Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳлӗмнелле (тĕпĕ: пӳлӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лодка пӗр сасӑсӑр коридор, кӗтессинелле йӑпшӑнса кӗрсе тӑчӗ, хӗр-тусӗсем килхушшинелле чупса тухса кайиччен кӑштах тӑхтарӗ, унтан Фелицата пӳлӗмнелле иртрӗ, ҫурса таткаласа пӗтернӗ ҫи-пуҫне ҫакӑнтах хывса пӑрахрӗ те, таҫталла сиксе ӳкме хатӗрленсе тӑнӑ евӗр, пӗр минутлӑха нимӗн хускалми шаках хытса кайрӗ.

Лодка бесшумно скользнула в угол коридора, подождав, когда подруги выбежали на двор, прошла в комнату Фелицаты, сбросила там изорванное бельё и на минуту неподвижно замерла, точно готовясь прыгнуть куда-то.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Владимир Ильич шӑппӑн хӑйӗн пӳлӗмнелле утать — адрессемпе документсене ҫурса тӑкмалла.

Владимир Ильич неслышно шагнул к своей комнате, порвать адреса и документы.

Влаҫ — советсене // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хӑй тӳрех Владимир Ильичӑн ӗҫ пӳлӗмнелле, кӗнеке шкапӗ патнелле, утать.

И прямо в рабочую комнату Владимира Ильича, к книжному шкафу.

Мӗн пулнӑ май уявӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Юлашкинчен комендант мӑнкӑмӑллӑн пуҫ тайнӑ пек туса ответ панӑ та, хӑй пӳлӗмнелле иртсе кайнӑ.

Наконец комендант отвечал небрежным кивком и проходил мимо, к себе.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Тӗттӗм коридор тӑрӑх хӑй пӳлӗмнелле чупрӗ.

Побежала по темному коридору в свою комнату.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӑй пӳлӗмнелле кайнӑ чух, вӑл ҫапла пӑшӑлтатса илчӗ: «Мӗн пӗлме пултарнӑ-ши атте?

Уходя в свою комнату, она прошептала: «Что отец мог узнать?

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Савӑнмасӑр, — терӗ ашшӗ, вырӑнтан тӑрса хӑйӗн пӳлӗмнелле тухса кайнӑ май.

— Надо думать, — ответил отец, вставая и уходя к себе.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Аглаида Васильевна нимӗн те каламарӗ, вырӑнӗнчен тӑчӗ те хӑйӗн пӳлӗмнелле тухса кайрӗ.

Аглаида Васильевна ничего не сказала и ушла к себе.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ача-пӑчасен пӳлӗмнелле пырса кӗрекен ушкӑн хыҫӗнче пӗчӗк Серёжик пырать, пӗчӗк аллисемпе хӑлаҫланкаласа, кӗске урисене кулӑшла пускаласа утать вӑл.

Шествие при входе в детскую заключает маленький Сережик, с откинутыми ручонками, как-то потешно ковыляющий на своих коротеньких ножках.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тепӗр ҫирӗм минутранах вӗсем пуҫне шурӑ тутӑрпа витсе, умлӑн-хыҫлӑн каялла, ача-пӑча пӳлӗмнелле утрӗҫ.

И через двадцать минут они уже, в белых чепчиках, гуськом возвращаются назад в детскую.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хӑй пӳлӗмнелле иртсе кайнӑ чух вӑл Аннӑна янахӗнчен кӑмӑллӑн чӗпӗтсе илнӗ.

 — И проходя в свою комнату, он благосклонно ущипнул Анну за подбородок…

XVI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Картлашка ҫинчен хӑйӗн пӳлӗмнелле хӑпарса пынӑ пекех, вӑл тӑшман пульли ҫуса тӑракан траншейӗн пусмипе те ҫаплипех хӑпарса каять.

Он одинаково спокойным шагом поднимался по лестнице в свою комнату и по скату траншеи, обстреливаемой неприятелем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Аксинья хӑвӑрт кӑна пӳрт чӳречисем ҫине пӑхса илчӗ те, нимӗн чӗнмесӗр, тарҫӑсем пурӑнакан ҫурта, хӑй пӳлӗмнелле утрӗ.

Аксинья быстро оглядела окна дома и молча пошла в людскую, в свою половину.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫапӑҫун уйрӑм-уйрӑм тӗлӗсем Дарья куҫӗ умӗнче таткаланса пӗтнӗ тӗрлӗ тӗслӗ лӑнчашкасем евӗр мӗлтлетеҫҫӗ: чӗркуҫҫи ҫинче тӑракан Митька Коршунов хӑй умӗнчен чупса иртекен Сергей Платоновича тимӗр винтӑпала янлаттарса янине курчӗ вӑл, курчӗ те тӗлӗнмерӗ; лешӗ, хӑлаҫланса пыракан аллисене сарса ярса, тараса пӳлӗмнелле рак пек чакма пуҫларӗ; ӑна ура кӗллисемпе таптаҫҫӗ, айӑн-ҫийӗн йӑвалантараҫҫӗ…

Перед глазами Дарьи разноцветными лоскутьями мелькали разрозненные сценки побоища; она видела и не удивлялась тому, как Митька Коршунов, стоя на коленях, резнул железным болтом бежавшего мимо Сергея Платоновича; тот вскинул размахавшимися руками и пополз раком в весовую; его топтали ногами, валили навзничь…

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Куҫ хӗррипе вӑл Емельян кучер, чӗлӗмӗнчен хӗлхем сирпӗнтерсе, тарҫӑсен пӳлӗмнелле ыткӑнса, сӑрланӑ алӑка кӑрслаттарса хупса кӗрсе кайнине курса юлчӗ.

Мельком видел, как Емельян, развеивая из трубки искры, промелся в кухню, хлопнул крашеной дверью.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ун хыҫҫӑн хӗрӗсем тата Василиса Кашпоровна тӑчӗҫ те хӗрсен пӳлӗмнелле утрӗҫ.

За нею встали барышни и Василиса Кашпоровна, и все потянулись в девичью.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл Григорий ҫине мӑнаҫлӑн та мӑнкӑмӑллӑраххӑн пӑхрӗ те партбюро пӳлӗмнелле хӑвӑрттӑн утса кайрӗ.

Она быстрыми шагами пошла в комнату партийного бюро.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— О путсӗр йӗксӗк — шанӑҫ пӗтсе ларнӑн, чашкӑрса пӑшӑлтатрӗ те вӑл, вара залӑ тӑрӑх хӑвӑрттӑн-хӑвӑрттӑн хӗрарӑмсен пӳлӗмнелле таплаттарчӗ.

— О, подлец-мерзавец! — прошептала она трагически и быстро пошла через залу в уборную.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашов васкаса, йӑлт ачалла, хӑна пӳлӗмнелле ваштӑр тапса сикрӗ.

Ромашов поспешно, совсем по-мальчишески, юркнул в гостиную.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Ырӑ, хӳхӗм Гайнан, — хӑй пӳлӗмнелле утнӑ май, шухӑшларӗ подпоручик.

«Славный Гайнан, — подумал подпоручик, идя в комнату.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней