Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сарнӑ (тĕпĕ: сар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ ӑҫтиҫук, унта Катя сарнӑ вырӑнччӗ-ҫке, — тере Валя, — ури вӗҫӗнче унӑн платйи ҫакӑнса тӑратчӗ!

— Дубина, это была её постель, — сказал Валя, — а в ногах лежало её платье!

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫула, 1942-мӗш ҫулхине эпӗ унӑн кӗҫҫе сарнӑ алӑкне шакканӑ чух Мускаврах пулнӑ вӑл.

Он был в Москве, когда летом 1942 года я стучался в его лохматую, обитую войлоком дверь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫын вилли кӑвак чул сарнӑ урам тӑрӑх сӗтӗрӗнет, ун хыҫӗнчен вӑрӑм, хӗрлӗ, тӗлӗнмелле йӑмӑх палӑракан йӗр юлать.

Тело человеко оставляло на мертвенно-серой мостовой длинный красный, удивительно яркий след.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Лашисен таканӗсем янӑраса гранит сарнӑ урамӑн кӑнтӑр ҫуттинче шупка курӑнакан вут хӗлхемӗсем кӑлараҫҫӗ.

Звонко выворачивались подковы, высекая из гранитной мостовой искры, бледные при дневном свете.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ахӑрнех ҫакӑнта палатка сарнӑ пулмалла, мӗншӗн тесен тӑррине тумалли пӗренесем те кунтах кӗтесленсе выртатчӗҫ, чуллӑ сӑрт ҫине тӗрентернӗ тӑваткӗтеслӗх иккен, ҫиелтен ӑна витнӗ пулмалла.

Очевидно, здесь была разбита палатка, потому что брёвна плавника лежали под углом, образуя вместе со скалой закрытый четырёхугольник.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лампи кӗтесре, кивӗ хаҫат сарнӑ ҫӳлӗк ҫинче, ларать.

Лампочка стояла в углу, на полке, покрытой старой газетой.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Матроса ӑшӑ, тӗттӗм, шӑршлӑ пӳрте илсе кӗрсенех вӑл хӑма сарнӑ койка ҫине персе анчӗ.

Едва матроса ввели в пахучую, жаркую тьму хибарки, как он тотчас рухнул на дощатую койку.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Асфальт сарнӑ икӗ картишӗ те ачасене класла выляма питӗ лайӑх.

Оба двора, покрытые асфальтом, как нельзя лучше подходили для игры в классы.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чул сарнӑ урам тӑрӑх фургон кӑнтӑртатать.

По мостовой тарахтел фургон.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Виҫӗ вӑйлӑ лаша чул сарнӑ урам тӑрӑх таканӗсемпе чаклаттарса пыраҫҫӗ.

Три бодрые клячи щелкали подковами по мелкому щебню.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗнле чӗнмелле ӗнтӗ халӗ сире? — терӗ вӑл аптранипе, ҫурчӗ умӗнчи пӗчӗк садра тӗл пулса столовӑйне кӗрсен, кунта вара шӑпах ӗлӗкхи пек, сарӑ урайӗ таса, ун ҫине ялти пек ҫӳхе палас сарнӑ.

— Как же вас называть теперь? — сказала она с недоумением, когда мы встретились в садике перед домом и вошли в столовую, кажется совершенно прежнюю, с жёлтым чистым полом и деревенскими половиками.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чул сарнӑ урам, вут кӑларса пыракан лаша таканӗсен сасси, урапасем шатӑртатни, трамвайсем чанкӑртатни, тротуар ҫинче ҫӳрекен этем урисен сассисем — ача хӑлхине пӗтӗмпех питӗрсе илнӗ.

Мальчик был оглушен хлопаньем подков, высекавших на мостовой искры, дробным стуком колес, звонками конок, скрипом обуви и твердым постукиванием тросточек по тротуару, выложенному синими плитками лавы.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чул сарнӑ урам тӑрӑх шатӑртаттарса, тарантас Карантиннӑй урампа аялтан пычӗ те, сылтӑмалла пӑрӑнса, хуланалла хӑпарма пуҫларӗ.

Дрожки, треща по мостовой, проехали низом, Карантинной улицей, и затем, свернув направо, стали подниматься в город.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Урапа кустӑрмисем чул сарнӑ урам тӑрӑх шӑтӑртаттарса пыраҫҫӗ.

Колеса застучали по мостовой.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем тинӗс тӗпӗнче урама сарнӑ чулсем пекех туйӑннӑ.

Они покрывали дно, как булыжная мостовая.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл е лӑпкӑ, ҫутӑ-кӑвак, темиҫе тӗлте шурӑ пир тӑрӑхӗсем сарнӑ ҫулсем тӑсӑлнӑ пек.

То оно тихое, светло-голубое, в нескольких местах покрытое почти белыми дорожками штиля.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӗрлехи ҫутӑ ҫине лӗпӗшсем вӗҫсе пынӑ та, ҫурта вучӗпе ҫуначӗсене ӗнтсе, сӗтел ҫине сарнӑ шурӑ ҫивитти ҫине ӳкнӗ.

Мотыльки летели со всех сторон на свет и падали, обожженные, на скатерть.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Авӑсми ҫуначӗсене сарнӑ та вӗҫет.

Летит, раскинув, распластав неподвижные крылья.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав «ученӑй советсенче» Николай Антоныч та сӑмахсем тухса калать, ун сӑмахӗсенче эпӗ тахҫанхи тавлашу ҫинчен пыракан сасса та илтетӗп, ҫав тавлашусенчех иртнӗ вӑхӑта эпӗ халь те астӑватӑп, ун чухнечче-ҫке, шурӑ питлӗ хӗрарӑма чулпа сарнӑ сивӗ картишне ҫӗклесе тухрӗҫ те ӗмӗрлӗхех ӑна килтен илсе кайрӗҫ.

На «учёных советах» он произносит речи, и в этих речах я нахожу следы старого спора, окончившегося в тот день и час, когда женщину с очень белым лицом вынесли на холодный каменный двор и навсегда увезли из дома.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унта сирӗн валли сарнӑ.

Вам уже постелено.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней