Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пуҫсене (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр-пӗрин пуҫсене ватаҫҫӗ, хырӑмсене, кӑкӑрӗсене, мӑйсене чике-чике шӑтараҫҫӗ…

Дробили головы, протыкали животы, груди, шеи…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Акӑ хамӑр пуҫсене вырса кайӗҫ.

— Тут самим бы прибраться.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тӗлӗнмелле, ӑҫта та пулин ҫитсе тӑрӑнса, е ӳксе ҫапӑнса пуҫсене тепле шӑтарман эпӗр?

Как мы не разбились на смерть, остались живы — было неразрешимой загадкой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Кун пек сыхласан, пире пӗрерӗн пусса пӗтереҫҫӗ, пуҫсене, ҫерҫи пуҫӗсене татнӑ пек, тата-тата илеҫҫӗ…

При такой охране нас могут вырезать по одному, поотрывать головы, как воробьям…

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Эпир пуҫсене ҫӗклеме те ӗлкӗреймерӗмӗр, лейтенантӑн хаваслӑ сасси янӑраса кайрӗ.

Мы еще не оторвали голов от земли, когда услышали крик лейтенанта:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн пуҫсене вӗсем вӑтӑр сехет хушши коптить тӑваҫҫӗ.

И затем всё подвергают копчению в течение тридцати часов.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Халь экзаменсем пирки пуҫсене ватар, тата икӗ экзамен ҫеҫ юлчӗ, анчах вӗсем чи йывӑррисем.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Эпӗ усал пуласшӑн марччӗ, эпӗ сана тата ытти вӗриленнӗ пуҫсене ҫак сӗнӳ вырӑнсӑр пулнине юлташла каласа ӑнлантарасшӑнччӗ.

Я не хотел быть резким, я хотел тебе и другим — разгоряченным головам — по-товарищески доказать неприемлемость такого предложения.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Суятӑн, атте, пуҫсене танлаштарса пӑхӑпӑр-ха эпир.

Врешь, тятенька, насчет голов-то мы еще померяемся.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Пирӗн хамӑр пуҫсене ҫиеҫҫӗ, кинемей, — пит-куҫне шӑмарса хуравларӗ Григорий.

— Нас самих, бабушка, губят, — хмуро ответил Григорий.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑрҫма килнӗ пулсан, халӗ пуҫсене пӗҫ хушшине пытармалла мар!

Взялись воевать, так нечего теперь головы промеж ног хоронить!

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӳхе тӗтре карса илнӗ тӳпе айӗнче аэроплан хӑлат пек чалӑшшӑн ҫавӑрӑннине пуҫсене каҫӑртса, куҫсене ал тупанӗсемпе картласа пӑхса тӑчӗҫ.

Задрав головы, приложив к глазам щитки ладоней, долго глядели, как аэроплан в заволоченном пасмурью поднебесье, кренясь, описывает коршунячьи круги.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан, лачкам йӗпе вӑрмана хускатса, ансӑр ҫул ҫийӗпе ирӗккӗн те ҫепӗҫҫӗн чӗтренсе кайрӗ: Эй, атьсемӗр, теветкеллӗн ҫӗклӗр пуҫсене, Сахал мар эпир туранӑ ҫичӗ ютсене.

 И понесла над мокрым лесом, над просекой-дорогой: Ой, да покажите всем друзьям пример.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсенчен пӗрин умӗнче, кӑмакан вӗри алӑкӗ ҫумнерех лартнӑ тенкел ҫинче, Глаша Несмашная тата Варвара Сергеевна Аршинцева ӑшӑнса лараҫҫӗ; вӗсем ҫула майлӑ тумланнӑ: хура ҫухаллӑ кӗрӗкпе, ҫӑматӑпа, пуҫсене ҫыхнӑ пысӑк шаль тутрисем хулпуҫҫисем ҫинче ҫемҫен выртаҫҫӗ.

Возле одной из них, подставив скамейку поближе к горячей печной дверке, грелись Глаша Несмашная и Варвара Сергеевна Аршинцева, одетые по-дорожному — в шубах с воротниками и в валенках, в шалях, лежащих у них на плечах.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпир вунтӑххӑрмӗш ҫултанпа хамӑр пуҫсене анкӑ-минкӗлентерсе пурӑннӑ…

А мы с девятнадцатого года головы себе дурили…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Малта ларакансем учитель ҫине пӑхайми пулчӗҫ, е аяккалла пӑхаҫҫӗ, е пуҫсене парта ҫинех усса лараҫҫӗ.

Сидевшие впереди уже не могли смотреть на учителя, а отворачивались или низко склонялись над партами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хӗрачасем аллисемпе тутисене хуплаҫҫӗ, арҫын ачасем питҫӑмартисене хӑмпӑлантарса пуҫсене усса лараҫҫӗ.

Девочки закрывали рты руками, мальчишки надували щеки, уставившись в парты.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ак мӗнлерех чыхса тултарнӑччӗ пуҫсене пуринне те!

До того головы всем забили!

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Акӑ — ман умра ҫӗр салтак тӑрать, эпӗ вӗсене кӑшкӑратӑп: «Пуҫсене — сылтӑмалла?» — ҫав ҫӗр ҫын вара, вӗсенчен кашнийӗнех хӑйӗн Эпӗ пур, манра тата вӗсем темле юта, пач юта, Эпӗ мара кураҫҫӗ, — ҫавсем вара ҫийӗнчех пуҫӗсене сылтӑмалла пӑраҫҫӗ.

Вот — стоят передо мной сто солдат, я кричу им: «Глаза направо\!» — и сто человек, из которых у каждого есть свое Я и которые во мне видят что-то чужое, постороннее, не Я, — они все сразу поворачивают головы направо.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кунта хамӑр пуҫсене сыхлас пирки сӑмах пырать-ҫке.

Ведь мы тут рискуем головой…

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней