Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсенче (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Шел те, пултараймастӑп — алӑ, — тенӗ Мажаров, унӑн сарлака янах шӑммиллӗ пичӗ сиввӗн курӑннӑ, нумай пулмасть кулса тӑракан куҫӗсенче нимӗнле кулӑ палли те юлман.

— К сожалению, не могу — рука, — сказал Мажаров, и скуластое лицо его отвердело, в глазах, недавно искрившихся от смеха, не осталось и тени усмешки.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вершинин пит ҫӑмартисем ҫинчен хӗрелни ирте пуҫларӗ, анчах куҫӗсенче вӑл ҫаплах темӗнрен асӑрханни палӑрчӗ.

Краска уже отхлынула от щек Вершинина, но в глазах еще таилась какая-то настороженность.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нюшкӑ, шӑршланӑ пек, сӑмсине нӑш-нӑш туртса илчӗ, ун ыйхи пичӗ ҫинчен самантрах ҫухалчӗ, аскӑн куҫӗсенче асамлӑ хӗлхемсем ялкӑшса кайрӗҫ.

Нюшка повела кончиком носа, как бы принюхиваясь, сонливость мигом исчезла с ее лица, а в блудливых глазах заиграли колдовские искорки.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Нюшкӑн авӑр пек хура куҫӗсенче, хулӑн та сӗтеклӗ тутине нихҫан та канӑҫ паман йӑрӑлти ултавлӑ куллинче илӗртекен ачашлӑх халӗ те уҫҫӑнах палӑрать, — Аникей ӑна пӗр ҫакӑншӑнах сӑн-питри кӑлтӑксемшӗн каҫарнӑ.

Но в выражении Нюшкиных смутно-темных глаз, в скользящей плутоватой улыбке, постоянно тревожившей полные сочные губы, таилось столько нерастраченной лукавой ласковости, что за одно это Аникей прощал ей эти внешние изъяны.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Апла, эппин, икӗ колхозӑн, уйрӑмшарӑн пурӑнсан, пӗр кӗпер тытса тӑма та вӑй ҫитмест? — кӑсӑкланчӗ Пробатов, халӗ Ксени унӑн куҫӗсенче ҫеҫ мар, сассинче те кулӑ чӗтренсе тӑнине асӑрхарӗ.

— Выходит, двум колхозам по отдельности не под силу содержать один этот мост? — поинтересовался Пробатов, и теперь уже не только в глазах, но и в голосе его Ксения уловила дрожавшую смешинку.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ахалех ун пек шутлатӑр, Корней Иванович, — терӗ Пробатов, унӑн куҫӗсенче темскер сӳннӗ пек туйӑнчӗ, анчах сасси ҫирӗпрех илтӗнчӗ.

— Напрасно так думаете, Корней Иванович, — сказал Пробатов; в глазах его будто что-то погасло, но голос стал тверже.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн сиввӗн пӑхакан куҫӗсенче — ҫилӗ, кӳренӳ.

В суровом взгляде его смешались злоба и отвращение.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Темле мӗскӗн те ҫав вӑхӑтрах хӑваласа халтан янӑ тискер кайӑкӑнни пек вилесле тарӑху тӗмсӗлсе ҫунчӗ Аксинья куҫӗсенче, ҫавӑнпа та ун ҫине пӑхма Григорие йывӑр та аван мар пулчӗ.

Что-то во взгляде ее томилось жалкое и в то же время смертельно-ожесточенное, как у затравленного зверя, такое, отчего Григорию было неловко и больно на нее смотреть.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн куҫӗсенче йӑмӑх хӗрлӗ ҫиҫӗм ялтлатса ҫиҫрӗ, ҫӗр тайӑлса кайрӗ, унтан тата Донӑн сулахай ҫыранӗнчи хӑйӑр ярӑмӗсене хуплакан ем-ешӗл вӑрман та темле пӗшкӗннӗ пекрех хутланса илчӗ.

В глазах его багряные сверкнули зарницы, качнулась земля и словно бы наклонился зеленый лес, опушиной покрывавший противоположное песчаное левобережье.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шурӑ шӑллӑ ҫӑварӗ чун тухас чухнехи пек асаплӑн карӑлса туртӑннӑ, куҫӗсенче вилесле йывӑр хуйхӑ пайӑркисем ҫуталаҫҫӗ.

Белозубый рот его был оскален мучительно, как в агонии, в глазах светилась такая мертвая тоска.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий Петро ҫине хӑяккан пӑхса илчӗ те унӑн хӑмӑр куҫӗсенче тахҫан ӗлӗкхи пек аш кӑмӑллӑ та тӑрӑхлакан, ҫав вӑхӑтрах тата евӗклӗ те йӑваш кулӑ йӑлкӑшнине, тулӑ улӑмӗ тӗслӗ палланӑ мӑйӑхӗ вӗттӗн сиккеленине курчӗ.

Григорий искоса глянул на Петра и, как когда-то давным-давно, увидел в карих родных глазах его озорную, подтрунивающую и в то же время смиренно-почтительную улыбку, знакомую дрожь пшеничных усов.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степанӑн пит шӑммисем хӗрелсе кайрӗҫ, ҫӗрелле пӑхакан ҫутӑ куҫӗсенче вӗчӗрхенӳпе тунсӑх хӗлхемӗсем хыпса илсе сӳнчӗҫ.

У Степана розовели скулы, в опущенных светлых глазах возгорались и тухли злобно-тоскливые огоньки.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан куҫӗсенче сивӗ хӗлхемсем кӑваккӑн хӗмленсе ҫуталчӗҫ, Мелеховӑн чапрас куҫӗсенче хисеплесе чыс туни тата кӑшт тӑрӑхланӑ майлӑрах ҫӑмӑл тӗлӗнӳ палӑрчӗ.

В глазах Степана сине попыхивали искры неприязни, в косых выпуклых глазах Мелехова — почтение и легкая, с иронией, удивленность.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑйӗн аллисене хӑй те туймасӑр, Бунчук ӑна, ӑҫта та пулин ҫӗклесе кайма тесе, хӑяккӑн ҫавӑрса вырттарчӗ; анчах хӗрӗн сулахай айӑкӗ тӗлӗнчен юн лӑкӑртатса аннине, кӑвак кофта татӑкӗсем суран йӗри-тавра йӑплаккӑн сиккелесе чӗтренине курчӗ те суран ҫурӑлакан пульӑран пулнине, Аннӑна вилӗм ҫитнине ӑнланчӗ, ҫав вилӗме унӑн тӗссӗрленсе пӑтраннӑ кура куҫӗсенче те курчӗ.

Не чуя рук, Бунчук повернул ее на бок, чтобы взять и куда-то нести, увидел кровяной подтек в левом боку и клочья синей кофточки, хлюпко болтавшейся вокруг раны, — понял, что рана от разрывной пули, понял — смерть Анне, и смерть увидел в ее обволоченных мутью глазах.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна, пӗртен пӗр Анна ҫеҫ пулчӗ унӑн куҫӗсенче, вӑл унӑн ури умӗнче тапаланса выртрӗ.

Она, одна она была в его глазах, билась у его ног.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗрре кӑна, виҫерен ытла кукӑль паманшӑн, тем те пӗр каласа тӑкса, Бунчук аяккалла ҫаврӑнса выртрӗ те, Анна, чунӗпе тӑвӑнса, унӑн куҫӗсенче куҫҫуль тумламӗсем йӑлтӑртатса чӗтренине асӑрхаса илчӗ.

Раз только, после одной, особенно резкой перебранки, когда она отказала ему в лишней порции пирожков, Бунчук отвернулся, и она, со сжавшимся в комочек сердцем, заметила на его глазах блестки слез.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пантелей Прокофьевич Григорий ҫине сивлеккӗн пӑхкаласа илчӗ (Петро темскерсем пӑшӑлтатса кӑтартнӑ ӑна), куҫӗсенче тарӑхни, теме кӗтсе тӑвӑлни хӗмленсе ҫунчӗ.

Пантелей Прокофьевич (нажужжал ему в уши Петро) хмуро присматривался к Григорию, — в его коротких, бивших наосклизь взглядах густели недовольство, выжидающая тревога.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн ачанни евӗр янкӑр таса куҫӗсенче теме кӗтни, ҫав вӑхӑтрах тата пӑлханни сисӗнет.

В детски ясных глазах его дневали тревога и ожидание.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫурма ҫула ҫитнӗ чухне, пӗшкӗнсе, бинокль витӗр пӑхрӗ те, ҫаврака кӗленчен тарланӑ куҫӗсенче йӑшаланса куҫакан кӑвак кӗлеткесем курӑнчӗҫ.

На полпути он, пригнувшись, поглядел в бинокль: в запотевших окружьях стекол виднелись шевелившиеся серые комочки.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кайма тӑрсан, Кондратьев Сергее питрен пӑхрӗ, ун кӑмӑллӑ куҫӗсенче ырӑ кулӑ йӑлтӑртатрӗ.

Собираясь уходить, Кондратьев посмотрел в лицо Сергея, и в его ласковых глазах засияла добрая улыбка.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней