Корпус чувашского языка

Вӑрӑ, йытта хӑптарас тесе, усал сӑмахсем пӗрӗхтере-пӗрӗхтере пулас, апла та капла тапкалашрӗ, ҫапкалашрӗ, чӗркуҫленсе те илчӗ, анчах манӑн «вӑрттӑн сыхлакан», ӑна та, кӑна та тӳссе, шӑлне вӗҫертмерӗ.

Помоги переводом

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Пурис паҫӑрхинчен те ытларах тапкалашрӗ, хирӗҫлесе пуҫӗпе сулкаларӗ, малалла тӗревленнӗ урисемпе ҫӗре «сухаларӗ», кӑшкӑрашрӗ, ҫухӑрашрӗ.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

— Ҫук, ҫук, эп ҫаптармастӑп, — Иливан аллинче ҫак самантра чӗн саламат пулнӑ евӗр, ларнӑ ҫӗртех алли-урипе тапкалашрӗ Сарье.

Помоги переводом

9. Сарьепе Иливан // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Мери вуласа тухрӗ, аллисене саркаларӗ те йӗрсе ячӗ, кресло ҫине ӳксе ыратнӑран урисемпе тапкалашрӗ.

Мери прочла, всплеснула руками, заплакала и упала в кресло, топая ногами от боли.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Унӑн хӗвелпе пиҫнӗрен, таса мартан пӑхӑрланнӑ ӳчӗ сывлӑшра пӗкӗлле йӑлтӑртатрӗ, пӗвен лӑпкӑ сийӗ нумай-нумай унка куҫса сирпӗнчӗ-саланчӗ, ишевҫӗ ури шыв ҫийӗнче юлашки хут тапкалашрӗ те ҫухалчӗ.

Медное от загара и грязи тело его аркой блеснуло в воздухе, спокойная поверхность пруда, хлестнув брызгами, разбежалась волнистым кругом, и ноги пловца, сделав последний над водою толчок, скрылись.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Шӑрттан Имечӗн аллинчен мӗнле те пулин хӑтӑласшӑн пулса, Касим тем пек тапкалашрӗ, анчах хӑтӑлаймаӗ, юлашкинчен ирӗксӗрех аллисене вӗҫертсе ячӗ.

Пытаясь вырваться из цепких рук Имета, Касим трепыхался, как рыба на крючке, но, так ничего и не добившись, расцепил руки.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав вӑхӑтра замок библиотекинче Жоржетта ыйхӑран вӑранчӗ, ҫывӑракан пиччӗшӗсене сывлӑх сунса, хӗрлӗ урисемпе тапкалашрӗ.

В эту самую минуту Жоржетта, как мы видели выше, просыпалась в библиотечной зале и любовалась своими розовыми ножками.

I. Вилӗм ҫывхарать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Клисурӑ ҫыннисем умӗнче хӑйне лӑпкӑрах тыткаланӑ пек кӑтартма тӑрӑшрӗ, чӗри хӑйӗн ҫав вӑхӑтрах юнпа имрелчӗ, вилеймен чун пек тапкалашрӗ.

При клисурцах он старался сохранить самообладание, хотя сердце его истекало кровью и корчилось, как недобитая змея.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.