Корпус чувашского языка

Анчах августӑн сулхӑнӗ йывӑҫ паркӗн ҫуллахи ӑшшине чылаях сивӗтме ӗлкӗрнӗ.

Но августовская прохлада уже освежала летнюю теплынь парка.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Каҫ сулхӑнӗ ҫапрӗ, сывлӑм ӳкет, текелесе, князь киле васканӑ.

Князь под предлогом свежести и росы спешил возвратиться домой.

XIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

13. Вӗсем ту тӑррисенче парне кӳреҫҫӗ, сӑрт тӳпемӗсенче юман айӗнче, тирекпе теревинф йывӑҫӗ айӗнче тӗтӗркӗчпе тӗтӗреҫҫӗ, мӗншӗн тесен ҫав йывӑҫсем айӗнче сулхӑнӗ лайӑх; ҫавӑнпа сирӗн хӗрӗрсем асаҫҫӗ, кинӗрсем аскӑн ӗҫ тӑваҫҫӗ.

13. На вершинах гор они приносят жертвы и на холмах совершают каждение под дубом и тополем и теревинфом, потому что хороша от них тень; поэтому любодействуют дочери ваши и прелюбодействуют невестки ваши.

Ос 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

6. Кун сулхӑнӗ кайиччен, мӗлкесем ҫухаличчен мирра тӑвӗ ҫине, фимиам тӳпемне ман ҫитесчӗ.

6. Доколе день дышит прохладою, и убегают тени, пойду я на гору мирровую и на холм фимиама.

Юрӑ 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

17. Кун сулхӑнӗ кайиччен, мӗлкесем ҫухаличчен сӑрт-тусем хушшинчи ту качаки пулайса, ҫамрӑк пӑлан пулайса таврӑнччӗ, савниҫӗм.

17. Доколе день дышит прохладою, и убегают тени, возвратись, будь подобен серне или молодому оленю на расселинах гор.

Юрӑ 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

13. Шанчӑклӑ элчӗ хӑйне ӗҫпе яраканшӑн — вырма вӑхӑтӗнчи юр сулхӑнӗ пек: вӑл хӑй хуҫийӗн чунне савӑнӑҫ кӳрет.

13. Что прохлада от снега во время жатвы, то верный посол для посылающего его: он доставляет душе господина своего отраду.

Ытар 25 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.