Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

килместчӗ (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
О, ман ун пек тӑвас килместчӗ!

О, я не хочу этого!

LXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ман хам ҫинчен эпӗ ӑна хирӗҫ тавӑратӑп тесе шухӑшлаттарас килместчӗ.

Мне не хотелось, чтобы обо мне подумали, что я мщу ему.

LXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫамрӑк арӑмран пӗртте уйрӑлса каяс килместчӗ.

Не хотелось мне от молодой жены уходить.

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку вӑхӑталла, Куля техникумран пӑрахса таврӑннӑ тӗлелле (тӳррипе, тен, пӑрахасах та килместчӗ пулӗ те — чирӗ уҫӑлма тытанни хупларӗ ӑна: вӑл мӑй шыҫҫипе аптӑрамаллипех аптӑратчӗ ун чухне.

К тому времени, когда Куля уже покинул техникум (впрочем, возможно, и не собирался его бросать — болезнь застала его врасплох, он уже страдал опухолью в шее.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тухтарӑн ҫиесси те килместчӗ, Тимрука пула ҫеҫ вӑл икӗ ҫын валли апат илсе килме хушрӗ, унтан Тимрук еннелле ҫаврӑнчӗ.

А Тухтару и есть не хотелось, но за компанию с Тимруком велел принести на двоих и повернулся к Тимруку.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мана хама та, киле ачасенчен маларах таврӑнсан, хамӑр кил хамӑрӑнни пек мар туйӑнатчӗ, унта ларас-тӑрас килместчӗ.

И я, когда случалось прийти домой раньше детей, чувствовала себя странно и неприютно.

«Овод» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Иртенпех нимӗн те тӑвас килместчӗ.

С самого утра не хотелось ничего делать.

Дневник // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ачасемпе пӗрле пулма нумай чухне май килместчӗ пулсан та, эпир вӗсем мӗнле пурӑннине, вӗсене мӗн тарӑхтарнипе савӑнтарнине, эпир ҫук чухне вӗсене мӗн те пулин пулнине пурне те яланах пӗлсе тӑраттӑмӑр.

И пусть мы немного часов могли уделить ребятам, но мы всегда знали обо всем, чем они жили, что занимало и волновало их, что случалось с ними без нас.

Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пуҫна ҫухатӑн унпа, тесе мӗн чухлӗ каламастчӗҫ-ши мана, — тем пулсан та унран уйрӑлас килместчӗ

И уж сколько мне говорили: сломишь голову; жаль расстаться, хоть ты что…

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вырӑн килӗшмесен, ҫапӑҫас та килместчӗ уншӑн, мӗн калӑр ӗнтӗ эсир!

Ежли не понравится место, так и драться за него охоты нет, что вы скажете!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Амӑшӗ вӑл хулана ҫӳренине, унта театрта пулнине пӗлетчӗ, анчах хуларан ун патне нихҫан та, никам та килместчӗ.

Она знала, что он ходит в город, бывает там в театре, но к нему из города никто не приходил.

III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унта пурӑнма кӗрес килместчӗ манӑн: карчӑкӗ ытла тӗн шухӑшлӑскер, вырсарникунсенче ун патӗнче тантӑшсем пухӑнса, чиркӳ ҫук пирки, Укахви пӳртӗнчех тӗрлӗрен тен йӗркисене уявласа ирттернине те пӗлетӗп эпӗ.

Идти к ней на постой мне не хотелось: старуха очень уж религиозная, я знал, что у нее по воскресным дням собираются ровесницы и за неимением церкви отправляют прямо в Агафьиной избе разные церковные обряды.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Тӗрӗссипе унӑн паян никама та кӗртес килместчӗ, чирлӗ ҫынна та.

Право же, ей не хотелось никому открывать, даже больным.

VI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Питӗ ватӑлчӗ ҫав вӑл, Джордж хӗрӗсем вара ытла та ҫамрӑк-ха, вӗсем унпа ларасшӑнах та мар, Мери Джейн ҫеҫ — леш, хӗрлӗрех ҫӳҫли, кӑшт пӑхкалать; ну вӑт Джорджпа арӑмӗ вилнӗ хыҫҫӑн старикӗн никампа сӑмахлама та ҫук, ҫавӑнпа пурӑнасах та килместчӗ пулӗ унӑн.

Видите ли, он уже совсем состарился, а дочки Джорджа еще молоденькие и ему не компания, кроме разве Мэри-Джейн — это та, рыженькая; ну и выходит, что, как умерли Джордж и его жена, старику не с кем было слова сказать, да, пожалуй, и жить больше не хотелось.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Каяс килместчӗ манӑн, анне ҫине тӑнипе ҫеҫ ҫӳреттӗм.

Я не хотел идти, пошел, потому что настояла мать.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ман упана пӗртте вӗлерес килместчӗ, ун хыҫҫӑн сунара ҫӳреме вӑхӑт та ҫукчӗ: сунара ӑна хӗлле ҫӳреҫҫӗ, эпӗ ӗнтӗ Кода хӗррине ҫуркунне, упасем хӑйсен шӑтӑкӗсенчен тухсан пырса ҫитрӗм.

Убивать медведя мне вовсе не хотелось, и охотиться за ним было не время: охотятся зимой, я же пришел на Коду ранней весной, когда медведи уже вышли из берлог.

Упа // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 115-116 с.

Суяс килместчӗ — чӑннине пӗлтерме вӑтантӑм.

Лгать мне не хотелось, а правду сказать я стыдился.

XX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Аттен хӑйӗн те дачӑра юлас килместчӗ пулас; ҫапах вӑл аннеҫӗме пӗр-пӗр истори тӑвасран ӳкӗтлесе ӑнлантарнӑ пулас; лӑпкӑн, васкамасӑр ҫула хатӗрленчӗҫ, аннеҫӗм княгиньӑна салам та каласа ячӗ, хӑй чирлӗ пирки кайиччен ӑна курма пултарайманни ҫинчен пӗлтерме хушрӗ.

Отцу, вероятно, самому уже не хотелось более оставаться на даче; но, видно, он успел упросить матушку не затевать истории; все делалось тихо, не спеша, матушка велела даже поклониться княгине и изъявить ей сожаление, что по нездоровью не увидится с ней до отъезда.

XX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Юратаҫҫӗ-и мана — эпӗ ӑна пӗлесшӗн марччӗ, ҫав хушӑрах мана юратманнине те пӗлес килместчӗ; аттерен пӑрӑнаттӑм эпӗ, анчах Зинаидӑран пӑрӑнма май ҫукчӗ…

Я не хотел знать, любят ли меня, и не хотел сознаться самому себе, что меня не любят; отца я избегал — но Зинаиду избегать я не мог…

XIX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Вӑл ирӗксӗрех манран ютшӑнать… ирӗксӗрех, акӑ мӗн йывӑр, акӑ мӗн мана хуйхӑртать — анчах нимӗн тума та ҫук — ҫавӑнпа эпӗ тек ун куҫӗ тӗлне пулас темерӗм, ӑна аякран кӑна сӑнарӑм, ҫапах ку яланах май килместчӗ.

Она невольно отворачивалась от меня… невольно; вот что было горько, вот что меня сокрушало! но делать было нечего — и я старался не попадаться ей на глаза и лишь издали ее подкарауливал, что не всегда мне удавалось.

XV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней