Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

таяҫҫӗ (тĕпĕ: тай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗҫен кайӑксем ҫӑтмах юррине юрласа яраҫҫӗ, чечексемпе тӗмсем ун умӗнче пуҫӗсене таяҫҫӗ, фонтан шывӗ тата ҫӳлерех сирпӗне пуҫлать, ҫӑлкуҫӗнчи тӑрӑ шыв та хытӑрах шавласа юхать.

И запели ей птицы свои песни райские, а деревья, кусты и цветы замахали своими верхушками и ровно перед ней преклонилися; выше забили фонтаны воды и громче зашумели ключи родниковые.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Пурте тӑраҫҫӗ, вилнӗ ҫынна хисеп туса, виҫӗ хутчен пуҫӗсене таяҫҫӗ.

Все поднялись и почтили память усопшего тремя глубокими поклонами.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Храмӑн кашни 9 чанӗ 4 килограммран пуҫласа тонна ҫурӑ таран таяҫҫӗ.

Вес каждого из 9 колоколов храма от 4 килограммов до полутора тонн.

Россошь // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0% ... 1%88%D1%8C

Шӑрш саракан яштака хура кипариссем, шухӑша кайса кӳреннӗ пек, хӑйсен шӗвӗр тӑррисене таяҫҫӗ.

Стройные, темные, пахучие кипарисы медленно кивали своими острыми верхушками с задумчивым и укоряющим выражением.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Венӑран Будапешта, Совет Союзне каякан, е Мускавран Будапешта, е Венӑна каякан ҫынсем, кирек кам пулсан та, ҫак гранит обелиск умӗнче пуҫӗсене таяҫҫӗ, ҫакна хӑйсен чун-чӗрин чыслӑ тивӗҫӗ тесе шутлаҫҫӗ.

Всякий, кто едет из Вены в Будапешт, в Советский Союз или из Москвы в Будапешт и Вену, считает сердечным своим долгом склонить голову перед гранитным обелиском.

14 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Юланутсем ҫаксем патне ҫитсе чарӑнаҫҫӗ те хисеплесе пуҫ таяҫҫӗ, унтан юханшыв урлӑ мӗнле каҫмалли ҫинчен ыйтаҫҫӗ.

Подъехав к ним, всадники учтиво поздоровались и спросили, как переправиться через реку.

Ӑслӑ Жиреншепе хитре Карашаш // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 12–20 с.

Реставраци вӗҫӗнче Брест крепоҫне хӳтӗлесе «вилнӗ», нумай вӑхӑт хушши ҫӗр ҫинче выртакан салтаксем ура ҫине тӑраҫҫӗ, пуҫ таяҫҫӗ.

Помоги переводом

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Нимӗҫ ачисем пуҫӗсене таяҫҫӗ, кӑмӑллӑн кулаҫҫӗ, унтан пӗри, аслӑраххи, Саньӑна аллине тӑсса парать те вырӑсла, кӑшт селӗпреххӗн калать:

Мальчики кивают, улыбаются, потом тот, что постарше, протягивает Сане руку и говорит по-русски, чуть шепелявя:

35 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Кунта пиртен хамӑр камми, ӑҫтанни, мӗншӗн килни ҫинчен кӑсӑклансах ыйтса пӗлеҫҫӗ те сӑпайлӑн кӑна алӑка таяҫҫӗ.

Здесь нас заинтересованно выспрашивали: кто мы, откуда, зачем приехали, а удовлетворив свое любопытство, столь же вежливо, сколь и решительно отказывали.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Мана пурте хисеплӗн пуҫ таяҫҫӗ, эпӗ те вӗсене ҫавӑн пекех пуҫ таятӑп.

Все чинно кланялись мне, я — им.

Ял совет председателӗ // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Арҫынсем, май пур пулсан, кил хуҫине, юнашар ларнӑ икӗ хӗрарӑма тата хӑйӗнпе хирӗҫ ларнӑ ҫынна пуҫ таяҫҫӗ.

Мужчины, если это возможно, кланяются хозяйке, обеим своим соседкам, а также своему визави.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Эсир кайма пуҫтарӑннине пурте сисрӗҫ пулсан вара, юлакансене пурне те пуҫ таяҫҫӗ.

Если не удалось уйти незаметно, делают общий поклон всем остающимся.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫамрӑк ҫынсем аслисене саламланӑ чухне пуҫ таяҫҫӗ.

Молодые люди кланяются глубже, здороваясь со старшими уважаемыми людьми.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кӗҫӗннисем аслисене пилӗке авса пуҫ таяҫҫӗ.

Молодые кланяются старшим глубже, чем своим сверстникам.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пӳрте кӗнӗ, паллашнӑ, сывлӑх суннӑ, тав тунӑ е мӗн те пулин ыйтнӑ чухне, сӑмахран, ташлама чӗннӗ чухне, пуҫ таяҫҫӗ.

Кланяются здороваясь и входя в помещение, представляясь, благодаря и при обращении с просьбой, например, при приглашении на танец и т. д.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пулса ҫитнӗ пучахсем хӗвеллӗ шӑплӑхра хуллен пуҫӗсене таяҫҫӗ, сулланкалаҫҫӗ.

Спелые колосья тихонько кивали и покачивались в солнечной тишине.

Тӗмсем айӗнче пытанмалла выляни // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

72 килограмлӑ арҫынсен мышцисем 28 килограмм таяҫҫӗ.

Помоги переводом

Ҫыннӑн 639 мышца // Сывлӑх. Сывлӑх, 2014.04.17

Инкеке манӑн ҫӗршывра ҫынсем чӑнах та хӑш чухне ытла та хытӑ пуҫ таяҫҫӗ

К сожалению, сэр, на моей родине люди действительно кланяются иногда слишком низко…

XXVIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Кирюкпа ун ҫуммисем халӑх енне ҫаврӑнса пилӗкӗсене авсах пуҫ таяҫҫӗ, каччӑ витринчен тимӗр укҫасене ывӑҫласа виҫӗ хутчен тӳпенелле вӑркӑтать.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Эпӗ ҫак ҫатанра выртатӑп пек те ман патӑма аттепе аннем килчӗҫ пек, мана пилӗкрен пуҫ таяҫҫӗ, анчах хӑйсем нимӗн те шарламаҫҫӗ.

Почудилось мне, будто я в самой этой плетушке лежу и приходят ко мне мои покойные родители — батюшка да матушка — и кланяются мне низко, а сами ничего не говорят.

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней