Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сухал сăмах пирĕн базăра пур.
сухал (тĕпĕ: сухал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Старикӗн пит-куҫне хускалса тӑракан чӗре ҫурхахпа пиелесе, вӗсем сухал пӗрчисем хушшинче йӑпӑртатса чупаҫҫӗ, куҫ харшисенче йӑшӑлтатаҫҫӗ, унтан тата кӑвак сӑхманӑн тӑратмалла ҫухи ҫинче сӑрӑ сий пулса пуҫтарӑннӑ.

Они покрывали лицо старика живой, движущейся пеленою, кишели в бороде, копошились в бровях, серым слоем лежали на стоячем воротнике синего чекменя…

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кайӑрах майӗпен, хӑваласа ҫитетӗп эпӗ! — кӑшкӑрчӗ хӗрлӗ сухал ҫывӑхра чарӑнса тӑнӑ казаксене.

Езжайте помаленьку, я догоню! — крикнул бородач приостановившимся неподалеку казакам.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Старик кашӑк тытрӗ, ун ҫине хыт ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсене шӑлса пуҫтарчӗ те сухал хупласа илнӗ ҫӑварне хыпса ҫӑтрӗ.

Старик взял ложку, смел в нее крошки черствого хлеба, ссыпал их в забородатевший рот.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗри, ав, формине уямасӑр, пуҫне карттус та мар, темле чӗрес тӗплӗ шӗлепке евӗр япала тӑхӑнса янӑ, питне ҫап-ҫара хырнӑ, хунар ҫутса шырасан та, пӗр пӗрчӗ сухал тупаймастӑн…

На одном даже не фуражка, как полагается по всей форме, а какой-то котелок под кисеей, и морда вся выбрита наголо, ни одной волосинки не найдешь, хоть с фонарем ищи…

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Копылов хӑмӑр френч тӳмисене вӗҫертсе ячӗ, хӗрлӗрех хӑмӑр шӑртлӑ сухал пусса илнӗ кӳпшек питҫӑмартисене аллисемпе тӗревлерӗ те, шухӑша кайса, сӳннӗ чикарккине чылайччен ҫӑварӗнче мӗкӗлтеттерсе ларчӗ.

Копылов расстегнул коричневый офицерский френч, подпер ладонями поросшие каштановой щетиной пухлые щеки, раздумчиво и долго жевал потухшую папироску.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн, ман сухал сире ытла та кӑмӑла каймасть-и?

А что, моя борода вам активно не нравится?

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чӑнах та, юлташсем мана сухал пачах килӗшмест, теҫҫӗ, анчах, тӳррипе каласан, эпӗ ӑна хӑнӑхрӑм ӗнтӗ…

Хотя многие говорят, что борода мне не к лицу, откровенно говоря, я как-то к ней привык…

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ хамӑрӑн патӑрта ӗҫлекен пӗр хӗрарӑмпа тавлашрӑм, вӑл вара мана сухал ӳстерме хушрӗ…

Я проиграл пари одной нашей сотруднице, и она попросила меня отрастить эти заросли…

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тен, пуриншӗн те ман сухал айӑплӑ пулӗ?

— Может быть, всему виной моя борода?

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӑйӗ шӑнӑрлӑ пулнӑ, мӑйӗ ҫинче пысӑк пыр мӑкӑлӗ вылякаланӑ, ӑна кӑвак сухал кӑшт хупласа тӑнӑ.

Шея была жилистая, будто вся в узлах, на ней, чуть скрытый сивой бородой, шевелился большой кадык.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин икӗ кун хушши курман Алексей Макаровичӑн ҫӗр тӗслӗ сӑрӑрах пит ҫӑмартисем путса кӗнӗ, хӗрлӗрех сухал ӳссе ларнӑ пичӗ ҫине тинкерсе пӑхсан, унӑн ӑна хӗрхенес килсе кайрӗ.

Коробин испытал чувство жалости, когда попристальней вгляделся в лицо Алексея Макаровича, разительно изменившееся за те два дня, что он его не видел, — землисто-серое, с ввалившимися щеками, заросшее рыжеватой щетиной.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӗрлӗ сухал пуснӑ янаххине аллипе сӑтӑрса илчӗ, хӑйӗн ытла та уҫҫӑн, шӑтарас пек пӑхса тӗпчекен куҫӗсене Корней ҫине ҫӗклерӗ, чӑртмаххӑн тӳрех ыйтрӗ.

Он провел рукой по небритой, заросшей рыжеватой щетиной скуле, поднял на Корнея пытливо-сверлящий взгляд своих вызывающе открытых глаз и спросил с грубоватой откровенностью:

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хуллентерех калаҫнӑ пул, сухал!

Потише, бородатый!

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сывӑ ҫӳре, мӑн сухал!

Прощай, борода!

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗлерессе ӑна сухал ӳстерсе янӑшӑн тата Малкин куҫне ырӑ мар сехетре курӑннӑшӑн кӑна персе вӗлернӗ.

И расстреляли только за то, что бороду откохал да в лихой час попался Малкину на глаза.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑнӗпе вӑл ҫамрӑк та ҫамрӑкла сивлек; йӗри-тавра мамӑк сухал пусса илнӗ тутине ытла та ҫирӗппӗн чӑмӑртаса тытнӑ.

Он по виду молод и по-молодому суров; с чересчур уж подчеркнутой твердостью были сжаты его губы, обметанные юношеским пушком.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеец ирӗклӗн тӑрать: тӳмине вӗҫертсе янӑ аялти кӗпе ҫухипе шӑрт пек хытӑ хура сухал пусса илнӗ карланкине юнӑхса пӗтнӗ чӗрнеллӗ хулӑн хура пӳрнисемпе тӗрткелесе илет.

Красноармеец стоял вольно, черными толстыми пальцами с засохшей на, ногтях кровью трогал расстегнутый ворот нательной рубахи и острый, в черной щетине, кадык.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малти ретре, ниҫта юрӑхсӑр кӗсре ҫинче, казаксене ҫул тӑршшӗпех хӑйӗн тӗлӗнмелле суя халапӗсемпе култарса, Авдеич Брех силленсе пырать; Максаев старик, унтан тата темиҫе кӑвак сухал утсем ҫинче ларса пыраҫҫӗ.

На никудышной кобыленке красовался в передних рядах Авдеич Брех, всю дорогу потешавший казаков диковиннейшими своими небылицами; ехал старик Максаев и еще несколько седобородых…

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пасара куҫӗ тӗслӗ ҫивӗч куҫӗсем ыйхӑпа ӗнтӗркенӗ чухнехи пек сӳрӗккӗн ҫуталса пӑхаҫҫӗ, пичӗ ҫине тӗтӗм пек кӑвак сухал шӑртланса тухнӑ.

Хориные, с остринкой, глазки его сонно светились, на щеках серела дымчатая щетина.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пантелей Прокофьевич пӗр чӗптӗм сухал кӑкласа кӑларчӗ те, сутӑн илсе ҫухатнӑ япаласен, кӗсрен тата ҫунапа хӑмӑт таврашӗсен хакне шутласа пӑхса, урса кайнӑ пек тарӑхса ятлаҫрӗ, юлашкинчен шыв куҫӗ патнех уксахласа пычӗ.

Пантелей Прокофьевич выдернул из бороды щепоть волос и, перечислив в уме пропавшие покупки, стоимость кобылы, саней и хомутов, яростно выругался, еще ближе подошел к полынье.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней