Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрни (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӑра та хулӑн сасӑпа пӑрахут кӑшкӑрни илтӗнсе кайрӗ.

Пароходный гудок наполнил воздух густыми октавами.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вар енчен «урра» кӑшкӑрни вӑйланса пынӑ.

А вдали, в овраге, уже возникло и, нарастая, гремело «ура».

Матвей Кузьминӑн юлашки кунӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 5–13 с.

Каллех ҫав ҫӗр ҫӑтман тӑмана кӑшкӑрни илтӗнсе кайрӗ.

Снова над нами прокричал проклятый филин.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Таҫта инҫетре тӑмана кӑшкӑрни чуна ҫӳҫентерет.

Отдаленный крик неясыти леденил кровь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кӗрхи каҫсенче унтан тӑманасем кӑшкӑрни, шаккалсем макӑрашса ҫуйӑхни, юна шӑнтса яракан ытти тӗрлӗ сасӑ та илтӗнет.

Оттуда осенними ночами доносятся крик сов, плач и хохот шакалов и еще какие-то звуки, леденящие кровь.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сулахай енче, купаланӑ тӑпран тепӗр вӗҫӗнче, пенӗ сасӑсене илтӗнми туса, кӗтмен ҫӗртен хӑватлӑн «ур-ра» кӑшкӑрни янӑраса каять.

Неожиданно слева, на другом краю насыпи, заглушая трескучую пальбу, прокатилось могучее горячее «ура».

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Айлӑмра «урра» кӑшкӑрни пӗр чарӑнмасӑр янӑрать, анчах пехота курӑнмасть.

В лощине не смолкало «ура», но пехоты не было видно.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сывлӑшра пӑшал кӳпчекӗсем шӑхӑраҫҫӗ, кӑшкӑрни, йынӑшни илтӗнсе тӑрать.

В воздухе свистели приклады, взлетали крики и стоны.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗттӗмре «урра» кӑшкӑрни янӑраса тӑрать, вӑл ту тӑррине йӗри-тавра ҫавӑрса илсе, ҫӳлелле улӑхнӑҫемӗн улӑхса пырать.

Несмолкающее среди темноты «ура» поднималось все выше, опоясывая вершину.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кӑшкӑрни ҫӗрле кӗтмен ҫӗртен илтӗнсе кайнипе ӑна, пысӑк сӑрт ҫинче те, унӑн икӗ тайлӑмӗнче те илтсе, ҫак ҫынна ҫӑлма халех пурте чупса килессӗн туйӑнчӗ.

Этот крик среди ночи прозвучал так неожиданно, что, казалось, услышат его на всей огромной высоте, на обоих склонах и бросятся спасать человека.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ку вӑл пӗтӗм вӑйпа кӑшкӑрса янӑ сасӑ пулчӗ — ҫавӑнпа ун пек кӑшкӑрни, унччен пӑшӑлтатса ҫеҫ тенӗ пек калаҫнӑран, тӗттӗм ҫӗрте уйрӑммӑнах хӑрушӑ.

Это был ужасный крик на полный голос, и от этого особенно страшный среди темноты, где до сих пор все говорили почти шопотом.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пур тӗрлӗ «господа! господа!» — тесе кӑшкӑрни ҫеҫ илтӗнчӗ.

Только и слышно было на все лады: «Господа! Господа!»

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Анчах шӑпах ҫак самантра алӑка прикладпа ҫапса кӑшкӑрни илтӗнчӗ: «Эй! тух».

Но тут вдруг раздался стук прикладом в дверь и голос: «Эй, выходи!

2 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ни кӑшкӑрни, ни макӑрни илтӗнмест.

Не слышно ни криков, ни плача.

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑл кӑшкӑрни пӳлӗмӗн тӑват стенине, кантӑксене, маччана пырса ҫапӑнчӗ те, шӑпланчӗ.

Ее крик ударился о четыре стены комнаты, о стекла, о потолок и затих.

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Тыткӑна лекнисем кичеммӗн кӑшкӑрни.

Горький крик полонянок.

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Тулта кулни, кӑшкӑрни, тапӑртатни, шӑнкӑравсен сасси илтӗнет.

Снаружи раздавались крики, смех, топот, звон колокольчиков.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Аялта этем кӑшкӑрни, автомобильсем кӑшкӑртни илтӗннӗ.

Под крик зрителей и рев автомобильных гудков.

35. Чап // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с.

Чӳрече хыҫӗнче таҫта, вӗҫекен нӑрӑ сӗрлет, урамран тата улма-ҫырла сутакан вӑрӑммӑн та салхуллӑн тӑсса: «Ҫырла, ҫырла!» тесе кӑшкӑрни илтӗнет.

Где-то снаружи за окном однообразно жужжал сонный майский жук, и в тишину улицы врывался протяжный, заунывный крик торговца фруктами: «Fragola! Fragola!»

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Сасартӑк шывран: «Хӑтарӑр!» тесе сехӗрленсе кӑшкӑрни илтӗнсе кайнӑ.

Вдруг с реки раздалось отчаянное: «Спасите!»

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней