Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сасартӑках (тĕпĕ: сасартӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑн-чӑн шыва ӗҫсе тӑрансан, эпир сасартӑках чун-чӗрӗлентӗмӗр.

Напившись настоящей воды, мы сразу оживились.

III // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Ырӑ кӑмӑллӑ, айван та сасартӑках ӗненсе хуракан, вӑхӑт-вӑхӑтпа калама ҫук кутӑн ачаччӗ.

Это был добродушный малый, наивный и доверчивый, с припадками совершенно необъяснимого упрямства.

II // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Городовой сасартӑках кулма пӑрахрӗ те пӑшӑлтатма тытӑнчӗ:

Потом лицо городового сделалось серьезным, и он зашептал:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Алли унӑн ӗҫлесе хытнӑ — Костьӑн ӳчӗ сасартӑках хӗрелет, вӗри шывпа пӗҫертнӗ пек, хӗрсе каять.

Рука у него шершавая, как наждак: Костина кожа сразу краснеет и начинает гореть, как ошпаренная.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя куҫӗсене хӗссе пуҫӗпе сулкаласа илет — хӑй ҫав тери хӑранишӗн ӑна питӗ намӑс, — вара сасартӑках лӑпланать вӑл.

Костя жмурится и встряхивает головой — так ему стыдно своего испуга и сразу успокаивается.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ефим Кондратьевич таврӑнмасть, унсӑр пуҫне кунта никам та килсе тухма пултараймасть, ҫавӑнпа Костя ҫак аслӑ та пушӑ ҫыранта сасартӑках хӑйне ҫав тери пӗчӗкҫӗ те пулӑшусӑр тӑрса юлнӑ чӗрчун пек туять.

Ефим Кондратьевич где-то запропастился, кроме него никто появиться здесь не может, и Костя вдруг чувствует себя очень маленьким, бессильным и одиноким на огромном пустом берегу.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя сасартӑках Митьӑна кӑмӑллами пулать.

Симпатии Кости к Мите сразу гаснут.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Сывӑ-ха! — кулса илет те Тимка, сасартӑках унӑн сӑн-пичӗ ӗҫлӗ ҫынӑнни пек пулса каять.

— Здорово! — улыбается Тимофей, и сейчас же лицо его становится строгим.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кимме сасартӑках инҫете, анаталла, илсе каять.

Лодку сразу же относит далеко вниз.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Малтан пӑрахут ҫырантан аяккалла кайнӑ пек курӑнать, унтан шыв сасартӑках сылтӑмалла пӑрӑнать те, ҫӳлӗ те чӑнкӑ сӑрт-тусем хӑвӑрттӑн пысӑкланма пуҫлаҫҫӗ, ҫур тӳпене хупласа хураҫҫӗ.

Сначала кажется, что пароход удаляется от него, потом река резко поворачивает вправо, и кручи стремительно растут, заслоняют полнеба.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӗсен тӑррисем вагон патнелле кармашаҫҫӗ, ҫӗрелле пӑхмасассӑн вара, вагон рельссем тӑрӑх курса пынӑ пек мар, йывӑҫсем хушшипе сывлӑшра ярӑнса пынӑ пек курӑнать, сасартӑках вӑл троса татса пӑрахса аялти станци урлӑ, Подол ҫурчӗсем ҫийӗн вӗҫтерсе иртессӗн, ҫапла вара, ҫӳлтенех Днепр урлӑ каҫса кайса, аякра кӑваккӑн курӑнакан вӑрман патне персе ҫитессӗн туйӑнать.

Их вершины тянутся к вагончику, и, если не смотреть на землю, кажется, что он не катится по рельсам, а плывет между деревьями по воздуху, еще немножко и он оборвет трос, перемахнет через нижнюю станцию, дома Подола, да так и понесется поверху через Днепр к синеющему вдалеке лесу.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Сасартӑках вара ҫил-тӑвӑл хускалнӑ чухнехи пек, амӑшӗ таҫтан персе ҫитет.

Тут подоспела мать, обрушив на Джонни вихрь бессильных упреков и материнского гнева.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Лось тутине аялтан тӑсса хучӗ, сӑнӗ сасартӑках хаярланчӗ, ҫӑварӗ тӗлӗнчи пӗркеленчӗксем сарӑлчӗҫ.

Лось вытянул нижнюю губу, вдруг насупился, резко обозначились морщины у рта.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сасартӑках касса-касса ыратакан вырӑна алӑ лаппипе сисӗмлесе хыпаларӗ: «Юн!»

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Медицинӑна тетӗн-и? — халиччен курмӑш туса пурӑннӑ ҫыннӑн пачах та ку таранччен асӑрхаман енне, вӗр-ҫӗнӗ енне, ярр! асӑрханӑн сасартӑках, тем вӑхӑт пӑхса тӑчӗ йӗкӗт ҫине Дина.

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Урай варринче, йӗкене пӗлтӗр-р пӗтӗрсе янӑн, кӗпи аркине сывлӑш хумӗ ҫаптарса, вӑр-р ҫаврӑнчӗ те Кӗҫени, мӗл-мӗл ҫунакан ҫурта, сасартӑках кӑн-кан хуйханса, лап сӳнсе ларчӗ.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах ун пек пулмарӗ — ман пароход ҫинчи пурӑнӑҫ сасартӑках та хам намӑс курмалла татӑлса тӑчӗ.

Но этого не случилось — моя жизнь на пароходе оборвалась неожиданно и постыдно для меня.

VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Анчах хӗрӳллӗ юратӑвӑн тӗтри хуллен-хулленех сирӗлме пуҫласан е кӗтмен ҫӗртен ун витӗр ӑс-хакӑлӑн таса пайӑркисем ҫул хывсан, хамӑр чунтан юратакан ҫын пирӗн куҫ умне хӑйӗн мӗнпур паха енӗсемпе, ҫитменлӗхӗсемпе, чӑннипе вӑл епле, шӑп ҫавӑн пек тухса тӑрать, — пӗр йышши ҫитменлӗхсем пире сасартӑках уҫӑмлӑн, темиҫе хут пысӑкланса курӑнса каяҫҫӗ, чун ҫӗнни патне туртӑнни, пӗр кӑлтӑксӑр ҫынсем ҫук маррине шанни пире халиччен хамӑр юратнӑ ҫынран писме кӑна мар, йӗрӗнме хӗтӗртет, вара эпир ӑна пӗр хӗрхенмесӗр пӑрахатпӑр та пӗр кӑлтӑксӑр ҫӗнӗ ҫын шырама малалла вӗҫтеретпӗр.

Но как скоро начинает мало-помалу уменьшаться туман страсти или сквозь него невольно начинают пробивать ясные лучи рассудка, и мы видим предмет нашей страсти в его настоящем виде с достоинствами и недостатками, — одни недостатки, как неожиданность, ярко, преувеличенно бросаются нам в глаза, чувства влечения к новизне и надежды на то, что не невозможно совершенство в другом человеке, поощряют нас не только к охлаждению, но к отвращению к прежнему предмету страсти, и мы, не жалея, бросаем его и бежим вперед, искать нового совершенства.

ХLI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫаксене пурне те эпӗ хама лайӑх енчен кӑтартас тата юлташ мана ытларах юраттӑр тесе калатӑп; анчах кашни хутрах эп шутланӑ пек мар, урӑхла пулса тухать, хам Иван Иваныч княҫпа хурӑнташлӑ пулни тата манӑн ҫӑмӑл урапа пурри ҫинчен пӗлтерсенех, юлташ мана тӗлӗнтерсе пӑрахать: сасартӑках хӑйне ман умра мӑнаҫлӑн та сивлек тытма пуҫлать.

Все это я говорил только для того, чтобы показать себя с более выгодной стороны и чтобы товарищ меня полюбил еще больше за это; но почти всякий раз, напротив, вследствие сообщенного известия о моем родстве с князем Иваном Иванычем, и дрожках, к удивлению моему, товарищ вдруг становился со мной горд и холоден.

XXXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн пӗтӗм савӑклӑхӗ, хӑйне манпа тӑванла тыткаласси сасартӑках ҫухалчӗ, кулли те йӑлтах урӑхланчӗ, мана ют ҫӗршывран килнӗ хӗр мӗнле пулмалла пек туйӑннӑччӗ, вӑл та, ҫӳлӗ пӗвесӗр пуҫне, сасартӑках ҫавӑн пек пулса тӑчӗ.

Вся ее веселость и родственность вдруг исчезли, даже улыбка сделалась другая, и она вдруг, исключая высокого роста, стала той приехавшей из-за границы барышней, которую я воображал найти в ней.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней