Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тилӗ сăмах пирĕн базăра пур.
тилӗ (тĕпĕ: тилӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тилӗ виҫшер талӑк ларать, ялавсем урлӑ тухма хӑяймасть.

— Бывало, лисица суток трое сидит и не смеет выйти за флаги.

Вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксем калаҫни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 47–51 с.

Юр ҫусан ҫӗнӗ йӗр тупӑпӑр, йӗри-тавра хӗрлӗ ялавсем ҫакнӑ кантӑрасем карса тухӑпӑр та — тилӗ пирӗн пулӗ.

 — После пороши возьмем свежий след, обойдем, затянем круг флагами, и лисица наша.

Вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксем калаҫни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 47–51 с.

Хӗрле ялавсенчен тата хӑмаҫ шӑршинчен тилӗ пит те хӑрать; хӑратса янӑскер, вӑл ҫав хӑрушӑ ункӑран тухма ҫул шырать.

Лисица очень боится цветных флагов и запаха кумача, спугнутая ищет выхода из страшного круга.

Вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксем калаҫни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 47–51 с.

Тилӗ патне аякран ҫаврӑнса пыраҫҫӗ вӑл ӑҫта выртнине пӗлеҫҫӗ те йывӑҫ тӗмӗсем тӑрӑх пӗр икӗ ҫухрӑм йӗри-тавра кантӑра карса тухаҫҫӗ, кантӑри ҫине хӗрлӗ ялавсем ҫакаҫҫӗ.

Обойдут лисицу, узнают ее лежку и по кустам на версту, на две вокруг спящей развесят веревку с кумачовыми флагами.

Вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксем калаҫни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 47–51 с.

Тилӗ ҫӑкӑрӗ пирӗннинчен нумай лайӑхрах! — тесе мухтать.

И похвалит: — Лисичкин хлеб куда лучше нашего!

Тилӗ ҫӑкӑрӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 7–9 с.

Зина, тиркекенскер, час-часах шурӑ ҫӑкӑр ҫине ҫаврӑнса та пӑхмасть, анчах эпӗ вӑрмантан тилӗ ҫӑкӑрӗ илсе килсенех, ӑна яланах пӗтӗмӗшпех ҫисе ярать.

Зиночка, копуля такая, часто и белый-то хлеб не берет, а как я из леса лисичкин хлеб принесу, съест всегда его весь.

Тилӗ ҫӑкӑрӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 7–9 с.

— Аван тилӗ ҫӑкӑрӗ!

— Хороший лисичкин хлеб!

Тилӗ ҫӑкӑрӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 7–9 с.

Анчах та ун патне Малевский пырса тӑрсан, тилӗ пек чеен тайкаланса, унӑн пукан хыҫӗ ҫине меллӗн таянса, киленӗҫлӗн те йӑпӑлтатуллӑн кулкаласа тем пӑшӑлтатма тытӑнсан, — Зинаида аллисене кӑкӑрӗ ҫумне хӗреслесе тытать те граф ҫине тинкерсе пӑхать, хӑй те кулкаласа пуҫне сулкалать, — вара манӑн пӗтӗм юнӑма вут-ҫулӑм хыпса илет.

Зато у меня, бывало, вся кровь загоралась, когда Малевский подойдет к ней, хитро покачиваясь, как лиса, изящно обопрется на спинку ее стула и начнет шептать ей на ухо с самодовольной и заискивающей улыбочкой, — а она скрестит руки на груди, внимательно глядит на него, и сама улыбается, и качает головой.

IX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Унӑн тилӗ пек сӑнарӗ халӗ темӗн сӗлкӗшнӗ, ҫамкине тарӑн йӗр картласа тӑрать.

Лисье лицо его было насупленным; лоб прорезала глубокая складка.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тилӗ мӗнле пулсан та ун пек чаваймасть.

Лисе нипочём такой не вырыть.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Тилӗ йӗрӗ пысӑкӑш, чӗрнисем вара…

Величиной с лисьи, и с когтями…

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Тилӗ йӗрӗ пысӑкӑш, чӗрнисем тӳрӗ те вӑрӑм.

С лисий будет, а когтищи прямые, длинные.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Самӑр тилӗ утма та ырханни пек утмасть, вӑл ҫӑмӑллӑн утать, йӗрӗ те тарӑн мар.

А сытая она и ступает не так, как голодная: легко себя носит.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Тилӗ самӑр пулсан унӑн тирӗ те лайӑх.

Потому, если шуба на лисице хороша, — значит, лисица сыта ходит.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Сӑмахран, тилӗ ҫинчен: пӑхатӑн ун йӗрне тинкеререх, вӑл ама е аҫа иккенне пӗлме пулать, вӑл ҫамрӑк е ватӑ пулнине, унӑн тирӗ лайӑххипе начаррине пӗлме пулать.

Про ту же лисицу: поглядишь зорко на след и уж знаешь, самец или самка, молодая или старая, хороша на ней шуба или плоха.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Тилӗ самантрах каялла ҫаврӑнчӗ.

Лиса мигом повернула назад.

Инкек музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Тилӗ хӑй хыҫҫӑн хӑваланине Пик пӗлмен.

Пик не знал, что лиса гонится за ним по пятам.

Инкек музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Тилӗ шӑрша инҫетрен туять.

Нюх у лисы очень тонкий.

Инкекрен инкеке // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Шӑпах ҫав вӑхӑтра Пик йӗрӗ ҫине тилӗ ӳкет.

Именно тогда на след его уже напала лиса.

Инкекрен инкеке // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Хура тилӗ ҫаплах ирӗкре ҫӳренӗ.

А чёрная лисица так и ушла.

Хура тилӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 19–20 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней