Корпус чувашского языка

Хӗвел ҫуртсен тӑррисемпе мӑрйисене, Кучасси шывӗн ҫыранӗсенче речӗпе ларса тухнӑ йӑмрасене юнпа пӗветнӗ пек хӗретсе ҫӗр ҫаврашкинчен тин кӑна уйрӑлайнӑ-ха.

Помоги переводом

Тӑранайми вӑрҫӑсем // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ишӗлмесӗр юлнӑ кӑмакасем хура мӑрйисене пӗлӗтелле кӑнтарса лараҫҫӗ, пур ҫӗрте те ҫунса кӑмрӑкланнӑ юпасем, пӳртсемпе хуралтӑсен ишӗлчӗкӗсем, ҫулҫисем ӗнсе сарӑхнӑ йывӑҫсем…

Помоги переводом

Ик халӑхӑн — пӗр хуйхӑ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Бульварти ешӗл йывӑҫ-курӑкӑн чӑтлӑх хӳми Поречнӑй урамри ула-чӑла ҫуртсен каппайчӑк сӑн-пичӗсене пытарса тӑрать, вӗсен ҫивиттисемпе мӑрйисене кӑна курма май парать, анчах йывӑҫсен вуллисемпе тураттисем хушшинчен слобода ҫыннисем хуларисене ҫапах та палласа илеҫҫӗ, вара ӳркевлӗн тӑрӑхласа, пӗрне-пӗри Шихан пурнӑҫӗнчи событисем ҫинчен кала-кала параҫҫӗ: кам мӗн чухлӗ картла выляса янӑ е выляса илнӗ, кам ӗнер ӳсӗр пулнӑ, кам ҫак эрне хушшинче арӑмне хӗненӗ, епле тата мӗншӗн хӗненӗ.

Густая стена зелени бульвара скрывала хвастливые лица пёстрых домов Поречной, позволяя видеть только крыши и трубы, но между стволов и ветвей слобожане узнавали горожан и с ленивой насмешкой рассказывали друг другу события из жизни Шихана: кто и сколько проиграл и кто выиграл в карты, кто вчера был пьян, кто на неделе бил жену, как бил и за что.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Тӑваттӑмӗш кунне ирхине «Потемкин» часовойӗсем шывпа пӗлӗт пӗрлешнӗ тӗлте мачтӑсемпе карап мӑрйисене асӑрханӑ.

И вот на четвёртый день утром часовые «Потёмкина» увидали на горизонте мачты и трубы.

Тинӗсри хӗрлӗ ялав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ҫурҫӗр бухтин заливне, ҫар карапӗсен мачтисемпе мӑрйисене, порт карапӗсене, землечерпалкӑсене тата хӑйпе пӗр тӗслӗ пӗлӗтрен ҫип-ҫинҫе горизонт йӗрӗпе ҫеҫ уйрӑлса тӑракан тинӗсе эпӗ юлашки хут куртӑм.

Последний раз я увидел залив Северной бухты, мачты и трубы военных кораблей, портовые краны, хоботы землечерпалок и море, ничем не отделенное от одноцветного с ним неба.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑрӑмпа хуралнӑ ҫӗр ҫинче хура хӗрлӗ фабрика, хӑйӗн ҫӳллӗ мӑрйисене пӗлӗтелле ҫӗклесе, тем пысӑкӑш эрешмен пек сарӑлса ларать.

На земле, черной от копоти, огромным темно-красным пауком раскинулась фабрика, подняв высоко в небо свои трубы.

II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫил пушӑ пӳлӗмсемпе кӑмакасен улакан мӑрйисене кӗрсе тулать, шӑтӑк-шатӑк, ҫурма ишӗлчек ҫурт вара сасартӑк ӑнланмалла мар сасӑсемпе хавасланса каять, — вӗсене эпӗ ирӗксӗрех сехӗрленсе итлетӗп.

Ветер забирался в пустые комнаты и в печные воющие трубы, и старый дом, весь расшатанный, дырявый, полуразвалившийся, вдруг оживлялся странными звуками, к которым я прислушивался с невольной тревогой.

II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.