Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

килместчӗ (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун ҫинчен ыйтас килместчӗ.

Не хотелось спросить об этом.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Урӑх ним те ыйтас килместчӗ куккаран.

Больше ни о чем не хотелось спрашивать дядю.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Манӑн ҫав урампа ҫӳремесен май килместчӗ, мӗншӗн тесен вӑл чи тӳрӗ ҫулччӗ.

Я не мог не ходить по этой улице — это был самый краткий путь.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Мӑнастире каяс килместчӗ, анчах эпӗ хам арканса кайса, ӑнланса илмелле мар тухатса лартнӑ ҫаврашкара ҫавӑрӑнса ҫӳренине туяттӑм.

В монастырь не хотелось, но я чувствовал, что запутался и верчусь в заколдованном круге непонятного.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ япаласене юратмастӑп, манӑн нимӗн те туянас килместчӗ, кӗнекесем те мана кансӗрлетчӗҫ.

Я не люблю вещей, мне ничего не хотелось иметь, даже книги стесняли меня.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Астӑватӑп, пальто айӗнчен курӑнса тӑракан пысӑк та яки пуҫ чашки ҫине тата кӑвак хӑлха ҫине пӑхса тӑнӑ чух манӑн ни хӑрани, ни хӗрхенни те ҫукчӗ, — ҫавӑн пек кӑмӑллӑ ҫурхи кун хушшинче ҫын хӑйне-хӑй вӗлерме пултарнине ӗненес килместчӗ.

Помню, я не чувствовал ни страха, ни жалости, глядя на большой, гладкий череп, высунувшийся из-под пальто, и на синее ухо, — не верилось, что человек мог убить себя в такой ласковый весенний день.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫын ӳсер маррине, вӑл вилнине эпӗ тӳрех ӑнланса илтӗм, анчах ҫавӑ пит те кӗтмен ҫӗртен пулнӑ пирки ӗненес те килместчӗ.

Я сразу понял, что человек не пьян, а — мертв, но это было так неожиданно, что не хотелось верить.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Манпа приказчик хушшинчи пурӑнӑҫ йывӑрланса ҫитнӗччӗ, — вӑл мана питех те кураймастчӗ, ман та ӑна курас килместчӗ, анчах эпӗ ӑнланса илесшӗнччӗ: мӗншӗн-ха вӑл манпа ҫав тери килӗшӳсӗр хӑтланать?

Мои отношения с приказчиком давно уже стали невыносимы, — он ненавидел меня упрямо и всё более остро, я тоже терпеть его не мог, но я хотел понять, почему он так нелепо относится ко мне.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Манӑн ҫине тӑрсах унтан вӑл ҫӗр тӑрӑх епле ҫӳренисем ҫинчен, мӗн курни ҫинчен ыйтса пӗлес килетчӗ, анчах унтан ыйтма май килместчӗ; пуҫне каҫӑртса, упа куҫӗсем пек хура куҫӗсене кӑшт уҫса, вӑл хӑйӗн ҫӑмлӑ питне аллипе ачашлатчӗ те аса илкелесе вӑрӑмӑн тӑсса калатчӗ:

Мне упрямо хотелось выспросить его о том, как он ходил по земле, что видел, но это плохо удавалось; закидывая голову вверх, чуть приоткрыв медвежьи темные глаза, он гладил рукою мшистое свое лицо и тянул, вспоминая:

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ун патне пынӑ чух эпӗ таса кӗпе тӑхӑнаттӑм, ҫӳҫе тураттӑм, — пур майпа та ырӑ сӑн-сӑпатлӑ пулма тӑрӑшаттӑм, — ҫавӑ мана мая килместчӗ те пулӗ, анчах та эпӗ пӗрмаях кӗтеттӗм: ман ырӑ сӑн-сӑпата курсан, вӑл ҫав хӑйӗн таса, яланах праҫник чухнехи пек сӑнӗ-пичӗпе кулассине пӑрахса, манпа простӑрах та туслӑрах калаҫма тытӑнӗ теттӗм.

Являясь к ней, я надевал чистую рубаху, причёсывался, всячески стараясь принять благообразный вид, — едва ли это удавалось мне, но я всё ждал, что она, заметив моё благообразие, заговорит со мною более просто и дружески, без этой рыбьей улыбки на чистеньком, всегда праздничном лице.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хушманнине эпӗ пӗлеттӗм, анчах ҫавӑн пирки ҫынсем телейсӗр пулнине ӗненес килместчӗ.

Что запрещено — я знал, но что от этого люди несчастны — не верилось.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Манӑн вӑл панине, анне унтан парне илнине темшӗн ӗненес килместчӗ.

Мне почему-то не хотелось верить, что она подарила, а мать приняла подарок.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

«Асса хӑтланас» килместчӗ, анчах ҫакӑ пире Людмилӑпа иксӗмӗре ҫынсем калаҫман япала ҫинчен калаҫма чармастчӗ.

«Баловать» не хотелось, но это не мешало мне и Людмиле говорить о том, о чём принято молчать.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн батракра ӗҫлес килместчӗ, вырсарникун та, праҫникре те алӑкран ура ярса пусачченех хуҫасене: «Милош, утӑ пуҫтарма кайса пулӑш-ха, хуран айне вутӑ чӗрт е мӗн те пулин чав-ха…», тесе кӑшкӑрттарас килместчӗ.

Он не мог батрачить, он не хотел, чтобы кулаки и в будни и в праздники окликали его, стоя у своих калиток: «Милош, помоги-ка мне сгрузить с воза сено; поставить котел; вскопать поле».

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Манӑн та ӗнтӗ ҫав тери вилес килместчӗ.

Да и мне помирать не хотелось.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Ҫук, каяс килместчӗ, юлташсем.

Нет, нехотелось идти, товарищи.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Тӳрех калатӑп — манӑн питӗ каяс килместчӗ.

И прямо скажу — не хотелось идти.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Клавье аппапа манӑн пӗрре те тӗл пулассӑм килместчӗ, мӗншӗн тесен вӑл мана курнӑ-курман Маришкӑпа — хам аннепе — танлаштарма тытӑнатчӗ.

Вообще-то я избегал встречаться с тетей Кланей, потому что она как, бывало, увидит меня, так сразу начинает сравнивать с Маришкой, то есть с моей собственной мамой.

«Харсыр» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Пуринчен ытларах Андрей Никитичпа ҫывӑх паллашрӑм, унран ман уйрӑлассӑм та килместчӗ.

Особенно к Андрею Никитичу, и очень не хотел с ним расставаться.

Ҫулла эпӗ «иккӗ» паллӑ мӗнле илтӗм // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Пире Японин, треска пек, пулӑ чыхса тултарнӑ ҫӑткӑн шхунине буксире илме тӳрӗ килсен, вӑл пӗртте моторист уравненисем шутлама пӗлнинчен килместчӗ.

Если нам удавалось взять на буксир японскую хищную шхуну, облопавшуюся рыбой, точно треска, то зависело это вовсе не от умения моториста решать уравнения.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней