Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тулса (тĕпĕ: тул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн ӑшӗ пӗтӗмпех кӗҫӗтӳпе ахӑлтату евӗрлӗ чӗтревпе тулса ларчӗ.

Трепет, похожий на зуд и смех, проникал во все его существо.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Ҫил лӑпланчӗ, пӑчланупа тулса ларнӑ ҫӗр чӗмсӗр.

Затих ветер, земля, пропитанная удушьем, молчала.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Чи кирлӗ самантра — банк билечӗсемпе тулса ларнӑ хаклӑ пӑртманета «шӑхӑртма» май пурри йӗкӗлтесе илӗртнӗ чухне — вӑл хӑйне шанманни, йӑрӑлӑхпа ӑслай ҫухални е вӑйсӑрри, эрлӗклентерекен чӑрмав сиксе тухни тата…

Еще хуже бывали моменты неуверенности в себе, отсутствия ловкости и изобретательности, досадных помех — как раз тогда, когда случай дразнил возможностью «свистнуть» ценный бумажник, полный банковых билетов.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Ҫӑкӑр лавкки туянакансемпе тулса ларчӗ.

Булочная наполнилась покупателями.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Тӗнче хӗрарӑмсемпе тулса ларнӑ.

Женщинами полон свет.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Ҫак кунран унпа 332 № хушшинче пулмалла мар ҫыхӑну йӗркеленчӗ — пысӑкран та пысӑк тавпа тулса ларнӑскер; анчах ун пирки шухӑшлас килмерӗ.

С этого дня меж ним и Э 332 образовалась неестественная связь, полная благодарности, о которой хотелось не думать.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Хӗре, капӑр тӗслӗ пысӑках мар хӑна пӳлӗмне, унти чаплӑ трюмона, пӗчӗк лутра сӗтел ҫинчи концертинӑна, унпа юнашар пирус тӗпӗпе тулса ларнӑ канфет курупкине Брентган темӗн тӗрлӗ тӑрӑшса уйласан та аса илеймерӗ.

Никакие усилия не помогли Брентгану вспомнить ни девушку, ни маленькую гостиную ярких тонов с роскошным трюмо и с концертино на низком столике рядом с конфетной коробкой, полной окурков.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Курайманлӑхӗ тулса пынӑран ӑна темӗнле пылак туйӑм ҫавӑрса ҫупӑрларӗ, ҫак самантра вӑл тӑшманӗ асапланнине туйса ӑна савмах, тав тумах хатӗрччӗ.

Он испытывал сладчайшее чувство утоляемой ненависти, почти переходящей в обожание врага, в благодарность к его мучениям.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Акӑ тинех Ягдин тухрӗ, аялти картлашка ҫинче кӑштах чарӑнса тӑчӗ, каттӑркӑҫсене васкамасӑр, тимлӗн пӑхса ҫаврӑнчӗ, унтан пуҫне сисӗни-сисӗнми сӗлтрӗ те — Трумовӑн тертпе тулса хытнӑ сӑн-пичӗ ҫине куларах пӑхрӗ.

Наконец, вышел Ягдин, задержался на нижней ступеньке, медленно обвел каторжан внимательным проходящим взглядом и, незаметно кивнув головой, улыбнулся измученному, застывшему лицу Трумова.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Алӑк хаяррӑн та хыттӑн яриех уҫӑлса кайрӗ; пӳлӗм хӗҫ-пӑшалӗпе кӗмсӗртетекен хуралпа тулса ларчӗ; эпӗ ухӑ йӗппи лекнӗн сиксе тӑтӑм.

Дверь грозно и стремительно распахнулась; стража, гремя оружием, наполнила комнату, и я вскочил, как пораженный стрелой.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Кирек мӗн каласан та — пепкисемпе тата талантпа тулса ларнӑ, айвантарах, сухаллӑ Леданӑн кулянмалла мар, мӗншӗн тесен жюри урӑхла йышӑну тӑваймасть.

Во всяком случае, нелепый, бородатый, обремененный младенцами и талантом Ледан может быть спокоен, так как жюри не остается другого выбора.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Тӗрмен хӗрӗх камери харӑсах тулса ларни пӗрре те пулман ахӑр.

Едва ли было хоть раз, что все сорок камер тюрьмы заняты постояльцами.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Ҫут тӗнче тӗрӗс марлӑхпа тулса ларнӑ.

«Свет полон несправедливости.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Ҫӑл куҫӑн чӗрӗ сивви Лорх организмӗн пӗтӗм хӗрӳлӗхне хӑвалать — ӑна шухӑш тӑнчах тулса ларнипе асапланакан пуҫне куҫарать.

Сырой мороз родника согнал все возбуждение организма к неимоверно обремененной мыслями голове.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Кунтах, кравать ҫинчех, ҫывӑрма пуҫлаканскер, — вӑл ҫакна ӳтне, вырӑна, сывлавне туйса ӑнланать, анчах шухӑшӗсем пулма пултараймасла пӑсӑлнӑ-улшӑннӑ, хупӑннӑ куҫӗсен тӗттӗмлӗхӗ вара хӑйсем тӗллӗн тухакан курӑнусемпе тулса ларнӑ.

Засыпающий еще здесь, на кровати, он сознает это, ощущая свое тело, постель, дыхание, но мысли его уже фантастически искажены, а тьма закрытых глаз полна непроизвольно возникающих сцен.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Вӗсем ҫисе тӑранчӗҫ, каллех ӗҫрӗҫ те кӗҫех шлюпкӑри пичке юхан шывӑн хаклӑ шӗвекӗпе тулса ларчӗ.

Они наелись, снова попили и довольно скоро наполнили бочку в шлюпке водой ручья.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Вунӑ минут та иртмерӗ — палуба урасем тапӑртатнипе, штаг хунарӗсем патӗнчен чупакан мӗлкесемпе тулса ларчӗ.

Палуба, не прошло десяти минут, покрылась топотом и силуэтами теней, бегущих от штаговых фонарей.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Пурнӑҫ ҫине логика ӑсӗпе, мӗскӗн ӑспа пӑхакансем пур; вӗсем тӗнчен мӑнаҫлӑ капламӗ ҫийӗн хӑйсен кӗске кӑна шупка сӑрӑ ялавне ҫӗклесе тӑраҫҫӗ; тӗнче вара татӑлми-уҫӑлми вӑрттӑнлӑхсемпе тулса ларнӑ, ҫӳлерех асӑннӑ ӑслисем утакансем тата тӗлӗнсе ӳкнӗскерсем пурте хӑйсен, ӑслисен, ялавӗ патне пырасса кӗтеҫҫӗ, чӑн та, шанчӑкӗ вӗсен йӑваш, кулӑшла; шӑпах ҫак ӑссене хирӗҫлесе, пирӗн шухӑшпа, урӑх чунсем те тӗл пулаҫҫӗ, — вӗсем халиччен тӗпчеменнин чӑшӑлтатӑвӗ, ытарлӑ йӑшӑлтатӑвӗ ҫине ыттисене те ҫаврӑнса пӑхтармашкӑн тӗллев лартнӑ темелле-тӗр.

Наперекор умам логическим и скупым к жизни, умам, выставившим свой коротенький серый флажок над величавой громадой мира, полной неразрешенных тайн, — в кроткой и смешной надежде, что к флажку этому направят стопы все идущие и потрясенные, — наперекор тому, говорим мы, встречаются существования, как бы поставившие задачей заставить других оглядываться на шорохи и загадочный шепот неисследованного.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Тӑкӑрлӑкӑн хура шӑтӑкӗ ӑравасӑр ӗлкесемпе, ҫутӑ ҫуннӑран сарӑ кантӑксемпе, урам шӑхӑравӗпе-шавӗпе тулса ларнӑ, ҫӗтӗк-ҫурӑк пухавҫи хӑйӗн тутӑх хунарӗпе ҫутатакан ҫӳп-ҫап путӑкӗнчи йӗке хӳре пурнӑҫне аса илтерет.

Черная дыра переулка, полная фантастических силуэтов, желтая от огня окон, уличного свиста и шума, напоминала крысиную жизнь мусорной ямы, освещенной заржавленным фонарем тряпичника.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Пуҫӗ шик-хӑрав ҫине-ҫинех хыттӑн пырса ҫапнине чӑтаять-ха, — анчах кӗҫех шавпа тулса ларчӗ; хӗпӗртекен океан халӗ ирсӗррӗн, йӗрӗнчӗклӗн курӑнать.

Голова его выдержала ряд звонких ударов страха и наполнилась шумом; ликующий океан стал мерзким и отвратительным.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней