Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

таптаса (тĕпĕ: тапта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах пуҫ тавра кӑшт ҫеҫ пулин ҫавӑрса шухӑшларӗҫ-ши: ҫынна ҫапла майпа, этем чысне таптаса, тӗрӗслеме кам ирӗк панӑ вӗсене?!

Помоги переводом

VII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Мана пӗри те таптаса каяймарӗ.

Ни один не переехал меня.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Выртмӑшӑн типӗ курӑкӗ ҫине лаштах ӳкрӗ, унтан пуҫне пӗксе нумай вӑхӑт ларчӗ, пӳртӗнче халӗ ҫеҫ таптаса хытарнӑ тӑнра тӗлӗшпе кӗтмен ҫӗртен килсе пу-сарнӑ сӳрӗклӗхне ӑнланаймасть.

Опустившись на высохшую траву постели, он долго сидел понурясь и не мог объяснить себе внезапного, тоскливого равнодушия к свежеутоптанной земле хижины.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Алӑкне питӗрсен ҫӗр урайӗнче шӑтӑк чаврӗ те выртса ӗшеннӗ йывӑр ҫыхӑсене унта хучӗ, тӑпрапа тӗплӗн таптаса хупларӗ.

Затворив дверь, он вырыл в земляном полу яму и тщательно замуровал туда слежавшиеся тяжелые узелки.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Сандиҫӗм, Сандиҫӗм!.. — терӗ те вӑл ҫав самантрах чӗрӗлӗхпе йӑлкӑшрӗ, ҫавна нимӗн те таптаса пусӑрӑнтараймасть.

— Сандерсончик! — сказала она, блеснув на момент живостью, которую не раздавило ничто.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ таптаса лапчӑтнӑ намӑс хӑюлӑхӗпе килӗшрӗм те ӑраскалӑмӑн сӑнӗ умӗнче пӑхӑнтӑм, — ӑраскал вара ман ҫине Моллин ҫепӗҫ хура куҫӗсемпе тӗмсӗлет.

Я подчинился с мужеством растоптанного стыда и смирился перед лицом рока, смотревшего на меня нежными черными глазами Молли.

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кунта акӑ мӗн асӑннӑ: «Хаклӑ упӑшкана шанчӑклӑ арӑмран» тесе кӑвакпа ҫырнӑ ҫӗмрӗк курка; шыва путнӑ юман витре, — ӑна шкипер хушнипе «Хӗвел анӑҫ Тырри» палуби ҫинчен эпӗ хамах йӑкӑртса аннӑччӗ; манран такам вӑрланӑ сарӑ резина плащ, шкиперӑн эпӗ урапа таптаса ҫӗмӗрнӗ мӑштӑкӗ тата пӗтӗмпех аркатнӑ каюта кантӑкӗ.

Здесь были упомянуты: разбитая чашка с голубой надписью «Дорогому мужу от верной жены»; утопленное дубовое ведро, которое я же сам по требованию шкипера украл на палубе «Западного зерна»; украденный кем-то у меня желтый резиновый плащ, раздавленный моей ногой мундштук шкипера и разбитое — все мной — стекло каюты.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Анчах Чубук ҫавӑнтах ӑна таптаса сӳнтерчӗ те мана алӑк патнелле туртрӗ.

Но тут Чубук с неожиданной решимостью растоптал огонь и потянул меня к выходу.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Хавасланнипе эпӗ киленсех кайрӑм, ун патнелле утса пыма тытӑннӑччӗ анчах, директор мана патаккипе яра пачӗ, ҫапать те ҫапать, татах хӗртет, штейгерӗ чӗрнисемпе таптаса кӗҫенет…

Обомлел я от радости, только было хотел подойти, как ударит меня директор тростью, да еще, да еще, а штейгер ну топтать копытами и ржать…

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Алран вӗҫерӗнсе ӳкнӗ патака илме пӗшкӗннӗ чухне эпӗ пылчӑк ҫине таптаса кӗртнӗ пӗр ҫутӑ япала выртнине асӑрхарӑм..

Наклонившись, чтобы поднять выпущенную из рук палочку, я заметил на дороге какую-то блестящую втоптанную в грязь вещичку.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ чугун ҫул айӑккинчи канава шаплатса кӗрсе ӳкрӗм те, ҫӳлтен сиксе анакан ҫынсем таптаса лапчӑтасран аран-аран тӑрса тарма ӗлкертӗм.

Я неловко бухнулся в канаву возле насыпи, еле успел вскочить, чтобы не быть раздавленным спрыгивавшими людьми.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Манӑн хаваслӑ ҫӑварсем ҫине лачлаттарса сурас, вӗсене атӑ кӗллипе таптаса лапчӑтас килет, — тутисен шал енче вӗсен шӑл йӗрӗсем юлччӑр…

Я хочу плюнуть на веселые рты и раздавить их подошвой, так, чтобы на внутренней стороне губ отпечатались зубы.

I. Чыс тӑватӑп // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Хӑрушлӑх иртсе кайнӑпа пӗрех, ҫакна туйнипе тилӗрсе Факрегедпа Лекан шӑтӑка клумбӑри тӑпрана хупларӗҫ те таптаса хытарчӗҫ.

С яростью, вызванной ощущением почти миновавшей опасности, Факрегед и Лекан забросали дыру землей с клумб и притоптали ее.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унӑн мӗн те пулин ҫӗмӗрес, таптаса лапчӑтас, тӗл пулакан малтанхи ҫыннах ҫапса ярас килет.

Ему хотелось сломать что-нибудь, раздавить, ударить первого встречного.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Ыратнӑран, сехре хӑпнӑран ухмаха ернӗн кӑшкӑрса ылханчӑк ылмашмӑша хамран туртса уйӑртӑм, ҫурӑмне хуҫрӑм та ҫара уранах таптаса вӗлертӗм, анчах вӑл манӑн алӑсенче ҫӗленле авкаланнӑ чухне аллӑмсене, пит-куҫа, кӑкӑра хӗп-хӗрлӗ юн тухиччен чӑрмаласа пӗтерчӗ.

Безумно крича от боли и ужаса, я оторвал проклятого оборотня, сломал ему спину и придушил босыми ногами, но пока он змеей бился в моих руках — и руки, и лицо, и грудь залились кровью.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Ют ӑраскала таптаса вӑл хӑйӗнне телейлетет, унӑн пӗччен пулас килет.

Он брал свое, давя чужую судьбу, хотел быть один.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Татӑклӑн та ӑмӑррӑн тапӑнасса пӗлтерсе вӑрман ҫийӗн пӗлӗтсем анаҫҫӗ, юлашкинчен тӳпери сенкер пӗртен пӗр ҫутӑ пайӑркине таптаса хуҫрӗҫ те — таврара тӗттӗмленсех ларчӗ.

Тучи, спустившиеся над лесом с решительной мрачностью нападения, задавили наконец единственный густо-синий просвет неба, и тьма стала полной.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Виҫҫӗмӗшӗ, хӗрарӑм пек арҫын, сӑхсӑхса илчӗ те виҫҫӗшӗ те урисемпе пӗр йӗркесӗр танкӑлтаттарса, Михайлон халат аркисем ҫине таптаса палатӑран тухса кайрӗҫ.

Третий — это был мужик, похожий на бабу, — закрестился, и все трое, беспорядочно стуча ногами и ступая на полы Михайлы, пошли из палаты.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Ҫакна утрав ҫинче вӗсене таптаса ҫӳрекен тюленьсем сахалланнипе сӑлтавлаҫҫӗ.

Это произошло из-за того, что на острове стало меньше вытаптывающих их тюленей.

Антарктидӑна пӗтӗмпех курӑк ярса илме пултарать // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/31094.html

Тата леререх кайсан, чӗрчун чарӑннӑ, кунта вӑл пӗр вырӑнта нумай тӑнӑ пулмалла, мӗншӗн тесен кунта юра пысӑк йӗрсем таптаса такӑрлатнӑ.

Чуть дальше животное остановилось и, по-видимому, долго стояло на одном месте, так как здесь снег был утоптан большими лапами.

Ту арӑсланӗн йӗррипе // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней