Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

туйми (тĕпĕ: туй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ялан ҫапла: ним туйми ҫывӑрать.

 — Каждый раз так-то: дрыхнет, как очумелый…

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Вилӗ шӑрши ӗлӗкхи пекех пулсассӑн та эпӗ ӑна туйми пултӑм.

Я не замечаю даже и запаха трупа, хотя он нисколько не ослабел.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ишсе пычӗ те вӑл акӑ мӗн курать: этем хӑйне те туйми пулнӑ иккен, ӑнланасса ӑнланать, анчах аллисене хускатма та пултараймасть — шӑнса кӳтнӗ.

Подплыл он, видит: человек уже не в себе, понимать понимает, а сделать со своими руками ничего не может — зашлись.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халь ӗнтӗ вӑл ыратнине те туйми пулнӑ.

Он уже не ощущал боли.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

«Чӑн-чӑн тӗнче — курӑнми, туйми, илтми, унӑн тути те ҫук, шӑрши те ҫук.

«Истинный мир — невидим, неосязуем, неслышим, не имеет вкуса и запаха.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Яланах чӗпӗтнипе алли туйми пулчӗ ун, тумламсем ҫапах та ун ыйхине сире-сире ячӗҫ.

Рука от щипков онемела, а капли все-таки гнали сон.

V // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Эпӗ, шӑла шаклаттарса, ҫыран хӗрне тухрӑм та туйми пулнӑ ура хырӑмӗсене сӑтӑрма тытӑнтӑм.

Лязгая зубами, я вылез на берег и стал растирать онемевшие икры.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Шыв ӑшӑх, кӑшт ҫеҫ чӗркуҫҫирен иртет, ҫав тери сивӗ пирки тепӗр минутран ура айӗнчи вӗтӗ чулсене туйми пултӑм.

Она оказалась мелкой, чуть выше колен, и такой холодной, что через минуту я перестал ощущать гальку на дне.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Ҫапла, хӑйӗн хуйхи-суйхипе пӗччен ҫеҫ тӑрса юлнӑ Чочой вӑхӑт мӗн чухлӗ иртнине те туйми пулчӗ.

Так и сидел Чочой наедине со своим горем, окончательно потеряв ощущение времени.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ильсеяр, нимӗн туйми пулнӑскер, унӑн салхуллӑ куҫӗсенчен пӑхрӗ, унтан ҫӗрӗ ҫине тинкерчӗ.

Ильсеяр, оцепенев, смотрела в его страдающие глаза, потом перевела взгляд на перстень.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Анчах Сима ҫинчен, суд пуласси ҫинчен, Ҫӗпӗр ҫинчен шухӑшлани ҫакна нарсем ҫине палтах йӑвантарса ӳкерет, вара каллех вӑл, нимӗн туйми пулса, шак хытса выртать.

Но мысль о Симе, о суде, о Сибири сваливала его на нары, и он снова погружался в оцепенение.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Аллисем нимӗн туйми пулсан, вӑл хулӗ айне е кӗпи айне чиксе ӑшӑтнӑ, унтан татах мина ҫумӗнчи юра чакаланӑ.

Когда руки совсем теряли чувствительность, он отогревал их подмышками, засовывал под рубаху, а потом опять окапывал снег у мины, кропотливо и упрямо.

Николай Харитонов сапёр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 270–280 с.

Туйми пулни иртсе кайрӗ.

Онемение прошло.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Женя, — терӗ ӑна амӑшӗ, юлашки хут тӗл пулсан, — эсӗ епле хӑвна ху туйми вӗриленсе кайма пултарнине пӗлетӗп эпӗ.

— Женя, — говорила она ему в последнюю встречу, — я знаю, каким ты бываешь до самозабвения горячим.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Анчах ҫӑмӑллӑх тултан килмелле-и е вӑл пачах ним те туйми пулать, — ун ҫинчен шухӑшлама та кирлӗ мар.

Но прекратятся ли они благодаря изменившимся условиям жизни или благодаря тому, что умрет способность чувствовать, — это вопрос второстепенный.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Калама ҫук вӑйлӑ хумханнӑ хыҫҫӑн, Пӑван ним туйми пула пуҫларӗ.

После пережитого утром бурного волнения Овод впал в какое-то странное, апатичное состояние.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Кашни сехет иртмессерен вӑл хӑй ӑҫта пулнине тата вӑхӑта ытларах та ытларах туйми пула пуҫларӗ.

Часы проходили, сознание места и времени все больше и больше ускользало от него.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Тулашри пурнӑҫран уйрӑлнӑскер, вӑл майпенех вӑхӑта туйми пулса пычӗ.

Его окружала все та же пустота, неоткуда было набираться внешних впечатлений, он постепенно терял сознание времени.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ним туйми ҫывӑрать — тупӑран персен те вӑратаймӑн!

— Крепко спит — из пушки не разбудишь!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Кайран ҫак юлташ хӑйне вӑй парса тӑраканнипе ҫыхӑнса тӑрассине туйми пулать, халӑхсӑр, коллективсӑр, партисӗр, эсӗ калашле, нуль пулса тӑнине ӑнланми пулать.

Потом этот товарищ перестает ощущать связь с источником своей силы, перестает понимать, что он без народа, без коллектива, без партии — ноль без палочки, как ты говоришь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней