Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑлтатма (тĕпĕ: пӑшӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем юнашар ларчӗҫ те пӑшӑлтатма пикенчӗҫ.

Они сели рядом и стали шептаться.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Вӑл пӗчӗкҫеҫ чӳрече ҫине пӑхса илчӗ те, пирӗн ҫывӑхарах сиксе, пӑшӑлтатма тытӑнчӗ:

Он посмотрел в маленькое окошко, придвинулся к нам и зашептал:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Каҫхиене, эпир ҫывӑрма выртсан, Васька манн ҫуммарах шурӗ те пӑшӑлтатма тытӑнчӗ:

Вечером, когда мы легли спать, Васька придвинулся ко мне близко-близко и зашептал:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӑйӗн ҫине никам та пӑхман чухне вӑл чӑпар чӑх патне чупса пычӗ те ҫапла каласа пӑшӑлтатма пуҫларӗ:

А когда никто на неё не смотрел, она подбегала к рябой курице и шептала:

Вырсарникун, июнӗн вуннӑмӗшӗ, Эмиль Идӑна флагшток ҫине ҫӗкленӗ кун // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн хӑшӗ пӗрисем: Кутузов Макк генералпа пӗрлешме васкаманнипе вырӑс ҫарӗ французсене ҫапса ҫӗмӗрнӗ хыҫҫӑн хӑйне тивӗҫлӗ тупӑша илеймесӗр юлать, тесе пӑшӑлтатма тытӑннӑ.

Кое-кто нашептывал, что, промедлив соединиться с Макком, Кутузов лишает русскую армию участия в дележе добычи, который последует после разгрома французов.

IV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Яланах хаҫатсенчи статьясемпе, халь ҫеҫ вуласа тухнӑ кӗнекесемпе тата хулапа университет пурӑнӑҫӗнчи ӗҫсемпе ҫуйханса кайнӑскерсем, вӗсем каҫ-каҫ Хусанӑн пур урамӗсенчен те Деренков лавкине хӗрӳллӗн тавлашма тата кӗтессенче пӑшӑлтатма пухӑнаҫҫӗ.

Всегда возбужденные статьями газет, выводами только что прочитанных книг, событиями в жизни города и университета, они по вечерам сбегались в лавочку Деренкова со всех улиц Казани для яростных споров и тихого шопота по углам.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Унтан вӑл, Коля хӑлхине хӑй патнелле пӗшкӗртсе, Лёна еннелле куҫӗсемпе кӑтартнӑ та, пӑлханса пӑшӑлтатма пуҫланӑ:

— Потом она притянула к себе Колино ухо и, кивнув головой на Лену, взволнованно зашептала:

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Хӑй тутисене Коля хӑлхи патне илсе пынӑ та, васкаса, сӑмахсене вӗҫлемесӗр, пӑшӑлтатма пуҫланӑ:

Она приблизила губы к Колиному уху и зашептала, торопясь и от волнения не договаривая слова:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл васкарах та шӑппӑнрах пӑшӑлтатма пуҫларӗ.

Шепот стал еще быстрее и глуше:

XXI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Сивӗ пӳрт текеннинче — ҫенӗхрен сылтӑмалла — икӗ хӗрарӑм пӑшӑлтатма тытӑннӑ, унтан вӗсем тӗрлӗ ӑпӑр-тапӑр, пушӑ чӑмсем, хытса кайнӑ тӑлӑпсем, ҫуллӑ чулмексем, темӗнле ҫӗтӗк-ҫатӑк тултарнӑ тата ача вырттарнӑ сӑпка илсе тухаҫҫӗ, мунча милӗкӗпе урай шӑлса тасатаҫҫӗ.

В так называемой холодной избе — из сеней направо — уже возились две другие бабы; они выносили оттуда всякую дрянь, пустые жбаны, одеревенелые тулупы, масленые горшки, люльку с кучей тряпок и пестрым ребенком, подметали банными вениками сор.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Эпӗ утӑ ҫинче пӑшӑлтатма тытӑнтӑм.

Я заворочался на сене.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Ӗнтӗ утсем те, тул ҫуталассине сиссе, пурте ҫиме пӑрахса курӑк ҫине выртрӗҫ; ҫӳҫе йывӑҫҫин ҫӳлти ҫулҫисем пӑшӑлтатма пикенчӗҫ, вара пӗчӗккӗн аяла ҫитичченех пур ҫулҫӑсем те пӑшӑлтатма тапратрӗҫ.

Уже кони, чуя рассвет, все полегли на траву и перестали есть; верхние листья верб начали лепетать, и мало-помалу лепечущая струя спустилась по ним до самого низу.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Пиратсем аякри кӗтессе кайрӗҫ те, пӑшӑлтатма тытӑнчӗҫ.

Пираты отошли в дальний угол и начали перешептываться.

XXVIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Таня пӑшӑлтатма пуҫларӗ.

Таня стала шептать:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Помещик пӗлӗшӗсемпе сутӑн илнисем пӑшӑлтатма тытӑнчӗҫ:

Друзья и наймиты помещика зашептали:

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унтан каллех Фома хӑлхи патӗнче пӑшӑлтатма пуҫланӑ:

И снова шептал в ухо Фомы:

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Авӑ… авӑ!.. — хӑравҫӑн пӑшӑлтатма тытӑннӑ палуба ҫинче.

— Гляди… гляди!.. — испуганно зашептали на палубе.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Помещик кулса ячӗ, кан ҫинчен анчӗ, Ли Чжэнь-цзяна юнашар пӳлӗме илсе кӗрсе, унпа тем ҫинчен пӑшӑлтатма пуҫларӗ.

Помещик рассмеялся, поднялся с кана и, уведя Ли Чжэнь-цзяна в смежную комнату, о чем-то стал с ним шептаться.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Городовой сасартӑках кулма пӑрахрӗ те пӑшӑлтатма тытӑнчӗ:

Потом лицо городового сделалось серьезным, и он зашептал:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Аттепе анне темӗн пӑшӑлтатма тытӑнчӗҫ.

Отец и мать шептались.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней