ Кӑлаткӑ, Барыш, Павловка, Кузоватово, Сӑр) аякри тӑвансен ӗҫӗ-хӗлӗпе паллаштарасси те пирӗн тивӗҫ», — теҫҫӗ канашсем.

Помоги переводом

Журналистикӑна чунтан парӑннӑ // Николай ЛАРИОНОВ, Алена АЛЕКСЕЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 5 стр.

тӑвансен масарӗсен йӑшса пусӑрӑннӑ тӗмескисем таран!..

до осевших холмиков братских могил!..

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нумай казаксем тухмарӗҫ хуторта — вӗсене Галици, Буковина, Хӗвелтухӑҫ Прусси, Карпат, Румыни хирӗсенче ҫӗтере-ҫӗтере хӑварнӑ; вӗсем вилесем пулса выртса юлнӑ ӗнтӗ, тупӑсем кӗмсӗртетсе кӗл тунӑ кӗрлевре ҫӗрсе пӗтнӗ; халӗ тӑвансен масарӗсен ҫӳллӗ тӗмескисене хыт хура сырса илнӗ, ҫумӑр пусӑрӑнтарнӑ, кӗрпеклӗ сивӗ юр шӑлса кайнӑ.

Многих недосчитывались казаков, — растеряли их на полях Галиции, Буковины, Восточной Пруссии, Прикарпатья, Румынии, трупами легли они и истлели под орудийную панихиду, и теперь позаросли бурьяном высокие холмы братских могил, придавило их дождями, позамело сыпучим снегом.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан шухӑш ҫӑмхи, тахҫан ҫӳресе курнӑ лайӑх пӗлекен сукмак ҫине кустарса янӑшӑн савӑннӑ евӗр, хӑвӑрт та чӑртмаххӑн ҫавӑрӑнса сӳтӗлме, тӳссе ирттернӗ самантсене сыпӑкӑн-сыпӑкӑн аса илтерме тытӑнчӗ: ҫапӑҫура вилнӗ вырӑс тата нимӗҫ салтакӗсен пичӗ-куҫӗсем, нӗрсӗррӗн сапаланса выртакан кӗлеткесем; тӗрлӗ сасӑллӑ шӑв-шав, калаҫу; тахҫан курнӑ пейзажӑн вӑхӑт шӑлса кайнӑ тӗссӗр татӑкӗсем; никама каласа паман, анчах темле майпа упранса юлнӑ шухӑшсем; канонадӑн аса илсе ҫитермелле мар хӑрушӑ ахрӑмӗсем, пулемет шатӑртатнӑ тата лента кӑштӑртатса шунӑ сасӑсем, хаваслӑ музыка, тахҫан юратса пурӑннӑ хӗрарӑмӑн чуна ыраттармалла хитре те кӑшт шупкарах тути, унтан каллех тата — вӑрҫӑ таткаланчӑкӗсем, — вилнӗ ҫынсем, тӑвансен масарӗсен пусӑрӑнса кӗнӗ тӗмескисем… — ҫаксем пурте пуҫра ҫывӑрмасӑр курнӑ тӗлӗк пек умлӑн-хыҫлӑн шӑвӑна-шӑвӑна иртрӗҫ.

А затем память, словно обрадовавшись, что направили ее на знакомую, утоптанную тропу, настойчиво и злорадно стала подсовывать обрезки воспоминаний: лица, безобразные позы убитых русских и немецких солдат, разноголосую речь, бескрасочные, стертые временем куски виденных когда-то пейзажей, невысказанные, почему-то сохранившиеся мысли, внутренне еле ощутимые отзвуки канонады, знакомый стук пулемета и шорох ленты, бравурную мелодию, красивый до боли, чуть блеклый рисунок рта любимой когда-то женщины и опять — клочки войны: убитые, осевшие холмики братских могил…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Манпа вылякан ачасем пурте тенӗ пекех ман тантӑшсемччӗ, анчах вӗсем хушшинче ман тӑвансен ачисем, чылай аслӑраххисем те пулнӑ.

Дети, игравшие со мной, были мне ровесниками, но, если говорить о старшинстве по родству, некоторые считались «старшими в роду».

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Тӑвансен ыйтӑвӗсем пӗтме пӗлменнине кура камин умне лартрӑм та эпӗ вӗсене — пысӑккисене те, ачисене те — ҫак кӗнекере мӗн-мӗн ҫырнине тӗпӗ-йӗрӗпе каласа пама тытӑнтӑм.

Когда я увидел, что их расспросам не будет конца, я усадил их всех, и взрослых и детей, у камина и стал подробно рассказывать им то, что написано здесь, в этой книге.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Асли тӗлӗшпе кӗвӗҫӳ те тӑшманлӑх тухса кӑйнӑ вара ҫав кӗҫӗн тӑвансен, юлашкинчен пурнӑҫӗ тӳсмелле мар пулса ҫитнӗ те, патшаран пурте пӗрле канаш ыйтма та суд тутармашкӑн шут тытнӑ ҫакскерсем.

И вот возникла между меньшими братьями зависть к старшему и вражда, и жизнь их сделалась под конец такой невыносимой, что решили они обратиться к царю за советом и судом.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

— Йӑлтах… чӑннипе кӑна каласа парӑр…, хӑвӑртрах… пӗлсемӗр эсир, хӑвӑра ҫапла тыткаланине тӳрре кӑларас тесе пайтах шухӑшларӑм эпӗ: ман тӑвансен енчен чӑрмавсем пуласран хӑратӑр пулӗ… вӑл нимех те мар; вӗсем пӗлсен… (ун сасси чӗтренсе илчӗ) эпӗ вӗсене лӑплантарӑп.

— Все… только говорите правду… только скорее… видите ли, я много думала, старалась объяснить, оправдать ваше поведение; может быть, вы боитесь препятствий со стороны моих родных… это ничего; когда они узнают... (ее голос задрожал) я их упрошу.

Июнӗн 12-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Маларах вара пӗр тӑвансен хушшинче хитре мар ӗҫ-пуҫ пулса иртнӗ.

Немногим раньше между сестрами произошел неприятный инцидент.

Дантес ҫулӗ // Чӑваш хӗрарӑмӗ. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.06.11, 22(944)№

Япалан йӗрки пур тенӗ пек, тытӑмӗ питӗ ансат: тӑвансен ялан пӗрле пулмалла.

Как говорится, у каждой вещи есть свой порядок, содержание прост: родственники всегда должны держаться вместе.

Николай ЛУКИАНОВ: «Тӑван халӑх аталанӑвӗ кӑткӑсланса-структурӑланса, саманапа килӗшӳллӗн улшӑнса-тарӑнланса пырать» // В. СТЕПАНОВ. «Самант», 2016, 4№

Тӑвансен вилтӑприне тирпейлеме, карталанисене сӑрлама та, виле пытарма кайма та тӳр килнӗ.

Приходилось ходить и для приведения в порядок могил родных, и для покраски ограждений, и на похороны.

Пурнӑҫран уйрӑлнисене ӗлӗкренех сума сунӑ // Агафон ПЕТРОВ. «Урал сасси», 2016.06.01

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней