Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

туртрӗ (тĕпĕ: турт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Темӗн чул вӑй хурса кӗсменсемпе ишсен те, юхӑм Атӑл варринех туртрӗ.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

«Ача пӑхакан кирлӗ пулать», — тесе ҫырнӑччӗ, тӳсеймерӗм — ӗлӗкхи вырӑнах чун туртрӗ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Сисмерӗм те, хайхи ман пӑшашир лешсемпе тӗл пулас ҫӗрте, Атӑл ҫулӗ урлӑ каҫнӑ чух, сылтӑм тилхеперен пӗтӗм вӑйпа карт! туртрӗ шӑп сулӑнчӑк тӗлӗнче.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫамрӑк арҫын кантрана ерипен туртрӗ те ӗнене малалла утма хушрӗ.

Помоги переводом

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Эпӗ кӑмӑл мӗн чухлӗ туртрӗ ҫавӑн чухлӗ сыпкаларӑм, — никам та хистемест.

Никто не настаивал, чтобы я пил больше, чем хочу сам.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Фильс пусмапа улӑхрӗ те шӑнкӑрав хӑлӑпне туртрӗ.

Фильс поднялся и дернул ручку звонка.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Сунарҫӑ ӑна кӑштах ҫеҫ аллипе перӗнчӗ, анчах ҫавӑнтах каялла картах туртрӗ: вӑрман хӑлхана ҫурасла ҫухӑрупа тулса ларчӗ.

Охотник слегка тронул его рукой, но тотчас же отдернул ее: пронзительный визг огласил лес.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ыйхӑ килменнипе чылайччен йӑраланса выртрӗ, хӑйӗн планӗ пирки Ливингстонпа ӑсӗнче калаҫать, пите чӗррӗн тата; ҫавӑнпах темиҫе хут тӑрса чӗлӗм туртрӗ, ҫапах та кӗҫех ыйхӑ ӑна ҫавӑрттарчӗ те хавхасӑр, тӗлӗксӗр сӗм тӗттӗмлӗхре лӑплантарчӗ.

Он долго не мог заснуть, мысленно разговаривая с Ливингстоном о своем плане, и так живо, что не раз принимался курить, пока водоворот сна не закружил и не успокоил его в тьме, лишенной тревоги и сновидений.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент «Курман» теме ҫӑвар уҫасшӑнччӗ ҫеҫ — пашкаса ҫитнӗ Цаупере ӑна аллинчен картах туртрӗ.

Гент уже открыл рот, чтобы сказать: «нет», как Цаупере, бывший тут, сильно дернул его за руку.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл негра хӑлӑп ҫинче выртакан аллинчен ярса тытрӗ, хыттӑн туртрӗ те путӑкран сӗтӗрсе кӑларчӗ.

Он взял негра за руку, лежавшую на скобе, и, сильно дернув, вытащил туземца за предел ниши.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл пуҫ тайрӗ те тухрӗ, унтан карта сулхӑнне выртса чылайччен чӗлӗм туртрӗ, кӑшкӑрашу-ҫухӑрашу илтичченех, — Бомбэйпа Мабрука карланкисене хӗрхенмесӗр, шанӑҫ пӗтнӗн такама чӗнеҫҫӗ.

Он поклонился и вышел, затем лег в тени изгороди и долго курил, пока не услышал воплей Бомбэя и Мабруки, кого-то звавших, отчаянно напрягая глотки.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Молли ман еннелле ирӗклӗ аллипе сулчӗ, унтан кӑчӑк туртрӗ те кӳршӗ сӗтел ҫинчи хаҫата пуҫтарса хучӗ.

Она замахала на меня свободной рукой, потом поманила пальцем и убрала с соседнего стула газету.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Дигэ курайманлӑхпа сулӑнса кайса тата ҫухӑрашса аллине каялла картах туртрӗ.

Дигэ вырвала ее с ненавистью, отшатнувшись и вскрикнув.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Йӑнӑшас мар тесе тимлӗрех тинкерсе Дигэ йӑрӑмсенчен пӗрне тупрӗ те ӑна аялалла туртрӗ.

Всмотревшись, чтобы не ошибиться, Дигэ нашла и отвела вниз одну из этих полосок.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ ун ҫине пӑхса тӗлӗннӗ самантра, паллах, кулма е асӑрхаттарма хӑяймасӑр, Дюрок чӳречесен хушшинчи стена патне пырса тӑчӗ те ҫакӑнса тӑракан кантраран туртрӗ.

Пока я дивился на него, не смея, конечно, улыбнуться или отпустить замечание, Дюрок подошел к стене между окон и потянул висячий шнурок.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кутӑнланса тӑракан ӑйӑрне йӗвен чӗлпӗрӗпе туртрӗ те вӑл, ҫӗрӗк шӑршӑллӑ шурлӑха чи малтан пуҫласа чӗркуҫ таран шампӑртатса кӗрсе кайрӗ.

Он дернул за повод упиравшегося жеребца и первым ухнул по колено в пахнувшую гнилью жижу.

ХIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Сылтӑмра, ҫур километрта, хӑйӑрлӑ сӑрт ҫинче, пилӗк-ултӑ ҫуртлӑ хутор ларать, Федя чарӑнса шухӑшласа пӑхрӗ, лашине сылтӑмалла туртрӗ.

В полуверсте направо, на песчаной горке, стоял хутор в пять или шесть дворов, Федя остановился, подумал и дернул правый повод.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Анчах Чубук ҫавӑнтах ӑна таптаса сӳнтерчӗ те мана алӑк патнелле туртрӗ.

Но тут Чубук с неожиданной решимостью растоптал огонь и потянул меня к выходу.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унтан ҫакна астӑватӑп, Шебалов мана хулпуҫҫинчен туртрӗ те хытӑ ятлаҫса илчӗ; вӑл мӗншӗн ятлаҫнине эпӗ ун чухне ӑнланаймарӑм.

Помню потом, как будто бы Шебалов дернул меня за плечо и крепко выругал; за что, я не понял тогда.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Мана? — терӗ те Ваҫка сӑмсине нӑшлаттарса туртрӗ, пылчӑклӑ ывӑҫ тупанӗпе йӗпе тутисене шӑлса илчӗ.

— Мне? — Тут Васька шмыгнул носом и вытер грязной ладонью мокрые губы.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней