Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

стариксене (тĕпĕ: старик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сӑмах май вӑл фронта пӑрахса хӑйсен ҫӗрӗ ҫине хӗрлисене кӗртсе янӑ ҫамрӑк казаксене ӑса кӗртмешкӗн стариксене ятласа та илчӗ.

Попутно Богатырев пожурил стариков за то, что плохо воздействовали на молодых казаков, бросивших фронт и пустивших на свою землю красных.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсир кунта мӗн тесе казак мар хӗрарӑмсемпе стариксене хупа-хупа лартатӑр!

Вы тут на каких основаниях иногородних баб да стариков сажаете?

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсир паттӑр кунта хӗрарӑмсемпе ватӑ стариксене хупса лартмашкӑн!..

Храбрые тут, баб и дедов сажать!..

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑваласа пухать хуторсенчен стариксене, асаплантарать те малтан лайӑх кӑна, унтан вӗтлӗхе илсе кайса чунӗсене кӑларать, ҫитменнине тата пытарма тӑванӗсене те ирӗк памасть.

Собирает с хуторов стариков, ведет их в хворост, вынает там из них души, телешит их допрежь и хоронить не велит родным.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ну, вӗҫтере пар хӑвӑрӑн Алексеевскине, кала стариксене: хӑвӑр пуҫламасан, сирӗн станицӑна эпир пӗр взвод та ямастпӑр.

Ну и ступай в свою Алексеевскую, скажи своим старикам, что мы и взвода не пошлем в ваш юрт, покуда вы сами не начнете.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмсене, стариксене, ачасене?

Баб, стариков, детишков?

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах кунта, сӑрт тӳпинче, инҫетри пӑшал сассисене илтнипе тата сивӗ ҫапнипе стариксене чӗм кӗнӗ пек пулчӗ.

Но здесь, на бугре, доступном вышним ветрам, от далекой стрельбы и холода старики оживились.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вешкирен хушнӑ — кӑмӑлсӑррӑн хуравларӗ лешӗ Мишка амӑшӗ хутор пухӑвӗнче чӗркуҫҫи ҫине ӳксех Стариксене тархасланӑ-мӗн те, лешсем вара Михаил Кошевоя, вӑл килӗнче ҫемьене тӑрантаракан пӗртен-пӗр ҫын пулнӑ май, хутор халӑхӗ ячӗпе атарщика яма ыйтса приговор ҫырнӑ.

— Получено распоряжение из Вешек, — неохотно ответил тот, оказалось, что Мишкина мать, ползая на коленях на хуторском сборе, упросила стариков, и те написали от общества приговор с просьбой Михаила Кошевого как единственного кормильца в семье назначить в атарщики.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Килӗшет стариксене генерал — георги кавалерӗ; яппун вӑрҫи вӑхӑтӗнче нумайӑшӗ вӗсенчен унпа пӗрле службӑра пулнӑ.

Старикам был по душе генерал — георгиевский кавалер; многие служили с ним в японскую войну.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл чӑнласах ак: эпир стариксене пусса ҫӳретпӗр тесе, сӑмах кӑларса ярать.

А она и в сам-деле понесет, что стариков режем.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кашни ҫыннах мар та-ха, стариксене пусатпӑр вара!

Всех-то не всех, а стариков будем резать.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кайӑксем ҫӗрлехи тӗттӗмрех учӗсене йӗнерлеҫҫӗ, хӗҫ-пӑшалӗсене ҫакаҫҫӗ, фронтовиксемпе стариксене васкаварлӑн пухса отрядсем тӑваҫҫӗ те хуторсенче пурӑнакан офицерсем е вахмистрсем ертсе пынипе Сетраков патнелле пуҫтарӑнса пыраҫҫӗ, хӗрлӗ гвардеецсен отрядне пур енчен те хупӑрласа, вар-улӑхсемпе сӑрт тӗмескисен хыҫӗнче капланса тӑраҫҫӗ.

Ночью в потемках седлали казаки коней, снаряжались, наскоро сколачивали отряды из фронтовиков и стариков и под руководством живших на хуторах офицеров, а то и вахмистров, стягивались к Сетракову, окружали красногвардейский отряд, копились в балках и за буграми.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсӗ, ывӑлӑм, ҫапла ту: арҫынсене, каччӑсене, хӗрсене, пӗчӗк ачасӑр хӗрарӑмсене тата вӑй пур стариксене суйла та стройкӑна яр, ыттисем хирте ӗҫлетчӗр.

Ты, сыну, так сделай: мужчин, парубков, девок, да и баб, которые без малых детей, а то и стариков, которые еще при силе, отбери и пошли на строительство, а остальные пусть будут в поле.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Халех атаманпа стариксене евитлетӗп, халӑх ҫине кӑларса ҫаптарӑпӑр»… терӗм.

«Зараз же заявляю атаману и старикам, выпорем…»

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ку чухне стариксене питех итлемеҫҫӗ…

— Ноне стариков не дюже слухают…

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Фашистсем ним айӑпсӑр стариксене, ачасене вӗлереҫҫӗ.

Фашисты умерщвляют беззащитных стариков, убивают детей.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл пурне те асӑрхарӗ, вара, стариксене ирттерсе ярсан, пӳрте каялла кӗчӗ.

Он все замечал и, пропустив вперед стариков, вернулся в хату.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин куҫӗ умӗнчех вӑл пӗр уйӑх хушшинчех станицӑра тахҫантанпа пурӑнакан ҫын пек пулса тӑчӗ: стариксене ӗҫтерчӗ, вечеринкӑсем турӗ тата хӑй те хӗрсем патне вечеринкӑсене ҫӳрерӗ, ҫӗнтерӳсем тунипе мухтанчӗ.

На глазах Оленина он в один месяц стал как бы старожилом станицы: он подпаивал стариков, делал вечеринки и сам ходил на вечеринки к девкам, хвастался победами.

XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Паянхи кунчченех-ха казаксем хушшинче ак ҫакӑн пек сӑмах ҫӳрет: Хаяр Иван ӗмпӳ Терек ҫине килнӗ имӗш, Гребньӑран хӑй патне стариксене чӗнтерсе, вӗсене юханшыв ку енчи ҫӗрсене парнеленӗ, тет, туслӑ пурӑнма ӳкӗтленӗ тата хӑйне пӗтӗмпе пӑхӑнса тӑма та, тӗнне улӑштарма та ирӗксӗрлемӗп, тесе сӑмах панӑ пулать.

Предание, еще до сих пор свежее между казаками, говорит, что царь Иван Грозный приезжал на Терек, вызывал с Гребня к своему лицу стариков, дарил им землю по сю сторону реки, увещевал жить в дружбе и обещал не принуждать их ни к подданству, ни к перемене веры.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Эпӗ чылайранпа хамӑн стариксене курман, — вӗсем патне кайса килем-ха; вӗсем хавас пулӗҫ», — тесе вара вӑл хӑй калас тенине ҫапла кӗскен каларӗ те ҫавӑнтах тухса кайрӗ.

А что он хотел сказать, в каких коротких словах сказал он: «Я давно не видел своих стариков, съезжу к ним; они будут рады», — только, и тотчас же ушел.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней