Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пукана (тĕпĕ: пукан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫхине лампа ҫутинче Пантелей Прокофьевич атӑ ҫиппине пӗтӗрсе пӗтерчӗ те тӑпӑлса тухнӑ хӑмӑт пӗвенне ҫӗлеме ларчӗ; ҫипӗ ҫӗрӗкскер пулчӗ-и е старикӗн ахаль ӑшӗ тӑвӑнса ҫитнӗ, сӑмалаллӑ ҫип икӗ хутчен умлӑ-хыҫлӑ татӑлчӗ те — ӑна ҫакӑ ҫеҫ кирлӗ пулчӗ: хӑрушла ятлаҫса, Пантелей Прокофьевич ура ҫине сиксе тӑчӗ, хыҫсӑр пукана ӳкерсе, кӑмака патнелле тапса ячӗ те, йытӑ пек хӑрӑлтатса, сӑранне шӑлӗсемпе ҫыртса ҫурма тапратрӗ.

Вечером при огне Пантелей Прокофьевич ссучил дратву, начал сшивать распоровшуюся хомутину; то ли нитки были гнилые, то ли старик нервничал, но дратва оборвалась два раза подряд — этого было достаточно: страшно выругавшись, Пантелей Прокофьевич вскочил, опрокинул табурет, отбросил его ногой к печке и, рыча, словно пес, принялся рвать зубами кожаную обшивку на хомуте.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсир ан мӗкӗрнӗ пулӑр ман ҫине?! — терӗ те шӑппӑн Григорий, пукана аяккарах шутарса, ура ҫине тӑчӗ.

— Я попрошу вас не орать на меня! — глухо сказал Григорий и встал, отодвинув ногой табурет.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Коробин, хӑйне темӗнле вӑрттӑн ӗҫ тунӑ чух тытнӑ пек, мӑраннӑн ҫаврӑнкаларӗ, аллинчи кепкине кӑларса ӳкерчӗ, пукана кровать патнерех шутарчӗ, юлашкинчен хӑй хӑраса ӳкме хатӗрришӗн кӑмӑлсӑр пулса ларчӗ те куҫ харшисене пӗркелентерчӗ.

Коробин, словно пойманный на чем-то запретном, неуклюже засуетился, выронил из рук кепку, придвинул поближе к кровати стул и, недовольный своей трусливой готовностью, наконец сел и насупился.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Манӑн ыйхӑшӑн укҫа тӳлемелле мар, — терӗ те Нюшкӑ, тутлӑн анасласа, пукана кӗмсӗртеттерсе кровать ҫинчен анчӗ.

— Мне за сон не платить, — сладко раздирая в зевоте рот, сказала Нюшка и, громыхнув стулом, слезла с кровати.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫакӑнпа усӑ курса, офицерсенчен пӗри меллӗн кӑна унӑн ури айӗнчи пукана тапса ячӗ.

Воспользовавшись этим, один из офицеров ловким ударом выбил из-под ног Подтелкова табурет.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл пукана аяккарах шутарса лартрӗ те, хумханчӑклӑн тытӑнса, тӳррӗн пырса ҫапакан вичкӗн те витӗмлӗ сӑмахсем шыраса, тӑвӑнчӑклӑн калаҫма пуҫларӗ:

Отодвинув стул, он заговорил натужно, заикаясь от волнения, ища какие-то большие, сокрушающие слова убеждения:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Савва хӗрелсе кайрӗ, тӑчӗ те урипе пукана тапса сиктерчӗ.

Савва побагровел, встал и отодвинул ногой стул.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Анюта пукана чӗрҫиттипе шӑлчӗ.

— Анюта вытерла фартуком стул.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кравцов сиксе тӑчӗ, пукана йӑвантарса ячӗ, Сергей патне чупса пычӗ те, вара икӗ тус ыталанса илчӗҫ.

Кравцов вскочил и, опрокинув стул, подбежал к Сергею, друзья обнялись.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗр, ури ҫине тӑрса, хулӑ пукана суллантарса хӑварчӗ, — ҫара ура ҫийӗн тӑхӑннӑ тӗрӗллӗ пушмакӗсемпе шаплаттарса утса кайрӗ.

Девушка качнула кресло, вставая, — зашлепала вышитыми, надетыми на босые ноги туфлями.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл пукана ярса тытрӗ, ӑна сӗтел патне айккӑн пӑрахрӗ те, Брянцевӑн питне лайӑх курмалла вырнаҫса ларчӗ, унтан, чӑтса тӑраймасӑр хыттӑн калаҫнӑшӑн тарӑхса, малалла хуллен те лӑпкӑн калаҫма пуҫларӗ:

Он схватил стул, бросил его ближе к столу и сел, чтобы хорошо видеть лицо Брянцева, а потом, с досадой на нетерпеливый громкий разговор, продолжал тихо и спокойно говорить:

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Куҫӗсене йӑлтӑртаттарса тата хӑйне мӗнпе тытса чармаллине ҫаплах пӗлмесӗр, Ирина ларакан кровате ҫӗкле-ҫӗкле пӑхма е пукана урисенчен ярса тытса аллине тӑсса ҫӗклесе ҫӳреме пуҫларӗ.

Все еще не зная, чем бы усмирить себя, он начал приподымать то край кровати вместе с сидевшей на ней Ириной, то брал за ножку стул и носил его на вытянутой руке.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл вӑрт ҫаврӑнса, урипе пукана тӳнтерсе ячӗ те пӳлӗмрен утса мар, чупса тухса кайрӗ.

Он резко повернулся, опрокинул ногой стул и не вышел, а выбежал из комнаты.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Савӑнӑҫлӑскер, вӑл, кула-кула, куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, пӳлӗм тӑрӑх утса ҫӳрет е аллисене тӑса-тӑса илет, е пукана уринчен тытса ҫӗклет.

Он, радостный, смеясь и блестя глазами, расхаживал по комнате, растягивал руки, а также время от времени поднимал стул за ножку.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ларатӑн лӗпӗртетсе! — терӗ те Артамашов, пукана тӳнтерсе ямаллах хӑвӑрт сиксе тӑчӗ.

— Чертовщину городишь! — сказал Артамашов и поднялся так быстро, что опрокинул стул.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пурте шӑп пулчӗҫ, амӑшӗн чӗрҫи ҫинче ёлка ҫинчи пӗчӗк лампӑсене куҫ илмесӗр ларакан пӗчӗк Оля Лазарева ҫеҫ урисене сулласа, кӗлисемпе пукана шаккани илтӗнет.

Стало очень тихо, только слышно было, как болтает ножками, стукая каблуками о табурет, маленькая Оля Лазарева, притихшая на коленях у матери и не сводившая глаз с лампочек на елке.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл тепӗр кантӑкри шӑтӑка питӗрчӗ, ҫӗмрӗк пукана тӳрлетрӗ, лайӑх ӗҫлекен плиткӑнах, темӗнле ҫитменлӗхсем тупса, юсама пуҫларӗ, кӗскен каласан, чарӑна пӗлми ӗҫлеме тытӑнчӗ.

Он законопатил щель в другом окне, исправил поломанный табурет, нашел какие-то неполадки в отлично действовавшей плитке и вообще развил такую бурную деятельность,

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тата виҫ-тӑват пукана никам та йышӑнманччӗ-ха, вӗсене кунта килсе ҫитеймен ятлӑ хӑнасем валли хатӗрленӗ.

Несколько стульев оставалось свободными в ожидании важных гостей, пока еще не пришедших.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл кӗлсулланчинчен кӗлне кӑларса пӑрахманнине асӑрхарӗ, тата сӗтел ҫинчи пустав ҫиттие те майласа хумалла, ку пукана та акӑ вырӑнтан куҫарса лартнӑ.

Она заметила, что из пепельницы не выброшен пепел, да и суконную скатерть на столе надобно поправить, и этот стул остался сдвинут с места.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Лятьевский пукана сиктерсе лартрӗ, Половцев еннелле пӗшкӗнчӗ, вара, хӑйсем паллашнӑранпа пирвайхи хут пулмалла, пӗр мӑшкӑлламасӑр-кулмасӑр калаҫма тытӑнчӗ:

Лятьевский подвинул табурет, наклонился к Половцеву и, пожалуй, впервые за все время их знакомства без иронии и гаерства заговорил:

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней