Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӑмахсӑрах (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Жилет тӑхӑннӑ, кӗпи ҫаннисене тавӑрнӑ Иван Данилович пӳлӗме кӗчӗ те Николай сӑмахсӑрах ыйтнине хирӗҫ ҫинҫе сассипе каласа пачӗ:

Вошел Иван Данилович в жилете, с засученными рукавами рубашки, и на молчаливый вопрос Николая сказал своим тонким голосом:

XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӗсем ҫине вӑл пиншер пӑрлӑ куҫсемпе пӑхнӑ, тутисене пӑчӑртаса, пӗр сӑмахсӑрах хӑйӗн приговорне каласа панӑ.

Она смотрела на них тысячами ледяных глаз, сжатыми губами, без слов произносила приговор.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Хӗрарӑм йывӑр, хулӑм тутӑрне сӑмахсӑрах салтса, тенкел ҫине хучӗ.

Женщина послушно скинула с плеч тяжелую, толстую шаль и положила на скамью.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӗсенчен хӑшӗ-пӗрисем пӗр сӑмахсӑрах «Обь» ҫинчи матроссемпе куҫа-куҫӑн пӑхкаласа илеҫҫӗ.

Некоторые из них молча переглядывались с матросами «Оби».

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хаҫата вуласа тухнӑ хыҫҫӑн Павлин ӑна пӗр сӑмахсӑрах сӗтел ҫине хучӗ.

Прочитав газету, Павлин молча положил ее на стол.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Соколов Павлина парӑннӑ куҫсемпе пӑхса илет те, пӗр сӑмахсӑрах ҫухалать.

Соколов смотрел на Павлина преданными глазами и молча исчезал.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Большевиксене пӗр сӑмахсӑрах пере-пере пӑрахас пулать.

— Большевиков надо просто стрелять!

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Василий чӗринче, унӑн ҫемйинче мӗн пулса иртнине ашшӗ пӗр сӑмахсӑрах ӑнланать, ывӑлӗ ҫине хӗрхенсе пӑхать, вӗсем пӗр-пӗринпе нихҫанхинчен те ҫирӗпреххӗн, тарӑнраххӑн килӗштерсе пурӑнма пуҫларӗҫ.

Отец без слов понимал, что происходит в сердце и в семье Василия, относился к сыну с особой бережностью, и привязанность их друг к другу сделалась крепче и глуб же, чем когда-либо.

9. Хуратул икерчисем // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл Степанидӑна пур енӗпе те пӗр сӑмахсӑрах пӑхӑнса пуранма тытӑнчӗ.

Она подчинилась и встала в полную зависимость от Степаниды.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пурте сӑмахсӑрах иртсе кайрӗ.

Все между слов прошло.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ӑна УГУ-на пӗр сӑмахсӑрах илеҫҫӗ! — тесе ӑмсаннӑ Серёжӑпа пӗр класра вӗреннисем.

Его сразу же примут в УГУ! — завидовали одноклассники Сереже.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Пӗтӗмӗшпе илсе пӑхсан, Винниченка унтан тухса каясси паллах, вӑл тухсан, вара ун вырӑнне пӗр сӑмахсӑрах Петлюра йышӑнать.

Да и вообще уход Винниченко — дело решенное, и тогда Петлюра, безусловно, займет его место.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ӑна вӑл пӗр сӑмахсӑрах тӑвать.

Он это сделает без оговорок.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫапла нимӗн чӗнмесӗр пӳрнепе сӗртӗнни ӗлӗксенче вӗсене яланах нимӗн сӑмахсӑрах ҫураҫтаратчӗ.

Это молчаливое прикосновение всегда мирило их без слов.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Сизов сӑмахсӑрах ҫынсене ҫул ҫинчен сирчӗ, вӗсем шӑппӑн аяккалла пӑрӑнса тӑчӗҫ, унтан, хӑйсене амӑшӗ хыҫҫӑн туртакан паллӑ мар вӑя пӑхӑнса, ун хыҫҫӑн васкамасӑр, ерипен ҫеҫ калаҫкаласа утрӗҫ.

Сизов молчаливо отстранял людей с дороги, они молча сторонились и, повинуясь неясной силе, тянувшей их за матерью, не торопясь, шли за нею, вполголоса перекидываясь краткими словами.

XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ ывӑлӗ ҫине пӑхса ҫемҫен кулса илчӗ, пуҫӗпе сулкаларӗ те, пӗр сӑмахсӑрах тумланса, килтен тухса кайрӗ.

Мать с улыбкой поглядела на сына, покачала головой и, молча одевшись, ушла из дома.

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мунчана каятӑп! — терӗ те хохол йӳҫҫӗнтерех кулса, хӑвӑрт, пӗр сӑмахсӑрах пуҫтарӑнса, салхуллӑн тухса кайрӗ.

— Пойду в баню! — усмехаясь, проговорил хохол и быстро, молча собравшись, ушел, угрюмый.

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӗр-пӗрне сӑмахсӑрах ӑнланаҫҫӗ…

Без слов друг друга понимают…

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ ӑна пӗр сӑмахсӑрах ыталаса илсе хӗрӳллӗн чуптурӗ.

Мать молча обняла ее и горячо поцеловала.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл сӑмахсӑрах мӗн тума систернине Шубин ӑнланчӗ те пит-куҫне пӗркелентерчӗ, Зоя вара, фортепьяно умне ларса, хӑй пӗлекен юрӑсене каласа, кӗвӗ май юрласа пачӗ.

Шубин понял ее немой намек и скорчил кислую рожу, а Зоя села за фортепьяно, сыграла и спела все свои штучки.

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней