Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сывлама (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таня, юнашар пукан ҫинче лараканскер, сывлама чарӑнчӗ.

Таня сидевшая рядам на стуле, затаила дыхание.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн вӑл чылайччен шӑпӑрт выртрӗ, тикӗсрех сывлама пуҫларӗ.

И после этого надолго умолкла, дышать стала ровнее.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сывлама сывлӑш юлман.

Не продыхнешь.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ те ҫавах: вӗҫӗмсӗр хаклӑ сӑн-пите хӑй умӗнчи пек яр-уҫҫӑн аса илсе, вӑл йывӑррӑн хашлатса сывлама, кулкалама пуҫларӗ, тӳрленсе тӑчӗ те, упӑшкин ҫуса пӗтермен кӗпине ури айне пӑрахса тата сасартӑках чун каниччен ӗсӗклесе макӑрас килнипе пырта темле вӗри япала тӑвӑнса тӑнине туйса, пӑшӑлтатса каларӗ:

Вот и теперь: с предельной ясностью восстановив в памяти черты бесконечно дорогого лица, она тяжело задышала, заулыбалась, выпрямилась и, кинув под ноги недостиранную рубаху мужа и ощущая в горле горячин комок внезапно подступивших сладких рыданий, шепнула:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Пӗр-пӗр хуларан килнӗскер, — шухӑшларӗ Мажаров, палламан ҫын ҫине пӑхса илсе. — Таса сывлӑшпа сывлама хӑнана килнӗ ӗнтӗ».

«Наверное, кто-нибудь из города, — подумал Мажаров, оглядывая незнакомца. — Приехал погостить и подышать свежим воздухом».

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней вырӑс кӑмакин тӗпне ватса, ҫӗмӗрӗлмен кирпӗчсене пӗр купана, ваннисене тепӗр купана суйласа хунинче ӑраснах нимех те ҫук ӗнтӗ, ҫапах та халӗ ӑна сывлама ҫӑмӑлрах, ӑшӗ те тӑван килне кӗнӗ малтанхи йывӑр самантри пек вӑркамасть.

Ничего особого вроде и не было в том, что делал Корней, — доламывал основание русской печи, отбирал в одну кучу целые кирпичи, в другую половинки, но ему уже легче дышалось, и на душе не было так безотрадно и тягостно, как в те первые горькие минуты, когда он зошел в родной дом.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӑван ял сывлӑшӗпе сывлама пар-ха.

— Дай родным воздухом надышаться.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ колхозра хӑвна тӳрӗ кӑмӑллӑ тытнине шанатӑп эпӗ, — вӑл, сывлама ҫӑмӑлтарах пултӑр тесе, каллех ҫурӑмпа ҫиле хирӗҫ тӑчӗ.

— Я уверен, что ты вела себя честно, — он снова стал спиной к ветру, чтобы легче было дышать.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хуллен каларӗ, ахаль пӑхсан хумханмасть те темелле пек, анчах аллисем вӑл хумханнине палӑртаҫҫӗ — вӗсем е трибунӑна канӑҫсӑррӑн тыта-тыта хыпашлаҫҫӗ, е хулпуҫҫисем ҫине уртса янӑ тӑваткал-тӑваткал кӑвак шаль тутӑр патнелле туртӑнса, ун шереписене лӳчӗркеҫҫӗ, пӗтӗркелеҫҫӗ, е, сывлама сывлӑш ҫитмен пек, сасартӑк кӑкӑрӗ ҫине хӗресле выртаҫҫӗ.

Она говорила негромко, внешне как будто даже не волнуясь, но руки выдавали ее — они то беспокойно обшаривали трибуну, за которой она стояла, то тянулись к наброшенной на плечи серой клетчатой шали и теребили, комкали ее кисти, то вдруг крест-накрест ложились на грудь, словно ей нечем было дышать.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин тӗксӗмленчӗ, йывӑррӑн мӑшлатса сывлама пуҫларӗ, анчах Дымшаков мӗн ҫинчен каланине илтменҫи турӗ, Мрыхин ҫине пӑхса илсе систерчӗ те, лешӗ, вӑранса кайнӑ пек, графина кӗленче пӑккипе шаккама пуҫларӗ, вӑрӑм аллисене сулса ячӗ.

Лузгин нахмурился, тяжело засопел, но сделал вид, что не расслышал, о чем говорит Дымшаков, дал знак Мрыхину, и тот словно очнулся, застучал стеклянной пробкой по графину, замихал длинными руками.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Таврара йывӑр сӗмлӗх ҫӑралсах пычӗ, ҫил йӗп пек чикекен вӗтӗ хӑрпӑк юрпа питрен ҫапрӗ, сывлама йывӑрланчӗ.

Сгущался вокруг тяжелый мрак, ветер нес в лицо обжигающую колючую снежную крупу, нечем было дышать.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ӗрчесе кайнӑ та кунта сирӗн бюрократсем, сывлама та ҫук!

— Развелось тут у вас бюрократов — не продохнуть!

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константин, сывлама чарӑнса, алӑк хӑлӑпӗ ҫине ерипен пусрӗ те тинӗс шывӗ пек симӗсрех те тӗттӗмрех пӳлӗмелле кӗчӗ.

Почти не дыша, Константин осторожно нажал на ручку двери и шагнул в зеленоватый, как морская вода, полумрак комнаты.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗр сӑмахпа, центр ӗҫченӗсен ҫулталӑкӗпех сывлама та вӑхӑчӗ пулман.

Одинм словом говоря, у сотрудников центра целый год не было времени даже вздохнуть.

Яваплӑх хӑратмасть // Ирина НИКОЛАЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Енчен сирӗн ҫума ячӗшӗн ҫеҫ тумалли пӗр-пӗр ӗҫ ҫыпӑҫрӗ пулсан, ӑна хӑюллӑн сирсе ывӑтӑр, хӑвӑра сывлама ҫӑмӑлрах пулать!

И если какая-то формальность налипла, пристала к вам, смело отказывайтесь от нее, вам же легче дышать будет!

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн аллисем Ксюшӑна кӑвар пек вӗри туйӑннӑ, Константин ӑна сывлама памасӑр, хӑй ҫумне хытӑрах та хытӑрах чӑмӑртаса чуп тунӑ, Ксюшӑна хӑй вӑйран кайса, таҫталла, чӳхенсе тӑракан, пуҫа анратакан хум ҫине ӳкнӗн туйӑннӑ.

Его руки жгли, он не отрывал своих губ от ее губ, целовал, не давая ей передохнуть, все сильнее прижимая ее к себе, и Ксюша, обессилевшая, словно падала куда-то, проваливалась в зыбкую дурманную волну.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак самантра Пробатов пӗтӗм кӗлеткипе ун еннелле вӑрт ҫаврӑнчӗ, Коробин вӑл мӗн каласса кӗтсе сывлама чарӑнчӗ.

В эту минуту Пробатов круто, всем корпусом обернулся к нему, и Коробин замер в напряженном ожидании.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сывлама та вӑхӑт ҫук, патшалӑх интересӗсене тытса пыратӑн, мӗн пур вӑйран тӑрӑшатӑн, вӑл пур, мана пур халӑх умӗнче намӑслантарать — шулӗк те эпӗ, ултавҫӑ та!..

— Дохнуть некогда, интересы государства соблюдаю, стараюсь сверх силы, а он меня при всех позорит — и жулик-то я и проходимец!..

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сентре ҫинче ачасем паҫӑрах шӑпланнӑ ӗнтӗ, халь кӑна пӗтӗм пӳрте илтӗнмелле харлаттаракан Егор пӗр тикӗс те тарӑн сывлама пуҫларӗ, чӳречене тӗттӗм каҫ хупӑрласа илчӗ, ыйӑхлаттаракан шӑплӑхра ҫӑвӑнчӑкран шыв пӑнт-пӑнт тумласа тӑрать.

Давно угомонились на полатях ребятишки, могучий храп Егора перешел в ров— глубокое дыхание, непроглядная тьма льнула к окнам, в сонливой тишине звучно капала из рукомойника вода.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Апла пулсан, эпӗ сире хӗрхенетӗп — сире хӑвӑрӑн колхозӑрта пурӑнма чӑнах та йывӑр, сывлама кансӗр…

Если так, то я вам сочувствую — вам действительно тяжело жить и трудно дышать в своем собственном колхозе…

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней