Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тулнипе (тĕпĕ: тул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Павка та, кӑмӑле тулнипе, килнелле вӗҫтерчӗ.

А Павка, удовлетворенный, помчался домой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑш чухне туратсем ҫине ыш та нумай кайӑк ларса тулнипе ахаль йӑмра турачӗ те шултӑра хура виноград сапакӗ евӗрлӗ курӑнать.

Зверьки иногда сидели на ветках так густо, что обыкновенная какая-нибудь веточка ивы становилась похожа на гроздь чёрного крупного винограда.

Ҫӑлӑнӑҫ утравӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 77–81 с.

Вӑл кӑна кӗтмен, Аркадий вара, кӑмӑлӗ тулнипе, хӗрелсех кайрӗ.

Он этого не ожидал, а Аркадий даже покраснел от удовольствия.

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Чертокуцкий никамран именмесӗр малтан мала тухса пычӗ, сасси те ун кӑмӑлӗ тулнипе ҫемҫен илтӗнчӗ.

Чертокуцкий выступал вперед как-то развязнее, и голос его принял расслабление: выражение голоса, обремененного удовольствием.

Кӳме // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Чӗмсӗр тарӑху капланса тулнипе, сӑнӗпе кӑвакарса-хӗрелсе кайса, карса хунӑ ҫӑварӗпе шӑкӑрт шарламасӑр анасласа (ҫак самантра вӑл шывран туртса кӑларнӑ шӑла пулӑ майлӑ туйӑнчӗ), вӑл пӗр ҫеккунт хушши кинӗ ҫине пӑхса ларчӗ, унтан хӑр-хар сасӑпа кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Секунду глядел он на сноху, багровея в немой ярости, молча зевая широко раскрытым ртом (был похож он в этот миг на вытащенного из воды судака), а потом хрипло крикнул:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫамрӑк, анчах тусан ларса тулнипе ватӑ тӗс ҫапнӑ хӑмӑртарах симӗс ҫулҫӑсене ҫумӑр часах ҫӗнетсе ячӗ.

Дождь обновил молодую, но старчески серую от пыли листву.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫилӗ килнӗрен куҫҫуль пырне капланса тулнипе сасси хирӗнчӗклӗн чӗтренсе тухрӗ, хытӑ хумханнипе хӗремесленсе кайнӑ питҫӑмартисем туртӑнкаласа илчӗҫ.

Злые слезы рвали его голос, волнение трясло багровые щеки.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Бунчук, кӑмӑлӗ тулнипе эрехетленсе кайнӑскер, киле савӑнӑҫлӑн таврӑнчӗ.

Бунчук возвращался домой, согретый неосознанной внутренней удовлетворенностью.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗре шӑм-шаклӑ ланд-штурмист ҫур ҫухрӑма яхӑн ӑна ҫурӑмӗ ҫинче ҫӗклесе кайрӗ; Мишка тӑна кӗрсе ҫитрӗ те, ӑша юн капланса тулнипе антӑхса кайнӑскер, меллӗреххӗн сывлӑш ҫавӑрма пикенчӗ, унтан, мӗн пур вӑйне пухса, ытлашши мекеҫленмесӗрех нимӗҫ ҫурӑмӗ ҫинчен вӗҫерӗнсе тарчӗ.

С полверсты его тащил на себе плотный ландштурмист; Мишка очнулся, почувствовал, что захлебывается кровью, передохнул и, собравшись с силами, без особого труда сорвался со спины немца.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑша наркӑмӑшлӑ газ пек курайманлӑх тӑвӑнса тулнипе Бунчук сывлӑш ҫавӑрайми пулса ҫитрӗ; вӑл сӑнран кӑвакарса кайса, шӑлӗсене кӑчӑртаттарчӗ, йывӑррӑн ахлатса илчӗ.

Он чуть не задохнулся от хлынувшей в него ядовитой, как газ, ненависти; бледнея, заскрипел зубами, застонал.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн сӑн-пичӗ юн капланса тулнипе шӗл-кӑвар пек хӗрелсе кӗренленчӗ — ҫав хӑмач тӗс вара унӑн крахмалланӑ кӗпе ҫухи ҫине те куҫнӑ пек туйӑнчӗ…

Кровь так густо кинулась ему в лицо, что даже крахмальный воротничок сорочки словно порозовел на нем…

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей хӑйсем тӑнӑ тӑвайккине те курчӗ, унта халь чӑхсем пырса тулнипе вӑл юр пек шурӑ курӑнса выртать.

Сергей увидел и курган, на котором они стояли, — теперь он был весь покрыт птицей и белел, точно сугроб.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрачи усал юн тулнипе хӗрелсе кайнӑ куҫӗсене хушӑран ҫӗклесе пӑхать, вӑл ӑҫталла пӑхнине тавҫӑрса илме ҫук.

Девочка изредка поднимала воспаленные веки, налитые кровью дурной глазенки устремляли текучий, неуловимый взгляд.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Паян пурнӑҫ пӗр вырӑнта, хӑйӑр тулнипе вараланчӑк тӗпӗ курӑничченех ӑшӑхланса юлнӑ юханшыв евӗр, вакланать, ыран пӑхатӑн та — вӑл ҫав вырӑнтах ҫыран туллин хӑватлӑн хумханса юхма тытӑннӑ…

Там, где нынче мельчает жизнь, как речка на перекате, мельчает настолько, что видно поганенькую ее россыпь, — завтра идет она полноводная, богатая…

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Давыдка вальцовщик, ҫӳҫне ҫӑнӑх тусанӗ тулнипе пӗтӗмпех кӑвакарса кайнӑ пек курӑнаканскер, пушмакӗсемпе ҫункавсене хускаткаласа, вӗсем темле шӑршлӑн, типпӗн чӑштӑртатнине шӑппӑн кулса итлесе утса ҫӳрет.

Давыдка-вальцовщик, седой от мучной пыли, набившейся в волосы, ходил по мастерской, разбрызгивая чириками шуршащую пену стружек, с улыбкой прислушиваясь к сухому пахучему шелесту.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн кӗске те ҫутӑ куҫ тӗкӗсем пасарса мамӑкланса ларнӑ, шултра хӑмӑр куктӗррийӗсем сивӗ пирки юн тулнипе хӗрелсе-кӑвакарса кайнӑ.

На коротких белесых ресницах его пушился иней, коричневые крупные конопины налились от холода кровью, посерели.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сергей Платонович куҫҫуль тата юн капланса тулнипе тӑртаннӑ куҫӗсене чарса пӑрахрӗ те Митька ури патнелле пӗррех йывӑр чугун пепельницӑна тӑрслаттарчӗ.

Сергей Платонович закатил набухшие от крови и слез глаза и жмякнул под ноги Митьке чугунную массивную пепельницу.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька, ют ҫын кӑшкӑрнипе хӑюлланса кайса, Сергей Платоновичӑн питҫӑмартийӗсем юн тулнипе кӑвакарса кӳпченине сӑнаса илчӗ…

Митька, осмелев от чужого крика, следил за приливом сизой крови, напиравшей на щеки Сергея Платоновича.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн сивӗ ҫанталӑка пула хуралнӑ питне юн тапса тулнипе хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайрӗ.

Его лицо, обожженное морозами, густо побурело от прилившей крови.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӗрӳллӗ тавлашу хыҫҫӑн салтаксем чылайччен пӗр сӑмах хушмасӑр шӑппӑн табак туртрӗҫ; пӳртре тӗтӗм тулнипе кӑштах алӑка уҫма тиврӗ.

После жаркой ссоры солдаты долго молчали и курили табак; из-за дыма в доме пришлось открыть дверь.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней