Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

няня сăмах пирĕн базăра пур.
няня (тĕпĕ: няня) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Няня вӑл вӑранасса кӗтет.

Няня ждет его пробуждения.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Саня йӑмӑкӑм пӗчӗк ачине тӑлӑха тӑратса хӑварнӑранпа уйӑх та иртменччӗ-ха, ҫав тӑлӑха эпир ӑҫта хӑварассине пӗлмесӗр пӑшӑрханаттӑмӑр, тинех вара Розалия Наумовна (йывӑр тӑпри ҫӑмӑл пултӑр унӑн) пире пӗр «вӗреннӗ няня» тупса пачӗ.

Не прошло и месяца, как скончалась, оставив маленького сына, моя сестра Саня. Мы волновались, не знали, как оставить ребёнка, и решились наконец, когда покойная Розалия Наумовна нашла «научную няню».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ вӑл кухня патнелле, «наукӑллӑ няня» патнелле кайрӗ те, паян пасара каймасан та юрамӗ-ши, терӗ, мӗншӗн тесен эпӗ пурпӗрех вунӑ сехетрипе тухса каятӑп.

Вот пошла на кухню и сказала «научной няне», что, может быть, сегодня не стоит идти на базар, потому что всё равно с десятичасовым я уеду.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пусма тӑрӑх хӑпарнӑ чух мана «наукӑллӑ няня» тӗл пулчӗ, вӑл ниепле те ӗҫе кӗрейместӗп, тесе ӳпкелешме тытӑнчӗ — никам та илмест, мӗншӗн тесен «ҫиме ҫитмест», такам пӗри ешӗл ӳсентӑрансен трестне ӗҫлеме кӗнӗ те, эпӗ те унта кӗрсен вӑй ҫитереймӗп, тет.

На лестнице меня встретила «научная няня» и сразу стала жаловаться, что никак не может устроиться: никто не берёт, потому что «не хватает питания», и что одна домработница поступила в Трест зелёных насаждений, а ей уже не под силу,

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ахӑрнех эпӗ ку ӗҫе кирлӗ пек тӑваймастӑмччӗ пулмалла, мӗншӗн тесен пӗчӗкҫӗ кӑна ҫиленекен художница сасартӑк ҫав списоксене ман алӑран туртса илчӗ, унран вара тен пӗр ача амӑшӗ те, пӗр няня та чӗптӗм хӗрхенӳ те кураймарӗ пулмалла.

Должно быть, я неважно справлялась с этим делом, потому что маленькая свирепая художница вдруг отобрала у меня эти списки, и уж у неё-то, надо полагать, ни одна мама или няня не получила ни малейшего снисхождения.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кунне ҫичӗ шухӑш, — терӗ няня, ҫиленнӗ май анасласа.

— Семь пятниц на неделе! — сердито зевая, сказала няня.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хатӗрленмелле пулать, няня.

— Нужно укладываться, няня.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗчӗк Петьӑна та анранӑ ҫын пек чуптурӗ, «наукӑллӑ няня» пирки вара «сӑнарӗ унӑн тискер кайӑкӑнни пек» тесе сиввӗн ҫеҫ систерчӗ.

Маленького Петю она поцеловала с рассеянным видом, а о «научной няне» холодно заметила, что у неё «зверское выражение лица».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петьӑпа ывӑлӗ те тата «наукӑллӑ няня» та ҫулахи вӑхӑта яланах Энскра ирттереҫҫӗ, Даша инке те пире кашни ҫырӑвӗнчех Энска пыма чӗнсе ярать, акӑ каятпӑр та ӗнтӗ эпир — ирхине ҫавӑн пирки калаҫса татӑлатпӑр, каҫхине эпӗ вагон патне ҫитсе тӑратӑп та Саньӑна вӑрҫатӑп, мӗншӗн тесен поезд тапраниччен пилӗк минут кӑна юлать, вӑл ҫаплах ҫук-ха, торт туянма кайнӑччӗ.

Петя с сыном и «научной няней» проводят в Энске каждое лето. В каждом письме тётя Даша зовёт нас в Энск. И вот мы едем наконец. Утром решаем, а вечером я стою у вагона и ругаю Саню, потому что до отхода поезда осталось не больше пяти минут, а его ещё нет — поехал за тортом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн пек испанилле сӑмахсемпе сӳпӗлтетме пӗлетӗп те, тӗттӗмре вӗсем ӑнсӑртран янранӑ пек, темӗнле илтӗнеҫҫӗ пулмалла, мӗншӗн тесен «наукӑллӑ няня» эпӗ аташатӑп пуль тесе, ман ҫине шӑппӑн хӗрес хывать…

Я бормочу эти испанские фразы, и, должно быть, дико, странно звучат они в темноте, потому что «научная няня», думая, что я брежу, встаёт и тихо крестит меня…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня патне эпӗ час-часах ҫыраттӑм, «наукӑллӑ няня» ҫинчен те, пӗчӗк Петя епле хӑвӑрт улшӑнса пыни ҫинчен те, пысӑк Петя епле хӗрсе ӗҫлеме тытӑнни ҫинчен те, унӑн Пушкин палӑкӗн проекчӗ епле лайӑх тухни ҫинчен те ҫырӑвӑмсем пысӑк ҫырӑнатчӗҫ…

Я писала ему часто, длинные письма о «научной» няне, о том, как быстро меняется маленький Петя, о том, как большой вдруг с жадностью накинулся на работу и проект памятника Пушкину выходит замечательно, превосходно…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗтмен-туман ҫӗртен манӑн ҫемье пулса тӑчӗ — пӗчӗк Петьӑпа пысӑкки те тата няня — вӗсем ҫинчен шухӑшламаллаччӗ, пӑхасса та эпӗ хамах пӑхмалла пирки никам та иккӗленсе тӑмастчӗ.

Нежданно-негаданно у меня оказалась семья — маленький Петя и большой и няня, о которых нужно было заботиться и думать, причём никто не сомневался, что заботиться и думать нужно было именно мне.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакӑн пек вӗрентсе ҫитнӗ няня та темӗн туса хурас пур пек сасартӑк хӑраса ӳкрӗм те, анчах ача ҫине пӑхсанах лӑплантӑм.

Мне вдруг стало страшно, что такая учёная няня может наделать массу глупостей, но я посмотрела на мальчика и успокоилась.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петенькӑна тин кӑна шыва кӗртнӗччӗ-ха, ҫывӑратчӗ вӑл, няня, чепчикпа, чаплӑ шура саппунне ҫакнӑ, арча ҫинче пански ҫыхса ларать.

Петеньку только что выкупали — он спал; няня в чепчике и великолепном белом переднике сидела на сундуке и вязала.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пирӗн пата килчӗ те, килкартинче ӗҫлекенсем ун хыҫҫӑнах унӑн тахҫанхи тем пысӑкӑш арчине ҫӗклесе кӗчӗҫ, няня ҫавӑнтах арчинчен шурӑ сапунне кӑларчӗ, чепчикне тата пӗр авалхи фотографи.

Она явилась, и следом за ней дворник втащил большой старинный сундук, из которого няня немедленно вынула белый передник, чепчик и старинную фотографию.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗншӗн няня? — ыйтрӗ вӑл ҫапла.

— Зачем няню? — как-то спросил он.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пушар вӑхӑтӗнче исправник, земский суд заседателӗ, стряпчий тата писарь, кусемсӗр пуҫне Владимир Дубровский, няня Егоровна, дворовӑй Григорий, кучер Антун тата тимӗрҫӗ Эрхип таҫта ҫухални палӑрнӑ.

Оказалось, что исправник, заседатель земского суда, стряпчий и писарь, так же как Владимир Дубровский, няня Егоровна, дворовый человек Григорий, кучер Антон и кузнец Архип, пропали неизвестно куда.

VII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Няня крыльца ҫинчех тӑрать — улпучӗ хӑйне мӗн хушнине вӑл мансах кайнӑ.

Няня стояла на крыльце, забыв о приказании барина.

IV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан шарла эсӗ, няня, — терӗ Владимир.

– Молчи, ты, няня, – сказал Владимир.

IV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Сывӑ-и, сывӑ-и, няня, — терӗ Владимир, ырӑ карчӑка чун-чӗререн ыталаса.

– Здорово, здорово, няня, – повторял он, прижимая к сердцу добрую старуху.

III сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней