Корпус чувашского языка

Пӗр-пӗрин патне ҫывхарчӗҫ те сӑмсисене пӗрлештерчӗҫ: чуптӑваҫҫӗ ӗнтӗ.

Сплылись — и нос к носику: целуются.

Шыв кӑркки // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 36–38 с.

Мана хупӑрласа илнӗ сӑрӑҫсем хӗпӗртенипе сӑмсисене нӑш туртаҫҫӗ.

Окружившие меня мастера кисти и карандаша радостно шмыгнули носами.

Самӑр хурт // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 73–78 с.

Вӗсем шӗвӗр сӑмсисене улӑм ӑшне чикнӗ, хӑйсен пӗр-пӗрин ҫумнелле тӗршӗннӗ шурӑ ҫурӑмӗсем улӑм ӑшӗнчен шыв юхса якатнӑ чул пек курӑнаҫҫӗ.

Они зарылись пятачками в солому, белые спинки, тесно прижавшиеся друг к другу, торчали из вороха, как два отшлифованных водой камня.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Казаксене тыта-тыта сӑмсисене каснӑ, хӑшӗсене такан ҫине ҫакнӑ та Дон тӑрӑх сулӑпа юхтарса янӑ.

Казаков ловили, носы им резали, а каких вешали и на плотах спущали по Дону.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий йӗнер ҫинче тӳрленсе ларчӗ, пӑчӑхса ҫитнӗ евӗр кӑкӑр тулли сывлӑш ҫӑтрӗ те, атӑ сӑмсисене йӑранасем ӑшне шаларах чиксе, хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Григорий выпрямился в седле, жадно набрал в легкие воздуха, глубоко просунул сапоги в стремена, оглянулся.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Резерв» шӑнса ӗнтӗркесе тӑчӗ, сӑмсисене шӑнкарта-шӑнкарта, урисемпе тӑпӑртатрӗ.

А «резерв» зябнул, постукивая ногами, попрыгивал, сморкался.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм питӗ хытӑ чупса килнӗрен Листницкий унӑн юбки айӗнче мӗлтлетекен ҫаврака чӗркуҫҫийӗсен мӑкӑрӑлчӑкӗсене, ансӑр пушмак сӑмсисене, каялла ывӑтнӑ пуҫ тӳпинче варкӑшса вӗҫекен ҫӳҫӗн ылтӑн пайӑркисене ҫеҫ курчӗ.

Женщина бежала так быстро, что Листницкий видел только бившиеся под юбкой округло-выпуклые чаши колен, узкие носки туфель да золотую пыльцу волос, взвихренную над откинутой головой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем, йӑлтӑркка сӑмсисене ҫӗре перӗнтерес пек тӑсӑлса ӳксе, асар-писеррӗн вӑйкӑнса ҫывхараҫҫӗ, сывлӑша ҫӑтӑ-ҫӑтӑ, чарӑлчӑк сӑмса шӑтӑкӗсемпе хартлатаҫҫӗ, таканламан чӗрнисемпе йӗпе ҫӗре лачӑртаттарса татти-сыпписӗр ыткӑнса пыраҫҫӗ.

Они стлались в бешеном намете, почти касаясь лоснящимися мордами земли, раздутые ноздри их с храпом хватали воздух, некованые копыта выбивали сырой гул.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анкартисенчи капансем патӗнче шӑннӑ ҫӗр ирӗлнӗ те, иртен-ҫӳрен ҫынсен сӑмсисене хӗрхӳленнӗ улӑмӑн ӑша лӗклентерекен пылак шӑршипе кӑтӑклантарать.

На гумнах оттаивала у скирдов земля, колола в нос прохожего приторная сладость подопревшей соломы.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав пӗчӗк ҫӑмха ӑшӗнчен питех те пӗчӗккӗ кайӑк чӗпписем хӑйсен сарӑ сӑмсисене кӑлара-кӑлара илеҫҫӗ.

Из этого клубочка выглядывали желторотые, совсем крошечные птенцы.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗр ярусран тепӗр яруса ҫӳре-ҫӳре, пионерсем командовани приказӗсене пӗлтернӗ, донесенисем йышӑннӑ, санчаҫран пулӑшу пама чӗннӗ, хӑйсен сӑмсисене кирлӗ мар ҫӗре чиккелеме тапӑнкаласа пӑхнӑ, анчах пӗрмаях кӑмӑллӑ ӗнсе чиккисем туяннӑ.

Они носились из яруса в ярус, передавая приказы, принимали донесения, вызывали помощь из санчасти и пробовали совать свой нос в такие места, где получали любовно, но увесисто по затылку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Аялтан сенкер пӗлӗт ҫинче тупӑсен хура контурӗсем аван курӑнаҫҫӗ: ватӑ Митридат зениткӑсен ҫинҫе те вӑрӑм сӑмсисене пӗлӗтелле тӑснӑ.

Снизу хорошо были видны на голубом небе черные контуры орудий: старый Митридат вытянул к небу узкие, длинные хоботы зениток.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Сӑмсисене шӑлма-и?

Носы вытирать?..

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тата пионерсем, ман шутпа, ытах вӗсем чӑн-чӑн пионер пулсан, йышӑнманнисем умӗнче сӑмсисене питех каҫӑртма кирлӗ мар.

А во-вторых, пионерам, если они настоящие, не следует нос задирать перед теми, кто еще не принят.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вара хӑй умӗнчи хӑрнӑ вӗтлӗх турачӗсене сирсе пӑхрӗ, халь-халь йытӑ вӗрсе ярасса кӗтсе тӑчӗ — ҫав выльӑхсем ун кун-ҫулӗнче нумай-нумай хур кӑтартӗҫ ӗнтӗ, — ак халӗ те йытӑсен тӑсмака сӑмсисене курас пур, вӑл выртакан шӑтӑка чарӑнса пӑхӗҫ.

Он впился глазами в лощину и засохший кустарник, шуршавший на берегу, ожидая, что вот-вот увидит в отверстии пещеры морду гончей — это животное играло роковую роль в его судьбе — или услышит ее лай.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ вӗрни хальхинче хытӑрах та, ҫывӑхрах та илтӗнсе кайрӗ, ҫил вӗрнӗ чухнехи пек вӗтлӗх шӑпӑлтатма тытӑнчӗ, ҫавӑнтан икӗ йытӑ сиксе тухрӗ, иккӗшӗ те сӑмсисене чикнӗ.

А лай, теперь уже более громкий, послышался где-то совсем близко; кусты зашуршали, словно под напором ветра, и из них выбежали две гончие, опустив морды до земли.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрарӑмсем сӑмсисене нӑшлаттаркалама тапратрӗҫ, тутӑр вӗҫӗсемпе куҫӗсене шӑлкалаҫҫӗ.

Бабы захлюпали носами, потянули к глазам концы платков.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Фи! — ачасем виҫҫӗшӗ те сӑмсисене хупласа хучӗҫ, унсӑрӑн кунта хӑсса яма та пулать.

— Фи! — все трое, кто оказался снаружи, зажали носы, потому что в них буквально ударила волна неприятного тошнотворного запаха.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӗсем хӑйсене хӗрхенмесӗр, тӑнлавсене пӗҫерсе ҫӳҫсене кӑтралантараҫҫӗ, сӑмсисене шӑл порошокӗпе шуратаҫҫӗ, — питҫӑмартисене конфет хучӗпе хӗретеҫҫӗ.

Они нещадно палили себе виски и волосы щипцами, пудрили нос зубным порошком и румянили щеки конфетной бумажкой.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Елпешке чашкӑ ҫинче хӗрлӗрех тӗслӗ ачаш сысна ҫурисем шурӑхнӑ сӑмсисене хурлӑхлӑн кӑнтса выртатчӗҫ, вӗсен умӗнче аллисене пысӑк ҫӗҫӗ тытнӑ виҫӗ командир тӑратчӗҫ.

Аппетитные, нежно-розовые, с бледными, скорбными мордами поросята лежали на блюде, и три командира стояли над ними с большими ножами в руках.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951