Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳрнисене (тĕпĕ: пӳрни) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Люба, ҫакӑн пек шухӑшсемпе чӑлханса ларса, ӑнсӑртран пӳрнисене чике-чике шӑтарнӑ, йӗпписене хуҫнӑ, анчах пӗр сӑмах та уҫса каламан, вӑл лайӑх пӗлнӗ: темӗн чул калаҫсан та, ашшӗн чӗри ӑна пурпӗрех илтес ҫук.

Возмущенная, Люба колола себе пальцы, ломала иголки, но молчала, хорошо зная, что всё, что может сказать она, — сердце отца ее не услышит.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫӗрӗсене йӗмсем ҫумне, туфли тӗпӗсене ҫӗлесе хунӑ, ура пӳрнисене тӑхӑннӑ.

Кольца оказывались зашитыми в штаны, под подошвы туфель, надеты на пальцы ног.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗсем ылттӑн ҫӗррисене ура пӳрнисене тӑхӑннӑ.

У них нашли кольца на пальцах ног.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фома, унӑн сӑмахӗсене итленӗ май, хӑйӗн пӳрнисене тинкерӳллӗн пӑхса ларнӑ, хӗрӗн сӑмахӗсенче вӑл пысӑк хуйхӑ пуррине туйнӑ, анчах ӑна ӑнланайман.

Фома слушал ее речь, пристально рассматривая пальцы свои, чувствовал большое горе в ее словах, но не понимал ее.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Смолин, шуралнӑ пӳрнисене ҫӗтӗкпе тирпейлӗн шӑлса тӑраканскер, Фома ҫине пӑхмасӑр-тумасӑр, ҫӗтӗкне калла хунӑ та, задачӑна пӗтерсе панӑ, унтан каллех аллисене шӑлкалама пуҫланӑ.

Смолин, аккуратно вытиравший тряпкой пальцы, испачканные мелом, положил тряпку, не взглянув на Фому, окончил задачу и снова стал вытирать руки.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Славян азбуки тӑрӑх пӳрнисене шутарса, аппӑшӗ хыҫҫӑн каласа пынӑ:

Водя пальцем по славянской азбуке, повторял за теткой:

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Картинисене пӗтӗмпех пуҫтарса илет те вӑл, аллисене сывлӑшра сулкалать, е картинисене сӗтел ҫине пӑрахса, пӳрнисене хурчка чӗрнисем пек авӑнтарса ҫӳлелле ҫӗклет.

Его руки проносились то полные картинок, которые все время меняли положение на столе, то пустые взлетали в воздух, и пальцы корчились, как ястребиные когти.

«Хамӑр вӑхӑтри чаплӑ тӗлӗнтерӳҫӗ» // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Визит карточкине тытнӑ алли кӑвак юн тымарӗсемпе йӗрленсе пӗтнӗ, пӳрнисене суя чулсемпе эрешленӗ тем пысӑкӑш ҫӗрӗсем тӑхӑннӑ.

Рука его, державшая визитную карточку, была исчерчена синими жилами, на пальцах блистали огромные кольца с фальшивыми камнями.

«Хамӑр вӑхӑтри чаплӑ тӗлӗнтерӳҫӗ» // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Вӑл ҫара уранах ларать, Лидия Макаровна унӑн тӑм тивнӗ пӳрнисене вазелинпа сӗрсе янӑ; пӳрнисем хӗп-хӗрлӗ, тӑртанса кайнӑ, пӑхма та хӑрушӑ.

Он сидел босой, и Лидия Макаровна смазывала ему вазелином отмороженные пальцы; они были красные, распухшие, страшные.

Вунӑ кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Олег пӳрнисене ҫеҫ шатӑртаттарчӗ:

Олег только пальцами прищёлкнул:

Хӗрлӗ ялавсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Хӑйсем ман ҫине пӳрнисене тӑсса кӑтартаҫҫӗ.

И на меня пальцами показывают.

Эпир лашасене шӑварни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вера Марусьӑн пӳрнисене, чӗрнисене, мӑйне, хӑлхисене тӗплӗн тӗрӗслесе тухать.

Вера добросовестно разглядывает Марусины пальцы, ногти, шею, уши.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Пӳрнисене сурчӑкласа, Васька страницӑсене хуллен кӑна уҫса пычӗ.

Васька бережно перелистывал страницы журнала.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫакна каланӑ чух городничий хӑйӗн пӳрнисене Иван Ивановичӑн табак мӑйракине чиксе ячӗ.

— При этом городничий запустил свои пальцы в табакерку.

V сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Ку йӗм ӗлӗк Иван Никифорович пӗҫҫине шӑпах пулнӑ, халь акӑ унӑн пӳрнисене тӑхӑнтартма юрать-и тен.

Белые казимировые панталоны с пятнами, которые когда-то натягивались на ноги Ивана Никифоровича и которые можно теперь натянуть разве на его пальцы.

II сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Лешӗ тапаҫланать, аллисемпе кӗсменсенчен, ларкӑчран ярса тытать, анчах Тимахви ҫиллессӗн унӑн пӳрнисене вӗҫертет те хӑйне ҫыраналла сӗтӗрсе тухать.

Тот упирается, цепляется руками за весла, скамейку, но Тимофей молча и сердито отдирает его пальцы и тащит на берег.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра пӳрнисене ҫӑварне чикет те хӑлхана ҫурасла шӑхӑртса ярать.

Она засовывает в рот пальцы и пронзительно свистит.

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Алӑ ҫупнӑ сасӑ циркра аслати авӑтнӑ пек кӗрлесе тӑчӗ; пурте тенӗ пекех сылтӑм аллисенчи пысӑк пӳрнисене ҫӳлелле тӑратрӗҫ.

Единодушные долгие и громовые рукоплескания, словно гул от подземного толчка, прокатились по всему цирку; почти все зрители подняли вверх кулак, подогнув большой палец.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тӑхӑрвунӑ пин ытла арҫынсем, хӗрарӑмсем тата ачасем сылтӑм аллисенчи пуҫ пӳрнисене аялалла туса кӑтартрӗҫ — вӑл вилӗм палли; вунпилӗк пинрен те сахалтарах, ырӑ чӗреллӗ ҫынсем, пуҫ пӳрнисене ҫӳлелле ҫӗклерӗҫ — вӑл пурнӑҫне хӑварас тенӗ паллӑ.

Свыше девяноста тысяч мужчин, женщин и детей опустили большой палец правой руки книзу: это был знак смерти, и меньше пятнадцати тысяч добросердечных людей подняли руку, сжав ее в кулак и подогнув большой палец,— в знак того, что побежденному гладиатору даруется жизнь.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пӳрнисене вӑл, тискер кайӑк чӗрнисем пекех, кукӑртса хучӗ, анчах вӗсем сывлӑша ҫеҫ тирӗнчӗҫ.

Пальцы согнулись как когти, но схватили пустоту.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней