Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

таса сăмах пирĕн базăра пур.
таса (тĕпĕ: таса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халь ватӑ путсӗр, хӑйне тӗнчери чи таса ҫын текенскер, хура чурасемпе сутӑ тӑвакан паллӑ ҫын.

Теперь этот старый негодяй, называвший себя самым честным человеком на свете, стал одним из крупнейших торговцев черными невольниками.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Суту-илӳ кварталӗ ҫумӗнчи Казонде патшин резиденцийӗ тенӗскер — пӗр тӑваткал миля ҫинче вырнаҫнӑ таса мар ҫуртсен кӗпӗрленӗвӗ.

Прилегающая к торговому кварталу резиденция царька Казонде представляла собой скопище грязных лачуг, раскинувшихся почти на квадратную милю.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑт, эсӗ вара, Дина, ҫурхи лӗпӗш пек, ҫутӑ та май хӗвелӗ пек таса, Ангел, пӗр сӑмахпа каласан…

Вот ты, Дина, как весенняя бабочка, светлая и чистая, как майское солнце, Ангел, словом…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Калама ҫук таса

Несказанно чистая…

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапла, ӗмӗтленнӗ ӗмӗт пек инҫе те ҫӑлтӑр ҫути пек таса этем вӑл Елькка.

Да, Елька она как несбыточная мечта, далекая и чистая как свет звезды.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ку тӗрӗс, — терӗ Роман, каллӗ-маллӗ шухӑшласа илсе, — анчах эпир пусмӑра хирӗҫ таса кӗрешӗве ҫӗкленнине манӑн анне ниепле те ӑнланма пултараймасть.

— Это правда, — сказал, как бы раздумывая, Роман, — но моя мать никак понять не может, что мы вступили в святую борьбу с произволом.

«Тӗп пултӑр вӑрҫӑ!» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Икӗ рет тимӗр решетке витӗр ун ҫине ывӑлӗн ҫав тери хитре хӗрӳ куҫӗсем пӑхаҫҫӗ; амӑшӗ патнерех ҫывхарас тесе, Саша таса ӳтлӗ сарлака ҫамкипе тутӑхнӑ тимӗр хашака ҫумне ҫыпҫӑннӑ, шуралса кайнӑ пӳрнисемпе решеткене ҫатӑрласа тытнӑ.

Через двойной ряд железных решеток на нее смотрели прекрасные горячие глаза сына; белым высоким лбом он прижимался к ржавому переплету, чтобы быть ближе к матери, побелевшими пальцами судорожно вцепился в решетку.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Чӑшлатакан хушаматлӑ ҫын вӗсене темӗнпе пӑлхатса хӑварчӗ, пӗртте кӑмӑллӑ ҫын мар вӑл, куҫӗсем те унӑн таса мар, ырласа-шӳтлесе калаҫнисем те чӗререн мар.

Человек с шипящей фамилией чем-то взволновал их, очень неприятный человек, и глаза у него нечистые, и любезность не от сердца.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Куҫкӗски пек таса витринӑсене хӗл ҫӳхе-ҫӳхе чӗнтӗр карнӑ — тропикри тӗлӗнмелле илемлӗ чечексемпе ҫулҫӑсем ӳкерсе хунӑ.

Большие зеркальные витрины зима задернула тончайшим тюлем, разрисованным диковинными тропическими цветами и листьями.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тарӑнрах ларакан ҫырӑ куҫӗсенчен тухтӑр ӑслӑ та ҫирӗп кӑмӑллӑ ҫын пулни палӑрать, ҫавӑнпа пӗрлех тухтарӑн пӗтӗм сӑн-сӑпатӗнче те темӗнле, ачанни пек таса та ырӑ паллӑсем пурри сисӗнет.

Глубоко сидящие серые глаза говорили об уме и твердости характера, и вместе с тем во всем облике доктора было что-то юношески чистое, доброе.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анна Ильинична гардеробран хура платье кӑларчӗ, ун ҫумне таса шурӑ ҫуха ҫӗлерӗ.

Анна Ильинична вынула из гардероба черное платье и стала прилаживать к нему свежий воротничок.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Маччаран, тарӑн касса лартнӑ кантӑк витӗр, янкӑр пӗлӗт татӑкӗ курӑнать, ун ҫине пӑхнӑ чух камерӑн таса мар кӑшӑркка стенисене те, тутӑхнӑ решеткесене те курмастӑн, тӗрмере ларнине манатӑн.

Под потолком, из глубокого проема окна, виднеется нестерпимо яркий кусочек неба, и, когда смотришь на него, не замечаешь ни шершавых грязных стен камеры, ни ржавой решетки, забываешь, что сидишь в тюрьме.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Таса пушӑ стенасемпе тӑп тулли кӗнеке тултарнӑ шкапсене ытларах килӗштернӗ вӗсем.

Предпочитали голые чистые стены и книжные шкафы, полные книг.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— «Пӗлетӗр-и эсир, таса тӳрӗ ҫын пек шухӑшлас тени мӗне пӗлтерет…» — пӑшӑлтатрӗ вӑл, кӗнеке шкапӗ патне пырса.

— «Знаете ли вы, что значит честно мыслить…» — прошептала она и подошла к книжному шкафу.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— «Пӗлетӗр-и эсир, таса тӳрӗ ҫын пек шухӑшлас тени мӗне пӗлтерет…».

— «Знаете ли вы, что значит честно мыслить…»

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Питӗ опытлӑ педагог, калас пулать, хӑйӗн вӗренекенӗсен шухӑш-кӑмӑлӗсем таса пулччӑр тесе чунтан тӑрӑшать.

Весьма опытный педагог, должен заметить, пекущийся о нравственном облике своих воспитанников.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пирӗн спортсменсем пурте «таса».

Все наши спортсмены «чистые».

Ӑста спортсмена хатӗрлеме вунӑ ҫул кирлӗ // Хыпар. «Хыпар», 72-73 №№, 2020 ҫулхи утӑ уйӑхӗн 3-мӗшӗ, 9 стр.

Сарӑ ҫӑра мӑйӑхӗ айӗнчен унӑн чӑлт шурӑ шултра шӑлӗсем курӑнчӗҫ, ҫӑра ҫӳҫӗпе сухалне ҫил сапаласа тӑкрӗ, таса ӳчӗ хӗвелпе пиҫӗхмен пирки кӑна хӑй хула ҫынни иккенне пытарма май ҫук.

Из-под русых усов сверкнули крупные белые зубы, густые волосы и бороду разметало ветром, и только светлая, не тронутая загаром кожа выдавала городского жителя.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл ещӗк ҫине купаласа хунӑ турӑшсене ҫавӑркаласа пӑхрӗ, кӗмӗлтен-и тесе, ризӑна тӗрӗслерӗ, ӳкернӗскер-и, ҫаптарнӑскер-и тесе, таса хӗр Мария сӑнне чӗрнипе сӑтӑрса илчӗ, унтан ҫаврӑнӑҫуллӑн турӑш ушкӑнне ҫӗтӗкпе чӗркерӗ те пӳрт кӗтессисене пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Он со знанием дела повертел в руках сложенные на ящиках иконы, осмотрел пробы на ризах — серебряные ли, колупнул ногтем лик девы Марии — захотел проверить, писаная икона или печатная, ловко завернул стопку икон в тряпицу и обвел взглядом углы комнат.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна таса хӗр Марийӑн хуралса кайнӑ сӑнӗ ҫине пӑхрӗ те чарӑнса тӑчӗ.

Мария Александровна взглянула на почерневший лик девы Марии и остановилась.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней