Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

татах сăмах пирĕн базăра пур.
татах (тĕпĕ: татах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан татах пырса ларчӗ, татах вӗҫсе кайрӗ.

Потом еще прилетела и еще улетела.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Анчах… аса илетпӗр те, сассӑмӑр чӗтрет ӑш тытнипе, татах та татах аса илсе сӑмах тӳме пултаратпӑр…

А вспоминаем, и у нас голос дрожит от волнения, и вспоминать можем еще хоть час, хоть два…

19 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Татах сӑрт шатӑртатма пуҫларӗ, татах унӑн чакаласа пӗтернӗ аяккисенчен пульӑсем ҫумӑр пек ҫума тытӑнчӗҫ.

И снова зарокотал, затрещал выстрелами холм, снова изуродованные его склоны изрыгнули на врага вееры пуль.

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

«Татах, татах», — ӳкӗтлет ӑна Черныш юратакан куҫӗсемпе.

«Еще, еще», — уговаривал ее Черныш влюбленным взглядом.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Татах калӑр, татах калӑр! — тархасларӗ вӑл.

Умоляла: — Говорите еще, говорите еще!

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Татах перӗр, татах перӗр, — тет уҫӑмлӑн Сагайда залӑн тепӗр вӗҫӗнче.

— Еще огня, еще огня, — скандирует Сагайда в противоположном конце зала.

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн татах та татах вӗҫес килнӗ, хӑйӗн ӑсталӑхӗпе, паттӑрлӑхӗпе пурне те тӗлӗнтерес килнӗ.

Хотелось летать еще и еще, и так, чтобы все удивлялись его мастерству, его отваге.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Вӗсем чӗннипе пилӗк ҫын тухрӗ, унтан татах, унтан татах.

Пять человек последовало за ними, потом еще и еще.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тупӑран переҫҫӗ, пулас, акӑ татах персе ячӗҫ, акӑ татах салтаксем — пиллӗк, улттӑ, ҫичӗ салтак, пурте умранах ирте-ирте каяҫҫӗ.

Должно быть, из пушки; а вот еще выстрелили, а вот еще солдаты — пять, шесть, семь солдат, идут всё мимо.

12 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Унтан ҫиелти шыв татах шӑнӗччӗ те татах путӗччӗ.

Потом опять бы замерзла верхняя вода и тонула бы.

Сивӗре йывӑҫсем мӗншӗн шартлатаҫҫӗ? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сивӗ пӳрте шывпа ак ҫапла ӑшӑтаҫҫӗ: пӗр-пӗр савӑтпа шыв тултарса лартаҫҫӗ те, шывӗ шансан, пӑрне тула илсе тухаҫҫӗ; татах шӑнсан, татах илсе тухаҫҫӗ.

Водой можно вот как греть: провести в холодный дом воду; когда вода замерзнет, так лед выносить вон; опять замерзнет,— опять выносить вон.

Пӑр, шыв, пӑс // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем ҫуталаҫҫӗ, сӳнеҫҫӗ, татах ҫутӑлаҫҫӗ те татах сӳнеҫҫӗ.

засветятся, потухнут, —

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗкеҫсем йӑва патне татах вӗҫсе пырса темӗскер тӑваҫҫӗ те татах вӗҫсе каяҫҫӗ.

Ласточки опять подлетали к гнезду, что-то делали и опять улетали.

Ҫерҫипе чӗкеҫсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Татах мӗн те пулин шартлатсан, мулкачӑ каялла ҫавӑрӑнать те татах урӑх еннелле чупса каять.

Опять стукнет что-нибудь — опять заяц повернется назад и опять поскачет в сторону.

Мулкачӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Бомба е снаряд ӳксе хыттӑн ҫурӑлнӑ сасӑ илтӗнсе кайнӑ, унтан татах, татах

Опять долетел гул удара, опять и опять…

10. Улмуҫҫи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Сыпӑк-сыпӑк шухӑшсем йӗркесӗр капланаҫҫӗ; пӗр-пӗрне хӑваласа иртеҫҫӗ, арпашаҫҫӗ, тӑпӑлаҫҫӗ, палӑрми ҫухалаҫҫӗ, унтан татах сыпӑнаҫҫӗ, татах арпашаҫҫӗ…

В голове еще проносятся обрывки каких-то мыслей, настигают, обгоняют друг друга, путаются, исчезают, вновь появляются и снова исчезают…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Татах, татах акӑ!..

— Ну вот! Ну опять!..

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Сывлӑш ҫавӑрнӑ хыҫҫӑн татах вулама тытӑнтӑм, анчах татах вӑй ҫитмерӗ.

Я перевела дыхание, снова начала и снова не могла читать дальше.

Геройла вилӗм // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вара тепӗр взрыв, унтан татах, татах, пӑшал пени, кӑшкӑрашни илтӗнме пуҫларӗ.

А потом второй взрыв, третий, выстрелы, крики…

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпир йывӑҫ хӳттинче тӑнипе Зоя пире курмарӗ, анчах эпир вутсыппине ывӑнма пӗлмесӗр ывӑтнине, унтан татах чупса кайса илсе татах ывӑтнине нумайччен пӗр сӑмах чӗнмесӗр пӑхса тӑтӑмӑр.

Мы стояли за деревом, и Зоя не видела нас, а мы довольно долго молча смотрели, как неутомимо она кидает брусок, бежит, поднимает и снова размахивается.

«Шурӑ патак» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней