Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑра сăмах пирĕн базăра пур.

кӑшкӑра (тĕпĕ: кӑшкӑра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Шыв хӗррине ҫитсен: «Уҫӑп, Уҫӑп, тухса ил мана!» — тесе кӑшкӑра пуҫлать.
Когда они пришли к воде, она стала кликать: «Осип, Осип, выйди ко мне».

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шыв хӗррине ҫитсен: «Уҫӑп, Уҫӑп, тухса ил мана», — тесе кӑшкӑра пуҫланӑ.
И стала звать: «Осип, Осип, выйди сюда».

Лаша пӑхакан кӑшкӑра пуҫлана.
Конюх стал кричать.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара стараста ҫынсене кӑшкӑра пуҫланӑ.
Староста стал кричать и звать народ.

Вӑл кӑшкӑрса ярсанах упа хӑвалама пынӑ арҫынсем те тӗрлӗ сасӑпа кӑшкӑра пуҫларӗҫ: «Кайрӗ, кайрӗ! У-у-у-у!» — тесе кӑшкӑраҫҫӗ.
И как закричал Демьян, на кругу закричали мужики разными голосами: «Пошел! Уууу!..» — кричали мужики.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ача юнаса кӑшкӑра пуҫланӑ.
Мальчик погрозил ей и крикнул на нее.

Шыва сикни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗпписем тата хытӑрах кӑшкӑра пуҫланӑ.
Орлята засвистали и запищали еще жалобнее.

Ӑмӑрткайӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗпписем пуҫӗсене ҫӗклесе кӑшкӑра пуҫланӑ: вӗсем ҫиме ыйтнӑ.
А орлята подняли свои головы и стали пищать: они просили корма.

— Паччушки! — чӗре касса ҫуракан сасӑпа, нимӗн тума пӗлмесӗр кӑшкӑра пуҫларӗ Таня.
— Батюшки! — завопила режущим, полным отчаяния голосом Таня.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Унтан чарӑнса тӑчӗ те кӑшкӑра пуҫларӗ.
А потом остановилась и стала кричать:

Тӗмсем айӗнче пытанмалла выляни // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Эпӗ кӑшкӑра пуҫларӑм, хирӗҫ пӗри е чӗнекен ҫук.
Я стал кричать, никакого ответа!

XXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Андрий лома икӗ аллипе те ҫавӑрса тытрӗ те, куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, кӑмрӑк тусанӗпе хуралса пӗтнӗскер, юлташӗсене кӑшкӑра пуҫларӗ:
Ухватив обеими руками лом, сверкая глазами, весь черный от угольной пыли, Андрий кричал товарищам:

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Эсӗр мӗншӗн смена улшӑнма гудок памастӑр? — кӑшкӑра пуҫларӗ вӑл мӗн пур вӑйӗпе.
— Почему вы не даете гудка на смену? — кричал он изо всех сил.

Паҫӑр ҫеҫ хӑраса ӳкнӗ Владислав халь ҫиленсе урса кайрӗ те хӑй таврашӗнчи тарҫисем ҫине кӑшкӑра пуҫларӗ:
Недавний испуг Владислава сменился бешенством, и он обрушился на окружающих слуг.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Анӑр вырӑн ҫинчен, ҫӗлен-калтасем, унсӑрӑн пӗрне хӑвармиччен пере-пере пӑрахатӑп! — тесе кӑшкӑра пуҫларӗ Павел урнӑ пек, ҫӳлти вырӑн ҫинче ларакан тӑватӑ ҫыннӑн сӑмсисем умӗнче наганӗпе сулкаласа.
— Слезайте с полки, гады, а то перестреляю, как собак! — бешено кричал Корчагин, размахивая наганом перед носами четверки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӗсене конвойпа паровоз патне илсе кайрӗҫ, ҫав вӑхӑтрах комендант помощникӗ тепӗр паровоз валли машинист, помощник тата кочегар пулма ҫӗнӗ хушаматсем кӑшкӑра пуҫларӗ.
Их повели под конвоем к паровозу, а помощник коменданта уже выкрикивал фамилии машиниста, помощника и кочегара на другой состав.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сад патне пӗр кӗтӳ стражник пухса, гетманец чупса ҫитрӗ, вӑл револьверне сулкаласа: — Каймастӑр пулсан, халех пурсӑра та тытса хупса лартатпӑр. Хӑшне-пӗрне стена ҫумне те тӑратӑпӑр, — тесе кӑшкӑра пуҫларӗ.
Примчавшийся к саду с кучей стражников гетманец, размахивая револьвером, закричал: — Если не пойдете, сейчас же на месте всех переарестуем! А кое-кого и к стенке поставим.

Вӗсем пурӗ пӗрех ӗлкӗрме пултарайманнине курсан, чарӑнса пӗр-пӗрин ҫине пӑхкаласа илсе тӑчӗҫ те аллисемпе сулкаласа кӑшкӑра пуҫларӗҫ:
Увидав, что им всё равно не поспеть, они остановились, растерянно посмотрели друг на друга, потом замахали и закричали:

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Полици механик патне чупать, механикӗ кӑшкӑра вӑрҫать…
Кинулась полиция к механику, а механик кричит, ругается.

Ӳхӗ, чӑрӑш айӗнчен тухса, ҫунатне сарма тӑрсан, ула кураксем каллех: — Кра! — тесе кӑшкӑра пуҫларӗҫ.
И когда филин выбежал из-под ёлки и стал на крыло, опять вороны крикнули: — Кра!

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика