Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӗнчӗ (тĕпĕ: сӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Атя ӑна силлесе антаратпӑр, — сӗнчӗ Женя.

— А давай ее стряхнем, — предложила Женя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ҫӗрелле ан пӑх, — сӗнчӗ Федор.

— Вниз не смотри, — посоветовал Федор.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Столовӑй витӗр тухма хӑтланса пӑхсан мӗнле-ши? — сӗнчӗ хӗрача.

— Можно еще через столовую попробовать, — предложила та.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Анчах ҫав самантра алӑк уҫӑлчӗ те, следователь патӗнчен тухнӑ хӗр мана кӗме сӗнчӗ.

Но в эту минуту дверь открылась, и какая-то девушка, выйдя от следователя, пригласила меня к нему.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана Катьӑна чӗнтерме сӗнчӗ, ҫуркунне масар ҫине кайса чечек лартрӑм, решеткине сӑрлаттарма кӗрӗшсе тытрӑм, терӗ ӑна.

Он попросил меня позвать Катю и рассказал ей, что весной ездил на кладбище, посадил цветы и нанял сторожа покрасить решётку.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл аллине тӑсса хӑнисене пукан ҫине ларма сӗнчӗ, хӑй кӗтессерех тӑрса хытах мар сасӑпа: — Эсир мана мӗн те пулин пӗлтерес тетӗр-и? — терӗ.

Он широким жестом предложил сесть на стул и, отойдя в угол, глухо сказал: — Вы имеете мне что-нибудь сообщить?

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Чипер юлӑр, айӑп ан тӑвӑр чӑрмантарнӑшӑн, — терӗ те вӑл, Ромашова иртме сӗнчӗ.

— До свиданья, простите за беспокойство. И вежливо пригласил Ромашова пройти.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Старик юри халь тин астуса илнӗ пек пулса, мана тӗпелелле иртме сӗнчӗ — эпир унпа кӗнӗ ҫӗртех тӑраттӑмӑрччӗ-ҫке — ҫул ҫинчен мар-и тесе те ыйтрӗ.

Притворно спохватившись, старик пригласил меня в комнаты — мы ещё стояли в передней — и даже спросил, не с дороги ли я.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каяс умӗн пӗр кун малтан мана сортировочнӑй госпитальтен шӑнкӑртаттарчӗҫ те Сковородников лейтенант аманнӑ, мана салам калама сӗнчӗ, тесе пӗлтерчӗҫ.

За день до отъезда мне позвонили из сортировочного госпиталя и сказали, что лейтенант Сковородников ранен и просил передать привет.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунта килме тухнӑ чух сире ҫыру пама сӗнчӗ.

Уезжая, просил передать вам письмо.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Калаҫса кайрӑмӑр та вӑл мана Ҫар медицини академинче стоматологически клиникӑра ӗҫлеме кӗме сӗнчӗ.

Мы разговорились, и она предложила мне работать в стоматологической клинике Военно-медицинской академии.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен шӑпах ҫав сехетре манӑн театрта пулас пур-и, е нимӗн тумасӑрах ҫывӑрнӑ вӑхӑт пулӗ, е тата кампа та пулин калаҫасси, хальхи пек каласси пулӗ, акӑ бригадир мӗн ҫинчен те пулин урӑххи ҫинчен шухӑшласа, пуҫа ҫӗклетмесӗр ӗҫлеме сӗнчӗ, эпир пӗчӗк редакторшӑпа пӗр-пӗрин ҫине пӑхрӑмӑр та кулса ятӑмӑр.

Быть может, в этот час я буду в театре, или буду спать, ничего не чувствуя, или буду разговаривать с кем-нибудь и смеяться, как сейчас, когда бригадир посоветовал нам работать машинально, то есть думая о чём-нибудь другом, и мы с чёрненькой редакторшей посмотрели друг на друга и рассмеялись.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах вӑл ҫавӑн ҫинчен Иван Павловича каласа пама сӗнчӗ.

Но он попросил Ивана Павлыча.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашка чӗтреве ернӗ аллипе стакана шыв тултарчӗ те ӑна сыпма сӗнчӗ.

Ромашка дрожащей рукой налил стакан воды и поднес ему.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫак Ромашов кунта килнӗренпе, — терӗм эпӗ, — сехет ҫурӑ пулать, вӑл мана акӑ мӗн тума сӗнчӗ: пӗрремӗшӗ, эсир Татаринов капитанӑн экспедицине вӑрланӑ, иккӗмӗшӗ, хӑвӑр пурнӑҫӑрта тахҫан тата темӗн-темӗн туса хӑтланнӑ, вӗсем ҫинчен эсир анкетӑрсем ҫинче кӑтартмасӑр хӑваратӑр, Ромашов мана ҫавсем ҫинчен тӗрес кӑтартса паракан материалсене пӑхса тухма сӗнчӗ.

– Этот Ромашов, – продолжал я, – явился ко мне часа полтора тому назад и предложил следующее: он предложил мне воспользоваться доказательствами, из которых следует: во-первых, что вы обокрали экспедицию капитана Татаринова, а во-вторых, еще разные штуки, касающиеся вашего прошлого, о которых вы не упоминаете в анкетах.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ыран ҫичӗ сехетре сана Иван Павлыч кӗрсе тухма сӗнчӗ.

 — Завтра в семь часов тебя просил зайти Иван Павлыч.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та эп ӑна килӗшмерӗм пулмалла, вӑл хӗпӗртесех мӑйӑхне шӑлса илчӗ те ларма сӗнчӗ.

Должно быть, я всё-таки понравился, потому что он с удовольствием расчесал усы и велел мне садиться.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тата акӑш-макӑш вӑйлӑ ҫил-тӑман вӑхӑтӗнче самолета эпӗ мӗнле меслетпе креплени тӑватӑп, ҫавӑн ҫинчен ӳкерсе кӑтартма хушрӗ, кун пирки мана уйрӑм статья ҫырса «Граждан авиаци» журналне яма сӗнчӗ.

Он заставил меня нарисовать мой способ крепления самолёта во время пурги и посоветовал, чтобы я послал об этом статью в журнал «Гражданская авиация».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавна ӗҫнӗ чух Ромашка курка ҫӗклеме сӗнчӗ.

Ромашка произнес этот тост.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк вӑл йытӑсемпе кайма сӗнчӗ.

Он вдруг предложил ехать на собаках.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней